گروه گزارش ویژه مشرق؛ "ياسر عرفات" از جمله مردان سياسی معاصر است که کمتر کسی مي‌تواند درباره او بی‌تفاوت بماند. به همین دليل کتاب‌ها و زندگینامه‌هایی درباره وی و مبارزه طولانی‌اش نگارش يافتند. "عرفات" تنها در زمان حیات مورد توجه نبود، بلکه حتی پس از مرگ نیز خبرساز بوده است. در این گزارش، فراز و فرود "عرفات" از بدو تولد تا پس از مرگ را مورد بررسی قرار می‌دهیم.
تولد و نشو نما
"یاسر عرفات" با نام کامل "محمد عبدالرحمن عبدالرئوف القدوره الحسینی"، ملقب به "ابو عمار" در ۴ اوت ۱۹۲۹ در کوی "السکاکین" قاهره، پایتخت مصر به دنيا آمد.
در اسناد منتشره درباره عرفات و ریشه خانوادگی او گفته شده "عبدالرحمن القدوه"، پدر بزرگ عرفات اواخر قرن نوزدهم میلادی از مغرب به قدس می‌آید تا در آنجا اقامت کند.
عبدالرحمن نزد شیخ "عصام السعید"، مسئول و ناظر وقت بر امور مسجد الأقصى اقامت میکند تا پس از مدتی با دخترش ازدواج کند و از وی صاحب فرزندی به نام "عرفات" شود.
تصویر کودکی یاسر عرفات
"عرفات عبد الرحمن القدوه"، پدر "یاسر عرفات" در قدس رشد یافت و در میان خاندان السعید به حیات خویش ادامه داد و هنگامی‌که مردی بالغ شد، راهی نوارغزه شد تا در آنجا با "زهوه ابو السعود"، یکی از دختران خاندان القدوه ازدواج کند، اما اقامت وی در غزه به درازا نکشید و راهی قاهره شد تا در آنجا به فعاليتهاي بازرگاني مشغول شود و "یاسر" در همانجا بود که چشم به جهان گشود.
"عرفات" زماني‌كه پنج سال بيشتر نداشت، مادر خود را از دست داد تا به دایی‌اش سپرده شود. به این ترتیب وی چهار سال نزد وی در بيتالمقدس زندگي کرد. "عرفات" خود همواره ميگفت، از دوران کودکی خاطرات زيادي به ياد ندارد، اما هيچگاه شبي كه نظامیان انگليسي به خانه دايي‌اش حمله كرده و افراد خانوادهاش را مورد ضرب و شتم قرار داده و اثاثيه خانه‌اشان شكستند، را از ياد نميبرد.
پس از چهار سال زندگي در بیت‌المقدس پدرش، او را نزد خود به قاهره می‌برد و از آن زمان بود كه خواهر بزرگترش مراقبت از او را به عهده می‌گیرد.
زندگی اجتماعی
"عرفات" خیلی زود وارد زندگی اجتماعی شد. پيش از آنكه به سن 17 سالگي برسد، به خدمت نظام فلسطينيان براي مبارزه عليه انگليس و اسرائيل می‌رود تا دو سال بعد در سن 19 سالگي همزمان با آغاز جنگ اعراب و اسرائيل، تحصيل خود در دانشگاه قاهره را با هدف شرکت در جنگ مناطق اشغالي به خصوص غزه ترك كرد.
یاسر عرفات در جوانی
در سال 1952 "عرفات" 23 ساله پدر خود را نيز از دست داد، اما از آنجاييكه پدر "عرفات" هيچگاه به فرزندانش نزديك نبود، او حتي در مراسم تشييع جنازه پدرش نيز شركت نكرد.
پس از آرام شدن نسبي اوضاع در مناطق اشغالي، "عرفات" براي تحقق روياهايش و تشكيل فلسطيني مستقل، بار ديگر به دانشگاه براي ادامه تحصيل بازگشت و موفق به اخذ مدرك كارشناسي در رشته مهندسي در سال 1956 از دانشگاه قاهره شد.
ياسر عرفات در سال 1956 در جريان بحران سوئز و جنگ متعاقب آن ميان اعراب و اسرائيل به عنوان "ستوان" در ارتش مصر خدمت کرد.
