به گزارش مشرق، کانال تلگرامی خیابان انقلاب نوشت:
در اوج انقلاب، زمانی که نیروهای شوروی در سال ۱۹۷۹ به افغانستان حمله کردند، ایران، اتحاد جماهیر شوروی را «متجاوز» خواند.
خصومت با روسیه ریشه تاریخی دیرینه‌ای در ایران دارد که به رقابت بین امپراتوری‌های رقیب و جذب روسیه از بخش‌های بزرگ امپراتوری ایران برمی‌گردد. در طول جنگ سرد، اتحاد جماهیر شوروی نیز جذابیت چندانی برای ایران نداشت.
اما با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و گسترش نفوذ آمریکا در خاورمیانه در دهه ۱۹۹۰، مسکو کمتر مورد اعتراض تهران قرار گرفت.
روسیه به برنامه هسته‌ای ایران کمک کرد و به عنوان شریک مناسب برای مقاومت متقابل در برابر فشارهای اقتصادی و نظامی آمریکا و متحدانش در نظر گرفته شد.
با همکاری روسیه و ایران برای نجات بشار اسد، همکاری طرفین عمیق‌تر شد.
جنگ در اوکراین، همراه با ادامه تحریم‌های غرب علیه ایران، این همسویی را بیشتر کرده است.
از دیدگاه ایران، روسیه قطب مهمی در برابر هژمونی آمریکاست. جنگ غزه نیز ایران و روسیه را به هم نزدیک‌تر کرده است.
همسویی در روایت‌ها و برداشت‌ها بین ایران و روسیه فراتر از غزه است. این بخشی از یک استراتژی گسترده‌تر با هدف تبدیل نظم جهانی به ساختاری چندقطبی‌تر است، که در آن سلطه غرب مورد مناقشه قرار می‌گیرد و مراکز قدرت جایگزین، مانند ایران و روسیه، نقش برجسته‌تری ایفا می‌کنند.
پزشکیان تاکید کرد که روابط با روسیه و چین برای دولت او محوریت دارد و هرگونه تنش‌زدایی با غرب، به آن معنا نیست که ایران در حال تغییر جهت‌گیری اساسی خود است.
بسیاری به یاد دارند که روسیه در گذشته از تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران و ادعاهای امارات متحده عربی درباره سه جزیره در خلیج فارس که از دهه ۱۹۷۰ تحت کنترل ایران هستند، حمایت کرده است.
مسکو همچنین در مذاکرات سال ۲۰۲۲ که با تهاجم تمام‌عیار روسیه به اوکراین قطع شد، از احیای برجام جلوگیری کرد.
همچنین اخیرا، روسیه با نادیده گرفتن منافع ایران در قفقاز جنوبی و حمایت از ایجاد کریدوری بین آذربایجان و ترکیه که مرز زمینی ایران با ارمنستان را قطع می‌کند، خشم ایرانیان را برانگیخته است.
در حال حاضر موضع تهران در قبال روسیه ضعیف به نظر می‌رسد. اما در عین حال، مسکو می‌ترسد که ایران به دنبال بهبود روابط با غرب باشد و به ضرر روسیه تمام شود.
برای روسیه، روابط نزدیک‌تر با ایران با هدف افزایش فشار بر آمریکا و ایجاد جبهه متحد عملی علیه این کشور از دریای سیاه تا خلیج فارس ضروری است.
به‌رغم شکاف‌های گاه و بیگاه بین تهران و مسکو مانند بحث کریدور زنگزور بین آذربایجان و ترکیه، اما همکاری‌ها بر اساس دیدگاه مشترک از نظام بین‌المللی و درک مشترک از تهدیدهای متقابل ادامه دارد.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.