یکی از نکات جالب در مورد بالگرد هندی معرفی شده که به نوعی آن را متمایز از دیگر بالگرد ها می کند بحث توانایی حمل موشکهای ضد رادار است که در بسیاری از بالگردهای امروزی مشاهده نمی شود. این مسئله آن را به عنوان یک عامل بازدارنده در ارتش هندوستان مطرح خواهد کرد.

به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، بالگردهای نظامی امروزه به بخش جداناپذیری از ارتش های جهان بدل شده اند. در بخش هلی کوپترهای تهاجمی نام هایی به مانند کبری، آپاچی و یا هایند برای بسیاری از علاقمندان و حتی مردم عادی آشنا است. اما هستند تولیدکنندگان دیگری که در بازار جهانی بالگردهای رزمی حضوری جدی داشته و حرفهای زیادی برای گفتن در این بخش دارند. در این مطلب شما را با 5 بالگرد کمتر شناخته اما پیشرفته رزمی در دنیا آشنا می کنیم.

A129

این بالگرد ایتالیایی حاصل همکاری مشترک دو کشور ایتالیا و انگلستان بود که اکنون به صورت کامل توسط شرکت ایتالیایی   Finmeccanica" به تولید می رسد. این بالگرد هجومی برای نقش های ضد زره، اسکورت، شناسایی و درگیری هوا به هوا با بالگردهای دشمن طراحی شده است.

این بالگرد به عنوان اولین بالگرد کاملا بومی در اروپای غربی شناخته می شود که در ابتدا توسط شرکت آگوستا در دهه 1980 میلادی طراحی و ساخت شد. در ادامه شرکت انگلیسی وستلند نیز به این پروژه افزوده شد و امروزه نیز هماگونه که در بالا اشاره شد به طور کامل توسط شرکت ایتالیایی " Finmeccanica " ساخته می شود.

در یک نگاه کلی این بالگرد ظاهری شبیه به بالگرد آمریکایی آپاچی دارد. آسمانه بزرگ و شفاف دید خوبی را برای خلبان بالگرد به همراه آورده و به او کمک می کند تا دید بهتری از اطراف خود داشته باشد. این بالگرد در حال بارگیری کامل وزنی در حدود 4600 کیلوگرم دارد که برای نمونه نصف یک بالگرد آپاچی می باشد.



این بالگرد می تواند از تسلیحاتی متفاوتی مثل موشکهای سری هلفایر، تاو برای مقابله با اهداف زمینی و همچنین از موشکهای سری استینگر و یا میسترال برای درگیری با اهداف هوایی بهره ببرد. راکتهای سطح به هوا و یک قبضه توپ 20 میلی متری سه لوله از دیگر تسلیحات این بالگرد هستند. در درون کابین این بالگرد برای هر دو نفر خدمه آن نمایشگرهای لمسی تخت نصب شده است که اطلاعات کامل پروازی را در اختیار آنها قرار می دهد.

سامانه های هدایت اینرسیایی، جی پی اس و سیستم های هشداردهنده قفل موشکی از دیگر سیستم های به کار رفته در این بالگرد است.

این بالگرد از دو دستگاه موتور توربوشفت مدل " LHTEC-T800 " به قدرت 890 اسب بخار برای هرکدام بهره می برد که می تواند سرعت این بالگرد را به 278 کیلومتر برساند. A129 با کمک تانکرهای اضافی سوخت می تواند به بردی در حدود 1000 کیلومتر دست پیدا کند. نرخ صعود این بالگرد در حدود 11 متر در ثانیه است. این بالگرد به غیر از ارتش ایتالیا به کشور ترکیه نیز صادر شده است و قرار است به صورت تحت لیسانس در این کشور تولید شود.

نکته جالب این است که در رقابت مذکور این بالگرد موفق شد دو رقیب بسیار مشهور یعنی AH-1Z آمریکایی و Ka-52 روسی را شکست دهد که خود نشان از کیفیت بالای این بالگرد دارد.

LCH

کشور هندوستان به عنوان دومین کشور پر جمعیت جهان و داشتن اقتصادی و تکنولوژی رو به رشد به همراه داشتن مشکلاتی با دو همسایه اتمی یعنی چین و پاکستان، در سالهای اخیر برنامه های مدرن سازی سنگینی را در بخش نظامی با تکیه اصلی بر روی توان بومی در هندوستان آغاز کرده است. یکی از این برنامه ها طرح ساخت بالگرد سبک رزمی یا " LCH " است که توسط شرکت هندی " HAL " در حال دنبال شدن است.