سفر به کویت و تاسیس جنبش فتح
پس از پايان تحصيلات "عرفات" براي كار به كويت رفت و يك شركت مهندسي تاسيس کرد. اما "عرفات" بيشتر وقت خود را امور سياسي كرد، به طوريكه در سال 1958 به همراه "خلیل الوزیر" معروف به "ابوجهاد"، "خالد یشروطی" و "صلاح خلف" به تاسيس "جنبش آزاديبخش فلسطين" موسوم به "فتح" کردند.
جنبش فتح برپایه این ایده تاسیس شد که فلسطینیان بایستی خود آزادی سرزمین‌های فلسطینی را بدست گیرند، اما بر اتحاد جهان عرب برای نیل به این هدف نیز تاکید می‌کرد.
عرفات و همرزمانش در سال ۱۹۶۳ یک ساختار تکاوری منظم را در کرانه باختری ایجاد کردند و در سال 1964 كويت را با هدف گسترش جنبش انقلابي خود ترك و تلاش کردند، این سازمان را در اردن توسعه داده و تقويت کنند. در دسامبر ۱۹۶۴ نخستین عملیات نظامی خود را با انفجار یک کارخانه تصفیه آب در سرزمین‌های اشغالی به انجام رساندند.
خلیل الوزیر (ابو جهاد) و عرفات از بنیانگذاران جنبش فتح
"عرفات" در سال 1965 به دبير كلي سازمان فتح انتخاب شد و از همان زمان بود كه آموزش اعضاي اين سازمان توسط او آغاز شد. تخصصی که "عرفات" در زمينه مواد منفجره و تخريب در ارتش مصر پيدا کرده بود، او را برای هدايت شاخه نظامی جنبش فتح، موسوم به "العاصفه" آماده کرد که در سال 1965 آغاز بکار کرده بود. چریک‌های فتح مهمترین هدف نظامیان صهیونیستی در تهاجم ۲۱ مارس ۱۹۶۸ به روستای "کرامه" در اردن بودند که در جریان آن حدود ۳۰ نظامی صهیونیست، ۱۰۰ تا ۲۰۰ چریک عضو فتح و ۴۰ تا ۸۴ سرباز اردنی کشته شدند.
یاسر عرفات در میان مبارزان فلسطینی
سپتامبر سیاه
"نبرد کرامه" در ابتدا موجب اتحاد اردن و فلسطینیان شد، اما خیلی زود با قدرت گرفتن فتح در اردن به درگیری خونین دولت اردن و فتح در سپتامبر ۱۹۷۰ انجامید.
نبرد سپتامبر ۱۹۷۰ از سرفصل‌های مهم در تاریخ حیات جنبش فتح است. اردن در ۲۴ سپتامبر نیروهای خود را در مواضع حساس کشور مستقر کرد، پست‌های کلیدی را به تصرف خود درآورد و پادشاه اردن در کشور حکومت نظامی برقرار کرد. درگیری فتح و نظامیان اردنی پس از ۲ روز با توافق پادشاه اردن و "عرفات" برسر آتش‌بس پایان یافت تا ژوئیه ۱۹۷۱ که پادشاه اردن دستور اخراج تمام اعضای فتح و سازمان آزادیبخش فلسطین را از اردن صادر و ارتش اردن فلسطینیان را با زور به سوریه آواره کرد. در جریان این حادثه تلفات و خسارات بسیاری به فلسطینیان وارد آمد و حدود ۳۵۰۰ فلسطینی کشته شدند که بسیاری از آنان غیرنظامی بودند.
این واقعه در بین فلسطینیان به سپتامبر سیاه معروف و موجب شد، نوامبر ۱۹۷۱ "گروه سپتامبر سیاه" در فتح تشکیل شود و حادثه گروگانگیری ورزشکاران صهیونیستی در المپیک مونیخ را رقم بزند.
فتح و عرفات در لبنان
حادثه سپتامبر در اردن و کشتار فلسطینیان، بسیاری از آنان را آواره لبنان کرد تا جنبش فتح در ادامه در این کشور به فعالیت خود ادامه دهد. فتح در لبنان موقعیت خود را میان گروه‌های سیاسی پیدا کرد و عمده فعالیت خود را در جنوب لبنان متمرکز کرد. این بهانه‌ای در دست رژیم صهیونیستی شد تا به منظور سرکوب فلسطینیان به کشتار مردم و تخریب اماکن مسکونی در جنوب لبنان بپردازد.
