به گزارش مشرق تابناک نوشت، يک روز قبل از ايام سوگواري ماه محرم اتفاق جالب و متاسفانه تلخي براي ورزش کشور رخ داد و طرح تخصيص يک درصد از بودجه عمومي به ورزش در برنامه پنجم که پيش از اين در صحن علني با مخالفت نمايندگان مجلس رد شده بود، بارديگر راي بياورد اما در کمال ناباوري اين امر مهم ورزشي ميسر نشد و در حالي که 14 نماينده موافق اين طرح بودند 14 نماينده ديگر با اين طرح مخالفت کردند و بدين سان اين طرح تصويب نشد . چون طبق قانون تعداد آراي موافقان بايد 50 +1 باشد .

البته اگر جبار کوچکي نژاد نماينده رشت که در جلسه فوق نماينده وزارت آموزش و پرورش در مجلس نيز محسوب مي شد و اتفاقا براي دادن راي مثبت پاي به جلسه گذاشته بود متاسفانه در آخرين لحظات از راي دادن خودداري کرد تا اين فرصت مهم ورزشي به همين راحتي از دست برود ! اين نماينده اعتقاد داشت که بايد 50 درصد از اين طرح به ورزش دانش آموزان اختصاص يابد تا موجب رشد و توسعه ورزش پايه کشور شود.

 بعد از درخشش بي نظير کاروان ورزشي ايران در شانزدهمين دوره بازي هاي آسيايي گوانگ ژو، سازمان تربيت بدني بسيار خوشبين بود که اين طرح راي بياورد تا به ورزش کشور سرو ساماني بدهد.

محمدرضا تابش نماينده اردکان و اميدوار رضايي نماينده مسجدسليمان تلاش زيادي کردند تا اين طرح عملي شود ولي زحمات آنها در دقيقه 90 به بار ننشست .

در ضمن حسن کامراني نماينده اصفهان ، هادي قوامي نماينده اسفراين ، عالي زاده از خراسان و دستغيب نماينده شيراز ديگر نماينده هايي بودند که به اين طرح راي مثبت دادند .

ضمنا در جبهه مخالف محمد رضا باهنر و احمد توکلي دو نماينده تهران مخالف جدي اين طرح بودند و علي اکبر اوليا نماينده يزد ، ونايي ، جمشيد انصاري نماينده زنجان ، بهمن مرادنيا نماينده بيجار ، مويد حسيني نماينده خوي و حسين فدايي نماينده تهران به اين طرح راي منفي دادند .

آري بخش ورزش دربرنامه پنجم پنج ساله به طور کامل درمجلس شوراي اسلامي مورد بحث و بررسي قرار گرفت، اما متاسفانه اختصاص يک درصد بودجه هرساله در برنامه پنج ساله براي ورزش به تصويب نرسيد. دراين رابطه افرادي معتقد بودند اصولا اين گونه بودجه ريزي براي ورزش مناسب ورزش نيست و برخي هم عنوان مي کردند اين مساله باعث به هم ريختگي بودجه و به نحوي عدم انسجام آن خواهد شد.

جالب اين که وقتي يک درصد بودجه سال 89 براي ورزش به صورت تکليف و الزام مصوب شد خيلي‌ها جشن گرفتند که سال 89 سال طلايي ورزش است ولي تا دولت دنبال تصويب آيين نامه آن بود، به اندازه‌اي زمان طول کشيد تا هم‌اکنون هم ازناحيه يک درصد چيزي عايد ورزش نشده است...

به هر حال تاثير منفي تصويب نشدن اين طرح از سال بعد بيشتر نمايان مي شود . ورزش اکثر استانهاي کشور با کمبود بودجه مواجهه مي شوند ..دست تيمهاي دولتي بسته مي شود و ناخواسته ورزش دچار کمبود بودجه مي شود ..اين در حالي ست که ورزشکاران ما در گوانجو موفق بودند ودرخشان ظاهر شدند...

البته اعتبار تنها يک درصد ، کمتر از اعتبار مورد نياز براي حداقل سه هزار پروژه نيمه تمام و يا اعتبارات ورزش همگاني و قهرماني خواهد بود لذا نياز است دست دولت باز باشد تا بر اساس جزء يک ماده 16 که دولت را مکلف کرده اعتبارات مورد نياز ورزش را در لوايح بودجه به مجلس تقديم کند در بررسي بودجه سال 90 که طي هفته‌هاي آينده بايد تقديم شود تا همانند قانون بودجه سال 89 در رديف خاص خود بيش از يک درصد اعتبارات ورزش اختصاص يابد اميدواريم دولت و به ويژه رئيس‌جمهور ورزش دوست در لايحه بودجه سال 90 بر اساس برنامه پنجم اعتبارات کافي و مورد نياز را در رديف‌هاي مستقل براي ورزش همگاني قهرماني و توسعه زيرساختها به طور جداگانه منظور نمايد.