این بالگرد به نوعی مشتق شده از بالگرد سبک چند منظوره " Dhruv " ساخت هندوستان است که به صورت اختصاصی برای امر تهاجم اختصاص پیدا کرده است. بر اساس اطلاعات موجود در حال حاضر 3 فروند از این بالگرد ساخته شده است و به محض اتمام برنامه های آزمایشی آن تحویل تعداد بالا به نیروهای مسلح هندوستان آغاز خواهد شد.



یکی از نکات جالب در مورد این بالگرد هندی که به نوعی آن را متمایز از دیگر بالگرد ها می کند بحث توانایی حمل موشکهای ضد رادار است که در بسیاری از بالگردهای امروزی مشاهده نمی شود. این مسئله توان تهاجمی این بالگرد هندوستانی را بسیار افزایش داده و آن را به عنوان یک عامل بازدارنده در ارتش هندوستان مطرح خواهد کرد.

این بالگرد در رده سبک وزن قرار دارد و در حالت بارگیری کامل وزن آن در حدود 3500 کیلوگرم است. طول آن نیز در حدود 16 متر برآورد شده است. " LCH " از دو نفر خدمه بهره می برد و می تواند با استفاده از دو موتور توربوشفت خود که هر کدام از آنها توانی در حدود 1430 اسب بخار تولید کنند به سرعتی بیشینه 330 کیلومتر در ساعت نیز برسد. در عین حال ارتفاع پروازی این بالگرد در حدود 6500 متر بوده و برد پروازی آن 700 کیلومتر است.

در بخش تسلیحات به غیر از موشک های ضد راداری که در بالا به آن اشاره شد می توان به موشکهای ضد تانک بومی " Helina " نیز اشاره کرد. این موشک ضد تانک هندی بردی در حدود 7 تا 10 کیلومتر دارد. موشکهای هوا به هوا مدل میسترال بعلاوه یک توپ دو لول 20 میلی متری و راکتهای 70 میلی متری از دیگر تسلیحات این بالگرد است. " LCH " توان حمل بمب های هوا پرتاب را نیز دارد.

در درون کابین این بالگرد نیز از نمایشگرهای دیجیتال ساخت هند استفاده شده است. سامانه های هدف گیری بر روی کلاه خلبان و حس گرهای موجود در بالگرد نیز همگی به صورت بومی در هند توسعه یافته است. سامانه های هشدار قفل موشکی و دوربین های مخصوص ضبط تصاویر در میدان نبرد از دیگر تجهیزات نصب شده بر روی این بالگرد است.

Z-10

کشور چین از دیگر ورود کنندگان به بازار جهانی بالگرد است. این کشور پرجمعیت نیز سالهای زیادی را به تحقیق و سرمایه گذاری در بخش بالگرد پرداخته است و اخیرا با معرفی بالگرد بومی " Z-10 " خود را به عنوان یکی از بازیگران جدی در این عرصه به جهانیان معرفی کرده است. اولین نمونه از این بالگرد در سال 2003 میلادی پرواز کرده و تولید انبوه آن به ارتش چین نیز از سال 2009 میلادی به این سو آغاز شده است.

چینی ها این بالگرد را به عنوان هماوردی برای بالگردهای غربی مثل آپاچی و یا تایگر طراحی کرده و ساخته اند. با توجه به سیستم بسته موجود در چین در بخش تسلیحات و توان نظامی بیشتر اطلاعات در مورد این بالگرد به صورت تقریبی در فضای مجازی منتشر شده است.

بر اساس نظر کارشناسان Z-10 در حالت بارگیری کامل وزنی در حدود 7 تن دارد. این بالگرد چینی از دو دستگاه موتور توربوشفت چینی WZ-9 که هر کدام توانی در حدود 1350 اسب بخار تولید می کنند نیرو می گیرد. این نیرو سرعتی در حدود 270 کیلومتر بر ساعت را برای این بالگرد فراهم کند. برد Z-10  در حدود 800 کیلومتر و ارتفاع پروازی آن نیز بیش از 6000 متر است.



این بالگرد چینی به طور کل به تسلیحات بومی مثل توپ 20 و یا 30 میلی متری تک لول، موشک ضد تانک HY-10 ، موشکهای هوا به هوای چینی سری PL و راکتهای 57 تا 90 میلی متری را حمل کند. این بالگرد به سامانه هدف گیری نصب شده بر روی کلاه خلبان، نمایشگرهای دیجیتال درون کابین و انواع سامانه های هشدار دهنده ساخت چین مجهز شده است. این بالگرد دو نفره به مانند کاموف 50 روسی از صندلی های پرتاب شونده برای خلبانان بهره می برد که شانس بقاء خلبانان را در صورت سانحه افزایش می دهد.

Tiger

بالگرد تایگر، ساخت شرکت چند ملیتی یوروکاپتر گام مشترک چندین کشور اروپایی برای تامین نیازهایشان به صورت بومی در بخش بالگردهای تهاجمی است. تایگر در حقیقت حاصل تلاش های مشترک دو کشور فرانسه و آلمان غربی در دهه 1980 میلادی است که به منظور ساخت یک بالگرد تهاجمی پیشرفته به سرمایه گذاری اقدام کردند.