همچنین گسترش فعالیت‌های فتح در جنوب لبنان موجب درگیری "فالانژها" با آنان شد. پس از ناکامی حزب مسیحی "کتائب" لبنان در سرکوبی فتح با همکاری جنبش "امل"، فتح مقاومت سرسختانه‌ای را در مقابل فالانژها تشکیل داد. حمله اسرائيل به لبنان در سال ۱۹۸۲ باعث خروج عمده نيروهای فلسطينی و "عرفات" از لبنان شد.
سخنرانی عرفات در سازمان ملل
در سال ۱۹۷۴ در کنفرانس سران عرب در تونس سازمان آزادیبخش فلسطین به عنوان تنها نماينده مشروع فلسطينیان شناخته شد و در نوامبر همان سال، به عنوان نماينده فلسطينیان در مجمع عمومی سازمان ملل سخنرانی کرد.
"عرفات" گفت: در حالی‌که در يک دست شاخه زيتون در دست دارد، با دست دیگرش سلاح حمل کرده و با اسرائیل مبارزه میکند.
وی تاکید کرد که ریشه مسئله فلسطین به قرن 19 بازمی‌گردد که ایده تاسیس وطنی برای یهود مطرح شد و صهیونیسم برای اینکه یهود را وادار به مهاجرت از کشورهایشان کند، مقوله‌های مذهبی را به خدمت گرفت و در این راه جامعه بین المللی از جمله سازمان ملل با رها کردن فلسطینیان به حال خود، به دفاع از رژیم صهیونیستی برخاست تا با کمک آمریکا و انگلیس صهیونیست‌ها سرزمین فلسطین را اشغال و صاحبان اصلی‌اش را آواره کنند.
سخنرانی یاسر عرفات در سازمان ملل
"عرفات" در سخنرانی خود تاکید کرد: مسئله فلسطین کشمکش میان دو مذهب و دو ملت یا اختلاف مرزی میان کشورهای همسایه هم نیست، بلکه ریشه در خواسته‌های قومی دارد که از زندگی در موطن خویش محروم و در سراسر جهان پراکنده و بی‌خانمان شده و اکثرا در تبعید و آوارگی بسر می‌برند و صهیونیسم برای اینکه به خواسته خود در فلسطین برسد، تمام قوانین و حقوق بین الملل را نقض کرد.
او ضمن اشاره به مبارزه انقلابی فلسطینیان علیه رژیم صهیونیستی گفت: انقلاب ما از آغاز، تحت تاثیر عوامل نژادی یا مذهبی قرار نداشته، آماج آن نه به یهود به عنوان فرد، بلکه صهیونیسم نژادگرا و تجاوزپیشه را هدف قرار می‌دهد.
"عرفات" گفت: انقلاب فلسطینیان، انقلابی برای یهود به عنوان یک انسان نیز هست و تلاش می‌شود، یهودیان، مسیحیان و مسلمانان در برابری با یکدیگر زندگی کنند، از حقوق برابر بهره‌مند باشند و فارغ از تبعیض‌های نژادی یا مذهبی به وظایف یکسان خویش اشتغال ورزند و اینکه فلسطینیان بین یهودیت و صهیونیسم فرق می‌گذارند. همانگونه که فرق بین یک انقلابی و یک تروریست در منطق جنگ و مبارزه آنها نهفته است و مبارزه عادلانه یک خلق، ترور محسوب نمی‌شود و فلسطینیان چاره‌ای جز مقاومت و مبارزه ندارند.
عرفات و فتح در تونس
در سال 1982 "آريل شارون"، وزير جنگ وقت رژیم صهیونیستی به جنوب لبنان حمله کرد تا سازمان آزادیبخش فلسطين را از آنجا اخراج کند. اين عمليات به اخراج "عرفات" به تونس در شمال آفريقا منجر شد که ميان او و سرزمین‌های اشغالی فاصله زيادی می‌انداخت.
تبعيد "عرفات" به تونس درحالی آغازگر سال‌های انزوا برای "عرفات" بود که کرانه باختری و نوارغزه شاهد "انتفاضه" 1987 بود. يکی از مهارت‌های عرفات طی چند دهه توانايی او در بهره‌برداری از مبارزات فلسطينیان بود و او توانست مدعی رهبری فلسطینیانی شود که با سنگ‌پرانی اشغالگران سرزمين خود را به چالش می‌کشیدند، در حالی‌که سرمنشا اين جنبش تقريبا هيچ ارتباطی به او نداشت.
