کد خبر 188530
تاریخ انتشار: ۵ بهمن ۱۳۹۱ - ۱۵:۳۲

قائم‌مقام معاون اجتماعی فرهنگی شهرداری تهران از انجام مذاکرات برای انتقال زندان اوین و تبدیل آن به بوستان بزرگ خبر داد.

به گزارش مشرق به نقل از ایسنا، حجت‌الاسلام والمسلمین امرودی همچنین به جاذبه‌های گردشگری تهران اشاره کرد و گفت: در تهران نقاطی با چندین سال سابقه تاریخی داریم که مراکزی برای گردشگری است. 4000 بوستان هم دارد و بسیاری از مردم در حالی که مجبورند امروزه به سفرهای گران تن دهند، می‌توانند تهران‌گردی کنند.
 
قائم‌مقام معاون اجتماعی فرهنگی شهرداری تهران به دیدگاه بسیاری از سران کشورهای خارجی نسبت به ایران و بویژه شهر تهران اشاره کرد و افزود: بسیاری از خارجی‌ها قبل از سفر به تهران، فکر می‌کنند تهران ویرانه‌ای بیش نیست، اما بعد از آمدن و دیدن زیبایی‌ها و فضای سبز آن شگفت‌زده می‌شوند.
 
او سپس با اشاره به پروژه‌های عمرانی که در شهر تهران می‌تواند به عنوان یک جاذبه گردشگری باشد، اظهار کرد: در برخی کشورها مردم برای دیدن پروژه‌ها می‌روند، در حالی که ما اصلا اطلاع‌رسانی درباره این پروژه‌ها نداریم. مثلا پروژه بزرگ صدر که در 22 ماه 10 کیلومتر تونل در صدر ساخته و ماه آینده افتتاح می‌شود که حتا یک کارشناس خارجی در آن مشارکت نداشته است. می‌توان گروه‌های گردشگری را آورد تا از این ظرفیت‌ها استفاده کنند.
 
حجت‌الاسلام والمسلمین امرودی در مراسم اختتامیه دومین جشنواره سفرنامه‌نگاری ناصرخسرو قبادیانی که امروز (پنجم بهمن) در مرکز همایش‌های برج میلاد برگزار شد، همچنین گفت: در روایات آمده سفر کنید تا سالم بمانید. عمدتا افرادی که سفر می‌کنند، پخته و آرامند و متمایز از مردمی‌ هستند که کمتر سفر می‌کنند.
 
او در ادامه سخنانش به استناد به مطلبی که در سایت ایرانیان مقیم کویت منتشر شده است، گفت: تعلق مردم ما به کشورشان فوق‌العاده است. باید گفت اگر روزی خواستند، به ایران حمله کنند، یک سر به بهشت زهرا بزنند تا تعلق ایرانی‌ها را ببینند.
 
او همچنین ادامه داد: از میان ترانه‌هایی که ایرانیان مقیم خارج از کشور خوانده‌اند، یک و نیم ترانه درباره ایران است. اگر کل ترانه‌های هر یک از آن‌ها را جمع‌بندی کنیم، سه ترانه هم برای کشوری که در آن زندگی می‌کنند، نخوانده‌اند.
 
او در ادامه سخنانش، به بحران هویت جوانانی که در کشور زندگی می‌کنند، اشاره کرد و افزود: تا ایرانی در ایران است، نمی‌داند چه دارد. وقتی رفت، تازه می‌فهمد چه چیزی را از دست داده است. اما معمولا پل‌های پشت سر خود را خراب می‌کند.