به گزارش مشرق به نقل از ایرنا، هواپیماهای سوخت رسان KC-135 که انجام عملیات هوایی در عراق و افغانستان را ممکن کرد، به دوران ریاست جمهوری دولت آیزنهاور مربوط است. جدیدترین نمونه از حدود 400 فروند KC-135 ایالات متحده نیز حدود نیم قرن پیش، در سال 1964، طراحی شد.
مدت هاست که هواپیمای سوخت رسان KC-46 به عنوان جایگزین هواپیماهای کهنه طراحی شده است، اما به دلیل بحران اقتصادی، تولید آن متوقف مانده و احتمالاً تا پنج سال آینده نیز وارد چرخه تولید نخواهد شد. حتی پس از آغاز تولید هواپیمای سوخت رسان جدید نیز KC-135احتمالاً تا سال 2040 به خدمت خود در نیروی هوایی آمریکا ادامه خواهد داد.
جنگنده های F-15 که از زمان جنگ ویتنام تاکنون در خدمت نیروی هوایی آمریکا بوده نیز در اصل با عمر متوسط پنج هزار ساعت عملیات طراحی شده بود. آمریکا این زمان را به بیش از سه برابر افزایش داده و اکنون عمر عملیاتی این جنگنده ها به 18 هزار ساعت رسیده است.
جنگنده های F-16 نیز از سال 1979 میلادی در خدمت ارتش آمریکا بوده و نیروی هوایی این کشور، از دو سال پیش، بازنشستگی مدل های قدیمی آن را آغاز کرده است.
همچنین جنگنده های A-10 که مخصوص عملیات پشتیبانی از نیروهای زمینی ساخته شده است نیز از نسل هواپیماهای دهه 70 است و بر اساس برآوردهای انجام شده، تنها ارتقا و نوسازی این ناوگان فرسوده، حدود 2.25 میلیارد دلار هزینه خواهد داشت.
F-22 و F-35 تنها جنگنده های مدرن آمریکا هستند. تولید F-22 پس از آنکه هزینه هر فروند از آن به پانصد میلیون دلار رسید، متوقف شد و تولید F-35 نیز به دلیل مشکلات مالی، مدت هاست که به تعویق افتاده است.
در بخش عملیات شناسایی، هواپیماهای U-2 که هنوز در آسمان کره شمالی و چند منطقه دیگر فعال است، نخستین پروازش را در سال 1955 انجام داده و در جریان بحران موشکی سال 1960، به شهرت رسیده است. در آن سال، اتحاد جماهیر شوروی، یک فروند از این هواپیما را سرنگون و خلبان آن، ˈفرانسیس گری پاورزˈ که افسر سازمان سیا بود را دستگیر کرد.
بسیاری از کارشناسان معتقدند عمر U-2 به پایان رسیده است؛ با این وجود، کنگره آمریکا ترجیح می دهد با خرج 1.7 میلیارد دلاری، طول عمر این هواپیماها را افزایش دهد.
بمب افکن های افسانه ای B-52 هم که از سال 1954 در پرواز بوده اند، تقریباً از پایان جنگ ویتنام، کارایی پیشین خود را از دست دادند؛ با این حال، اکنون حدود یکصد فروند از این بمب افکن ها در نیروی هوایی آمریکا فعال است. در دهه 1970، نیروی هوایی آمریکا طرحی را برای جایگزینی B-52 آماده کرد. جیمی کارتر، رییس جمهوری پیشین آمریکا، آن طرح را لغو و رونالد ریگان آن را احیا کرد! با این حال چنین هواپیمایی هرگز در نیروی هوایی ایالات متحده به پرواز در نیامد.
تولید هواپیماهای رادارگریز B-2 به بهای هر فروند 2 میلیارد دلار که نخستین پروازشان به سال 1989 مربوط است نیز بلافاصله پس از پایان جنگ سرد به دلیل هزینه فراوان متوقف شد. در کل، تنها 21 فروند از این هواپیما ساخته شد. نیروی هوایی ایالات متحده می گوید این بمب افکن های گرانقیمت، اکنون به نوسازی و تعمیر کلی نیاز دارند؛ هرچند به دلیل بحران مالی، فعلاً معلوم نیست که نوسازی آنها چه زمانی انجام شود.
خبرگزاری آسوشیتدپرس در پایان نوشت: برخلاف تبلیغات آمریکا، چین اکنون یک نیروی هوایی توانمند با امکان حمله به ایالات متحده را دارد. پایگاه های آمریکا در ژاپن و گوآم نیز در برد موشکی کره شمالی قرار دارند. در صورت رویارویی نظامی، هواپیماهای باستانی آمریکا، مانند B-52 امکان حیات نخواهند یافت.
نیروی هوایی آمریکا که زمانی به عنوان پیشرو در فناوری و نوآوری شناخته می شد، امروز صفاتی چون ˈپیرˈ و ˈفرتوتˈ را یدک می کشد.