تغییر سیاست‌های عرفات و راه‌حل صهیونیستی قضیه فلسطین
سال 1988 را باید سال تغيير سياستهای "عرفات" دانست. "عرفات" در سخنراني خود در مقر سازمان ملل در ژنو خاطرنشان كرد، سازمان آزاديبخش فلسطين از تروريسم حمايت نميكند، چراكه تمام احزاب و گروهها در خاورميانه خواهان زندگي در محيطي امن و مسالمت‌آمیز هستند كه اين مسئله شامل ملت فلسطين، اسرائيل و همسايههاي آنان نيز ميشود.
به این ترتیب سازمان آزادیبخش فلسطين در سال 1988 حق موجوديت اسرائيل را به رسميت شناخته و قطعنامه ۲۴۲ شورای امنيت را پذيرفت.
در ادامه "عرفات"، "شعار فلسطینی کردن قضیه فلسطینی و استقلال تصمیم‌گیری فلسطینی" را مطرح کرد تا این مسئله از بعدهای عربی و اسلامی خود جدا شود، اینگونه بود که رژیم صهیونیستی توانست تنها با مردم فلسطین در داخل فلسطین روبرو شود و آمریکا مجاب شد، عرفات تنها کسی است که می‌تواند به رژیم صهیونیستی مشروعیت ببخشد و با آن همکاری کند.
زمانی‌که اسرائیل اعلام کرد، به دلیل افزایش شدید عملیات‌های انتفاضه در غزه از این شهر به طور یک‌جانبه عقب‌نشینی میکند، عرفات از صهیونیست‌ها خواست مدتی در این کار خود تامل کنند تا وی وضعیت خود را در این شهر تحکیم بخشد، عرفات در آن زمان در آستانه سقوط بود، اما "شیمون پرز" با باز کردن کانال مذاکرات سری "اسلو" به داد او رسید.
عرفات و جنگ خلیج فارس
عرفات که برای چهار سال بر اسب انتفاضه می‌راند، در سال 1990 مرتکب خطايی سرنوشت‌ساز شد و هزينه سنگينی بابت آن پرداخت. او در بحران کويت از "صدام حسين"، دیکتاتور معدوم عراق دفاع کرد که باعث شد، حمايت از او در کشورهای عربی خليج فارس ناگهان افت کند، به طوری‌که آرمان فلسطينیان هرگز تا اين اندازه به حاشيه رانده نشده بود.
حمایت یاسر عرفات از صدام حسین در حمله به کویت
مذاکرات اسلو
عرفات به تنهایی به مذاکره با صهیونیست‌ها پرداخت. وی به شرایط آنها جواب مثبت داد و با دور زدن فلسطینیان و گروه‌های مقاومت در دهلیزهای "اسلو" با صهیونیست‌ها توافقنامه سازش به امضا رساند.
در 13 سپتامبر 1993، "عرفات" و "اسحاق رابين"، نخست‌وزير وقت رژیم صهیونیستی پس از مذاکرات محرمانه با ميانجيگری ديپلمات‌های نروژی در محوطه کاخ سفيد ظاهر شدند تا پس از آن "اعلاميه اسلو" را امضا کنند که در واقع توافقنامه‌ای بود که به فلسطينییان اجازه خودگردانی در نوارغزه و شهر "رام الله" در کرانه باختری را می‌داد و در مقابل سازمان آزادیبخش فلسطين وجود رژیم صهیونیستی را به رسميت می‌شناخت. اما مسائل بنيادی همچون شهرک‌های صهیونیستی و شهرک‌نشینان صهیونیست، آينده فلسطينیان 1948 و قدس همچنان بلاتکليف به حال خود رها شده بود.
دست دادن تاريخی عرفات و رابين
دست دادن تاريخی "عرفات" و رابين در کاخ سفيد واشينگتن دوره جديدی از روند مذاکرات ميان اسرائيل-فلسطينیان را گشود. "عرفات" در ژوئيه ۱۹۹۴ به فلسطين اشغالی بازگشت و دولت خودمختار فلسطين را تشکيل داد. رابين در نوامبر 1995 توسط يک يهودی دست‌راستی تندرو ترور شد و اسرائيل از تخليه سرزمين‌های اشغالی و آنچه به نام روند صلح خوانده مي‌شد، صرف نظر کرد تا در سال 2000 آخرين ميخ بر تابوت فرآيند صلح اسلو کوبيده شود.
