وی گفت: ما هشت قاچاقچی بودیم که مستقیماً از طرف نیروهای آمریکایی مأموریت داشتیم اسلحههای بهجامانده در دست مردم را بخریم، من موفق شدم در مدت شش ماه بیش از چهارهزار اسلحه سنگین و نیمه سنگین جمعآوری کنم، از کلت و کلاشنيکف گرفته تا مسلسل و دوشکا و بابت خرید نیز پول خوبی به مردم می دادیم.
این قاچاقچی تصریح کرد: بعد از اینکه اسلحهها را از مردم میخریدیم، در فرودگاه قندهار به نیروهای آمریکایی تحویل میدادیم ولی نمیدانستیم آمریکاییها چه نیتی دارند، آنها در ظاهر اعلام کرده بودند نیروهای آمریکایی و ناتو امنیت ندارند و باید سلاحها از دست مردم جمعآوری کنیم اما جای سؤال بود که مردم در حمله به نیروهای آمریکایی عامل نبودند و آنها با جنگجویان در نبرد بودند، اما بعدها کسب اطلاع کردیم که سلاحهای جمعآوری شده به وسیله هواپیماهای باری از فرودگاه قندهار به مقصد اردن بارگیری شده است.
فرود هواپیمای قطری در قندهار و امان
قبل از ظهر روز 25 دسامبر سال 2010 میلادی، یک فروند هواپیمای باربری قطری در فرودگاه قندهار به زمین مینشیند و پس از هفت ساعت بارگیری، اين فرودگاه را به مقصد فرودگاه عَمان پایتخت اردن ترک کرد. محمولههای بارگیریشده، سلاحهای سبک و نیمهسنگین آمریکایی خریداریشده از مردم افغانستان توسط آمریکا بود.
همچنین در مورخ 29 دسامبر 2012 ميلادي یک فروند هواپیمای دیگری قطری نیز در فرودگاه قندهار فرود آمده و از آنجا پس از سه ساعت توقف اقدام به ترک فرودگاه مینماید. در همین راستا حامد کرزی، رئیسجمهور افغانستان در جلسه شورای امنیت این کشور به سرویس اطلاعاتی خود دستور داد تا علت و چرایی حضور هواپیمای مورد نظر و شناسایی مرجع صادرکننده مجوز فرود را که در کابل بوده است، پیگیری نمایند.
مسؤولان نظامی آمریکایی دائماً اعلام میکنند که برای پرواز هواپیماهای نظامی و باربری خارجی در فرودگاههای افغانستان و بویژه قندهار نیازی به هماهنگی با مقامات افغان نیست و ما ضرورتی برای این کار نمیبینیم.
«جمشید رضایی» از کارشناسان افغان در مصاحبهای با یکی از رسانههای افغانستان اعلام کرده بود: هواپیماهای سنگین باربری غربی بدون هیچگونه نظارتی از سوی دولت افغانستان به راحتی در هر کجای کشور ما که بخواهند فرود میآیند و پس از بارگیری، دوباره خارج میشوند بدون اینکه ما بدانیم چه میآورند و چه میبرند!
در همین راستا «عبدالله اسدی» از کارشناسان مسائل امنیتی گفت: در مقطعی از سال 2010 میلادی علت چرایی این معامله و خرید سلاحهای دست دوم و انتقال این حجم سلاح به اردن برای هیچ کارشناس سیاسی و نظامی معلوم و منطقی جلوه نمیکرد اما با آغاز سال 2011 ميلادي و آغاز تظاهرات و اعتراضات مردمی در سوریه و شتاب این حرکت به سوی اعتراضهای خیابانی و درگیری مسلحانه شهر به شهر و ختم به جنگ داخلی، به راحتی این مسئله قابل فهم شده است.
آمریکا از خرید سلاح و مهمات باقیمانده در دست مردم افغانستان دو هدف را دنبال میکرد نخست اینکه امنیت نسبی برای سربازان آمریکایی و ناتو در افغانستان فراهم کند، دوم اینکه در راستای تشکیل یک مجموعهای از شبهنظامیان متشکل از وهابیها، سلفیها، تروریستهای وارداتی از گوشه کنار جهان را مسلح به سلاحهای ارزان قیمتی میکند تا این جنگ نیابتی و خانمانسوز بلحاظ اقتصادی بار هزینهای کمتری را به دنبال داشته باشد.