تایگر از جمله بالگردهای موفق در بازار صادرات بوده است که به غیر از فرانسه و آلمان تا به امروز به کشورهای اسپانیا و استرالیا نیز صادر شده است.



این بالگرد از مواد پیشرفته ای مثل آلومنیوم، کولار، تیتانیوم و فیبر کربن ساخته شده است. یکی از نکات مثبت این بالگرد توان مقاومت بالای آن در برابر رعد و برق و پالس های شدید الکترومغناطیسی است که باعث می شود تا استفاده از این بالگرد در بدترین شرایط آب و هوایی و شرایط جنگ های نوین و الکترونیکی نیز فراهم شود.

این بالگرد از دو موتور توربوشفت " MTR390 " که به صورت مشترک بین چند شرکت اروپایی ساخته شده است بهره می برد. هر کدام از این موتورها توانی در حدود 1300 اسب بخار تولید می کند که سرعتی در حدود 315 کیلومتر در ساعت و بردی در حدود 800 کیلومتر را برای آن فراهم می کند. ارتفاع پروازی تایگر نیز در حدود 4 هزار متر است.

در بخش تسلیحات با توجه به نیاز کشورهای کاربر گونه های مختلفی از سلاح بر روی این بالگرد نصب شده است. موشکهای ضد زره سری " هات " ، "هلفایر " و " PARS3 " به همراه راکتهای 68 یا 70 میلی متری ، موشکهای هوا به هوای میسترال و یا یک توپ 20 میلی متری از جمله تسلیحات قابل استفاده در این بالگرد است.

در درون کابین برای هر دو خلبان این بالگرد دو نمایشگر بزرگ نصب شده است که اطلاعات مورد نظر را در اختیار آنها قرار می دهد. سامانه هدف گیری بر روی کلاه خلبان، دوربین های دید در شب، پرتاب گرهای شراره برای انحراف موشکهای حرارتی، سامانه های نقش برداری از سطح عوارض زمین و سیستم های اقدام متقابل همگی به صورت مشترک در شرکتهای اروپایی ساخته شده و بر روی این بالگرد نصب شده است. در حال حاضر بیش از 200 فروند از این بالگرد در 4 کشور یاد شده در بالا در حال خدمت است.

Rooivalk

این بالگرد ساخت شرکت " دنل " در آفریقای جنوبی آخرین هلی کوپتر در لیست ما به حساب می آید. باید گفت که این کشور آفریقای در نتیجه تجربه تحریم در سالهای حکومت آپارتاید به سمت تولید بومی سلاح رفت و نتایج بسیار خوبی نیز در این بخش نصیب این کشور شده است. این بالگرد به گونه ای طراحی شده است تا بتواند در برابر شرایط بسیار بد آب و هوایی در قاره آفریقا و با کمتری پشتیبانی و قطعات یدکی موجود به عملیاتهای ضد زره، نفوذ عمقی ، شناسایی و یا پشتیبانی نزدیک هوایی بپردازد.

این بالگرد از کابین حفاظت شده در برابر شلیک گلوله و ترکش برای دو خلبان خود بهره می برد. در درون کابین نفرات به سامانه های نمایشگر سر بالا، سیستم هدف یاب نصب شده بر روی کلاه خلبان و دوربین دید در شب دسترسی دارند. سامانه جلونگر فروسرخ از جمله دیگر امکانات نصب شده بر روی این بالگرد است که توان پرواز و شناسایی در شب و آب و هوای بد را برای آن فراهم می کند. انواع سامانه های هشدار دهند قفل موشکی، مسافت یابهای لیزری و پرتاب گرهای شراره ضد موشک نیز بر روی این بالگرد نصب شده است.



این بالگرد با یک قبضه توپ 20 میلی متری تک لول، موشکهای هوا به سطح موکوپا ساخت آفریقای جنوبی و موشکهای هوا به هوای " دارتر " ساخت داخل و راکتهای غیر هدایت شونده 70 میلی متری مسلح می شود.

این بالگرد از دو دستگاه موتور توربوشفت که هر کدام قدرتی در حدود 1900 اسب بخار تولید می کنند نیرو می گیرد. این توان سرعت این بالگرد 7.5 تنی را به بیش از 270 کیلومتر بر ساعت رسانده و می تواند آن را به ارتفاع 6 هزار متری و برد 740 کیلومتری برساند. تاکنون 12 فروند از این بالگرد ساخته شده و به ارتش آفریقای جنوبی تحویل داده شده است.واژه " Rooivalk " به معنای شاهین سرخ است.