عرفات و جایزه صلح نوبل
"عرفات" تا زمانی‌که علیه اشغالگران صهیونیستی مبارزه می‌کرد، به عنوان یک تروریست معرفی می‌شد. ولی زمانی‌که تسلیم مقابل رژیم صهیونیستی را پذیرفت و به ملت مظلوم فلسطین خیانت کرد، به پاس این خوش‌خدمتی جایزه صلح نوبل را دریافت کرد. به این ترتیب در 14 اکتبر 1994 "عرفات"، "اسحاق رابین" و "شیمون پرز" به طور مشترک به خاطر انعقاد قرارداد اسلو جایزه صلح نوبل را دریافت کردند.
عرفات و توافقنامه طابا
پس از تشکیل حکومت خودگردان دوره دوم مذاکرات "عرفات" با اسرائیل که مکمل توافقنامه اسلو و تداوم حکومت خودگردان فلسطین بود، در سپتامبر ۱۹۹۵ در واشنگتن آغاز شد و در نهایت منجر به امضای توافقنامه "اسلو۲" یا "طابا" بین رابین و "عرفات" شد.
براساس این قرارداد حاکمیت بر شهرهای جنین، طولکرم، نابلس، قلقیلیه، رام الله و بخشی از شهر الخلیل به تشکیلات خودگردان داده و در قبال آن عرفات مقابل "بیل کلینتون" متعهد شد، بندهای مربوط به نابودی اسرائیل را از منشور ملی فلسطین و اساسنامه سازمان آزادیبخش فلسطین حذف کند.
عرفات و وای‌ریور
مذاکرات ساف–اسرائیل به علت پایبند نبودن رژیم صهیونیستی به مفاد توافقنامههای امضا شده با توقفی ۱۸ ماهه روبرو شد، اما سرانجام در ۲۳ اکتبر ۱۹۹۸ توافقنامه "وای‌ریور" بین "عرفات" و "بنیامین نتانیاهو"، نخست‌وزیر وقت رژیم صهیونیستی با حضور بیل کلینتون امضا شد. این توافقنامه در حقیقت مرحله دوم توافقنامه اسلو ۲ بود که یکی از محورهای آن عقب‌نشینی اسرائیل از ۱۳ درصد سرزمین‌های کرانه باختری بود.
توافقنامه وای‌ریور نیز همانند دیگر توافقنامههای قبلی رژیم صهیونیستی اجرا نشد. پایبند نبودن صهیونیست‌ها به این توافقنامه به این دلیل بود که این رژیم در مذاکرات خود تاکتیک تاخیر را دنبال می‌کرد تا بتواند با طولانی‌تر کردن روند مذاکرات از جزء‌جزء آن امتیازات بیشتری از فلسطینیان کسب کند.
عرفات، باراک و کلینتون در وای‌ریور
عرفات و کمپ‌دیوید2
اجلاس کمپ دیوید 2 سال 2000 در آمریکا با حضور آمریکا، رژیم صهیونیستی و تشکیلات خودگردان برگزار شد. موضوعات مورد بحث در این نشست سرنوشت قدس، وضعیت آوارگان 48 و 67 ، اعلام موجودیت کشور مستقل فلسطینی، مرزهای حکومت خودگردان و وضعیت شهرک‌های صهیونیستی در کرانه باختری و نوارغزه بود.
"ایهود باراک" یک روز پس از به دست گرفتن زمام امور در رژیم صهیونیستی بر چهار موضوع تحت عنوان خطوط قرمز اسرائیل برای مذاکره در دو روز پایانی مذاکرات صلح تأکید کرد که حاکمیت اسرائیل بر قدس، عدم بازگشت به مرزهای 1967، عدم دادن اجازه داشتن ارتش به تشکیلات خودگردان و حفظ شهرک‌های صهیونیست‌نشین کرانه باختری و نوارغزه بود.
همچنین باراک قبل از شروع مذاکره دور آخر اعلام کرد، اجازه بازگشت به آوارگان 48 و 67 را نخواهد داد و این موجب شد، این دور مذاکرات "عرفات" با اسرائیل نیز با شکست روبرو شود.
