گروه ورزشي -
وقتي 30 سال پيش کار خود را در جودو آغاز کرديم، آرزو داشتيم جزو 3 تيم اول آسيا باشيم. با برنامه ريزي و فرستادن مربيان به کشورهاي صاحب نام، تمام سعيمان بر اين شد که حداقل به کره جنوبي در رده دوم برسيم چرا که گرفتن جاي ژاپن در راس آسيا بسيار دشوار بود؛ اما مسئولان فدراسيون و سازمان تربيت بدني اين رشته را آلوده کرده و به انحراف بردند.

براي رسيدن زودتر به مدال، متدهاي تمريني ژاپن ناديده گرفته شد و با آوردن چند چوخه کار از مشهد توانستند موفقيت هايي را کسب کنند. ما حتي اگر بخواهيم به آن روزها برگرديم، بايد 7، 8 سال ديگر کار کنيم.

براي بازگرداندن آب رفته از جوي جودو بايد به ساخت مربيان بپردازيم چراکه آنها هستند که بايد جودوکاران را پرورش دهند. حتي مربي خارجي نيز بايد براي آموزش مربيان داخلي استفاده شوند.

شوراي فني که 30 سال از جودوي دنيا به دور است و تا کنون شاگردي نساخته، چه فايده اي دارد؟ آنها فقط نشسته اند تا روي کارهاي اميني و يوسف زاده صحه بگذارند.

افراد منفي بايد از فدراسيون خارج شده و نيروهاي کاربلد و شجاع بيايند که بله قربانگو نباشند. بايد اين تيم ملي را رها کرده و به دنبال پياده کردن جودو ناب باشيم.

همه جودوکاران ما در گوانگجو يک وجه مشترک داشتند و از تکنيک، تاکتيک و فنون جودو چيزي نمي دانستند. محجوب، معلومات و غفار از جودو خيلي کم مي دانند و چوخه اي هستند.

آرش ميراسماعيلي در گذشته مدال ها را با جودو منفي گرفته است. اکنون همان شگردها اخطار دارد. به روز کردن اين افراد با قوانين جديد کار سختي نيست؛ اما در اين 2 سال هنوز صورت نگرفته است.

جمالي و قمي مثل قبل حذف شدند. عملکرد رودکي که با آن شکل نامناسب مقابل ژاپن ضربه فني شد، اصلاً خوب نبود. شايد براي سازمان مدال ملاک باشد؛ اما براي من نوع مبارزه مهم است.

با همين کادر فني و نوع تمرينات در المپيک لندن هم به جايي نخواهيم رسيد؛ مگر اينکه افراد و افکار را عوض کنيم. راهکارها را ارائه داده ام. اگر آنها اجرا شود جودو نجات مي يابد؛ وگرنه وضع همين مي ماند که هست.

*محمد کيهان کارشناس جودو