عرفات و انتفاضه الاقصی
نااميدى فلسطينیان از تشکیلات خودگردان براى بازگرداندن حقوق پايمال شده آنان و مخالفت آنها با ادامه مذاكرات "عرفات" با رژيم صهيونيستى و نيز هماهنگىهاى امنيتى تشکیلات با صهیونیست‌هاعليه نيروهاى مبارز فلسطينى موجب شکل‌گیری دور دوم قیام فلسطینیان تحت عنوان " انتفاضه الاقصی" شد.
شارون انتفاضه الاقصی را برافروخت
فلسطينىان پس از پشت‌سر گذاشتن همه تجربههاى گذشته و راهحلهاى سازش با رژيم صهيونيستى بر اين مسئله تأكيد كردند كه تنها راه‌حل، "مبارره" با رژیم صهيونيستی است. به همین دلیل وقتی ارزش‌های دینى و مذهبی آنان با دیدار "آريل شارون" از مسجدالاقصى ناديده گرفته شد، دور دوم انتفاضه و قيام مردمی فلسطینیان در 28 سپتامبر 2000 آغاز شد.
بازداشت خانگی عرفات
ده ماه بعد از آغاز انتفاضه الاقصی مقر "عرفات" در رام‌الله تحت محاصره صهیونیست‌ها قرار گرفت و "عرفات" عملا در اين ساختمان زندانی شد تا آمریکا نیز از ژوئن ۲۰۰۲ "عرفات" را بايکوت و از ارتباط با وی خودداری کند.
در اين مدت تنها معدودی از مقامات کشورهای غربی با "عرفات" ديدار کردند که این موضوع با خشم و غضب رژیم صهیونیستی مواجه شد، بگونه‌ای که شارون در آن زمان از پذيرفتن وزير خارجه فرانسه به دليل ديدار با عرفات خودداری کرد.
بیماری عرفات
روز 12 اکتبر 2004 بود که رسانه‌ها از بیماری "عرفات" خبر دادند. منابع رسمی فلسطینی در آن زمان، بیماری او را ابتلای به آنفلوانزای شدید اعلام کردند، اما با شدت گرفتن بیماری، عرفات که دچار حالت تهوع، درد شدید در ناحیه شکم، اسهال و کاهش غیرعادی سلول‌های قرمز شده بود، برای درمان به بیمارستان نظامی" پرسی" در حومه پاریس انتقال یافت.
"عرفات" مدت کوتاهی پس از ورود به این بیمارستان به کما رفت و در ١١ نوامبر درگذشت، در حالی‌که به گفته منابع رسمی، پزشکان با وجود انجام انواع آزمایش‌ها نتوانسته بودند علت اصلی بیماری او را تشخیص دهند.
مسمومیت عرفات
بیماری نابهنگام و مرگ سریع "عرفات" باعث شد، بسیاری از فلسطینیان با اشاره به ناخرسندی مقامات صهیونیستی از خودداری عرفات از مقابله موثر با گروه‌های مبارز فلسطینی، سرویس‌های اطلاعاتی این رژیم را به قتل وی متهم کنند.
عرفات در آخرین روزهای زندگی
این موضوع موجب شد، ایده مسمومیت "عرفات" توسط رژیم صهیونیستی مطرح شود و پس از انتشار اسنادی در شبکه الجزیره درباره وجود مقادیر غیرطبیعی تششعات "پولونیوم" در وسایل مربوط به عرفات جدیت بیشتری یافت.
از سوی دیگر دانشمندان مؤسسه تشعشعات فيزيک لوزان سوئيس چندی پیش اعلام کردند، شواهدي در دست دارند که نشان مي‌دهد، عرفات احتمالا با "پلوتونيوم"، عنصري نادر با راديواکتيو بالا، مسموم شده است.
طرح این موضوعات موجب شد، "سهی عرفات"، همسر "عرفات" خواستار نبش قبر وی جهت فهم دلیل واقعی مرگ همسرش شود.
اظهارات مفتی سابق تشکیلات خودگردان
"شیخ تیسیر التمیمی"، مفتی سابق تشکیلات خودگردان که در روزهاي پاياني عمر "عرفات" در بيمارستان همراه وي بود، اظهارات جالبی درباره مرگ "عرفات" دارد.
عرفات در آخرین روزهای زندگی
التميمي می‌گوید: زماني‌که وارد پاريس شدم، "عرفات" در کما بود، حضورم را حس نکرد. زماني‌که وارد اتاق شدم، در وضعيتي پیچیده‌ای قرار داشت، از ناحيه صورت دچار خونريزي و در بخش مراقبت‌هاي ويژه بستري و يک سري دستگاه‌هاي پزشکي به وي وصل شده بود، نمي‌توانست تشخيص دهد، در اطرافش چه مي‌گذرد.
وی افزود: ساعاتي پس از مرگ "عرفات" او را شستيم، به جسد وي نگاه کردم، خونريزي قطع نشده و همچنان از منافذ پوست و بخش‌هاي مختلف بدنش ادامه داشت، لکه‌هايی آبی و قرمز روي بدن، دستان و پاهايش مشاهده مي‌شد، اين چيزي است که به ياد دارم.
التميمي ادامه می‌دهد: "عرفات" هنوز دچار خونريزي بود. براي اينکه بتوانيم خونريزي را بند بياوريم و وي را غسل دهيم، از پزشکان خواستم چسب زخم بياورند، آنها آوردند. از پزشکي که چسب زخم را آورده بود، پرسيدم چرا پس از چند ساعت مرگ "عرفات" هنوز دچار خونريزي است و آیا این عجيب به نظر نمي‌رسد؟ وي گفت: احتمالا وجود برخي مواد سمي در بدن وي موجب رقیق‌شدن خون و مانع از لخته‌شدن آن می‌شود. از آن زمان بود، دريافتم "عرفات" مسموم شده است.
چه کسی عرفات را مسموم کرد
پس از گذشت سال‌ها از مرگ "عرفات" تحقيقاتي اخيرا توسط برخي گروه‌هاي درخصوص علت مرگ وي آغاز و پرده از حقايق زيادي برداشته شده تا گمانه‌زني‌ها درباره احتمال دست داشتن رژيم صهيونيستي در مرگ "عرفات" را به يقين نزدیک‌تر کند.
" يوري دونيري"، نويسنده اسرائيلي و موسس جنبش "غوش شالوم"، با اشاره به جزئيات مرگ "عرفات" مي‌نويسد: شنيدن خبر مسموميت "عرفات" براي من شگفت‌آور نبود، چون از همان روز اول نيز مطمئن بودم، " شارون"، او را مسموم كرده تا جايي‌كه حتي مقالات زيادي در اين زمينه منتشر كردم كه همه شامل دلايلي منطقي و ساده بودند.
اول: در معاينات پزشكي دقيقي كه در بيمارستان فرانسه درخصوص مرگ "عرفات" و دلايل وخامت ناگهاني اوضاع جسماني وي صورت گرفت، توجیهي براي اين مسئله پيدا نشد. در اين آزمايشات، هيچ اثري از هرگونه بیماری وجود نداشت كه زندگي عرفات را تهديد كند و تنها شايعاتي توسط رسانه‌هاي اسرائيلي منتشر شد، مبني براينكه عرفات دچار "ايدز" بوده كه همه كذب محض است و با هدف خدشه‌دار شدن چهره "عرفات" مطرح شدند.
دوم: سازمان‌هاي جاسوسي سیا، اف‌اس‌بی و موساد سمومي در اختيار دارند كه هيچ اثري از آن در تحقيقات عادي يافت نمي‌شود.
سوم: فرصت براي ترور "عرفات" فراوان بود، چون تدابير امنيتي كه براي حمايت از "عرفات" در اطراف مقر وي اتخاذ شده بود، ضعيف بودند و افراد كاملا بيگانه حتي گاهي اوقات مستقيما در كنار او و بر يك سفر مي‌نشستند.
همچنين شمار زيادي از كساني‌كه مي‌توانستند، او را هدف ترور قرار دهند، ابزار لازم براي اين اقدام را در اختيار داشتند و بيشتر آنها نيز توسط شارون حمايت مي‌شدند.
مزار یاسر عرفات
از احتمال تا يقين
چيزي كه قبلا فقط يك احتمال منطقي بود، اکنون درحال مبدل شدن به یقین است، زيرا آزمايشات صورت گرفته در لوازم شخصي "عرفات" ثابت میکند، وی با ماده‌اي سمي موسوم به "پلونيوم" مسموم شده که به راحتي نمي‌توان اثرات آن را در جسد فرد يافت.
- تصميم آريل شارون براي ترور عرفات
در يكي از مصاحبه‌هاي تلويزيوني "عرفات"، يكي از خبرنگاران از وي سوال كرد، آيا پيش‌بيني مي‌كنيد، كشور مستقل فلسطينی در دوره حيات شما تشكيل شود؟ وي پاسخ داد: بله مطمئنم، اما طولي نكشيد، شارون براي ترور عرفات تصميم جدي گرفت. زماني‌كه بيروت در جنگ اول لبنان در محاصره قرار گرفت و مزدوران اسرائيلي در يافتن مكان وي در بيروت شكست خوردند، شارون به شدت عصباني شد و حتي پس از امضاي معاهده اسلو و زماني‌كه عرفات به فلسطين بازگشت نيز شارون دست از تلاش نكشيد، به نحوي‌كه وقتي نخست‌وزير اسرائيل شد، اعلام كرد من به شدت از زنده ماندن "عرفات" مي‌ترسم. تمام موارد فوق احتمال مسمومیت عرفات توسط شارون را تقویت میکند.
نبش قبر عرفات و نمونه‌برداری از جسد
با انتشار خبرهایی مبنی بر احتمال مسمومیت یاسر عرفات و پس از اعلام پیدا شدن اثر ماده «رادیواکتیو پلونیوم 210» توسط دانشمندان سوئیسی بر روی وسایل عرفات، همسر وی «سهی عرفات» از ماه اوت 2012 با ارائه درخواستی به یکی از دادگاه‌های فرانسه خواستار نبش قبر عرفات برای نمونه‌برداری از جسد وی و فهم واقعیت امر شد.
با پیگیری امر توسط این دادگاه فرانسوی و پافشاری سهی عرفات سرانجام کارشناسان فلسطینی در ساعات اولیه بامداد سه شنبه 27 نوامبر 2012 نبش قبر یاسر عرفات را آغاز کردند تا با بررسی نمونه‌هایی از باقی مانده جسد، پرده از اسرار مرگ مشکوکش بردارند.
در مراسم نبش قبر یاسر عرفات افرادي همچون «توفيق الطيراوي»، رئيس کميته تحقيق درباره مرگ ياسر عرفات، «محمد العويوي»، دادستان کل تشکیلات خود گردان فلسطينی و شيخ «محمد حسين»، مفتي تشکیلات خودگردان فلسطيني به همراه کارشناسانی از کشورهاي خارجي حضور داشتند.
سرتيپ توفيق الطيراوي در این خصوص توضیح داد که پس از نمونه‌برداري از جسد ياسر عرفات توسط کارشناسان فرانسوی و سوئيسي و روسي، جسد وی بار ديگر به داخل مقبره‌اش بازگردانده شد.
قرار است، کارشناسان فرانسوی و سوئیسی و روسی نمونهها را بررسی کنند تا مشخص شود آیا مرگ عرفات در یکی از بیمارستان‌های نظامی فرانسه در اثر مسمومیت بوده است یا خیر.
«پاتریک مانجان»، رئیس تیم سوئیسی تحقیق درباره علل مرگ یاسر عرفات پس از نمونه‌برداری از جسد عرفات گفت که شصت مورد نمونه‌برداری از جسد یاسر عرفات انجام شد و این نمونهها برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی به سه گروه (روسی، سوئیسی و فرانسوی) تحویل داده شد.
وی تاکید کرد که قرار است، سه نوع آزمایش روی این نمونهها برای تعیین هویت جسد، اطمینان از احتمال وجود مقادیری از پولونیوم 210 و انجام مطالعات پیشرفته انجام شود.
هم اکنون جامعه بین المللی در انتظار جواب این آزمایش‌ها هستند.
عرفات در یک نگاه
..............................................................................................................
منابع و مأخذ:
http://www.aqsaa.com/vb/showthread.php?t=36120
http://ahmedwahban.com/aforum/viewtopic.php?f=24&t=19017
http://www.aljazeera.net/specialfiles/pages/7b339faf-27c9-471b-8a8e-d4563cdd5e3e
http://aljazeera.net/WhatkilledArafat
http://www.yaf.ps/ya/collection_details.php?pid=67
http://www.islammemo.cc/Tahkikat/2009/10/14/88476.html
http://www.aljazeera.net/WhatkilledArafat/pages/fac7c33e-1339-4a27-8fe0-0ea4c30e0e8d
http://www.alwatanvoice.com/arabic/news/2004/10/11/11107.html
http://9alami.com/wp-content/uploads/2012/02/histoire_re_5.pdf
http://www.qodsna.com/NewsContent.aspx?action=print&id=17867