مشرق؛ سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد (United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization)، با عنوان مخفف یونسکو (UNESCO)، عنوان سازمانی فراملیتی است که در راستای اهداف نظام فکری مبتنی بر گلوبالیزاسیون (Globalization)، در سال ۱۹۴۵ به عنوان یکی از اقمار سازمان ملل متحد (United Nations Organization) تاسیس گردید.
در اسناد رسمی، هدف از تاسیس یونسکو این گونه آمده است:
"کمک به فرایند صلح و امنیت جهانی، به واسطه ی همکاری های بینالمللی، در زمینههای آموزش ، علمی و فرهنگی ، به منظور افزایش احترام به عدالت، قانونمداری و حقوق بشر، بر پایه منشور سازمان ملل متحد.
با این توصیف در نظر اول این سازمان، به عنوان یک نهاد علمی- آموزشی، با ماهیتی کاملا فرهنگی،نه تنها مطلوب و ممدوح افکار و قلوب است، بلکه نوید بخش نوعی عدالت گستری و قانونمدی بشری محسوب می گردد. امری که در راستای جهانی سازی، به عنوان مدل و الگویی بشری متصور عقول است. جهانی به دور از احکام بربریت کهنه یا نو.
در این راستا آنچه که شائبه برانگیز است، تطابق نُرم فعالیت های این سازمان مهم فرهنگی، با اهداف و آرمان های جماعتی و گروهی خاص است. گروهی که مبتنی بر تعالیم قومی خویش سعی در ایجاد نوعی جهان گستری و غلبه ی نرم گونه بر جهان هستی را دنبال می نمایند.
به بیانی صریح، تطابق مانیفست مجهول التدوین The Protocols of the Elders of Zion، در نوع دستورات راهبردی و استراتژیک، با اقدامات صورت گرفته در جهت بستر سازی جهانی، مبشر تصور نوعی سلطه جهانی، در پروسه های مشارکتی می باشد. مشارکتی فراقومیتی که اهداف قومی خاص را در قالبی هماهنگ محقق می سازد .
بر این اساس در پروتکلهای دانشوران صهیون The Protocols of the Elders of Zion ، منتشر شده در 1920 میلادی، دقیقا 25 سال قبل از تاسیس رسمی سازمان ملل متحد، حکم به برپایی جهانی یکپارچه یا به تعبیر دقیق גלובליזציה (Globalization) می دهد. جهانی یکپارچه با حکومتی واحد و نظاماتی سراسری، حول اهدافی کلی و یکسان.
بر این اساس جهت اداره این جهان یکپارچه، در گام اول نیاز به تاسیس ארגון האומות המאוחדות حول منشوری واحد یا מגילת האומות המאוחדות بود. امری که پس از تجربه و محک اولیه League of Nations (جامعه ملل)، در ۲۶ ژوئن ۱۹۴۵و با تاسیس رسمی United Nations Organization (سازمان ملل متحد) حول Charter of the United Nations به وقوع پیوست.
سپس بازوان تطابقی هر یک از ارکان قدرت سیاسی- نظامی- اقتصادی- اجتماعی و فرهنگی ארגון האומות המאוחדות ، شکل عینی به خود گرفت.
در این راستا می باست سازمان אונסק"ו به عنوان متولی رکن فرهنگی، جهت برقرارای نظام واحد علمی – آموزشی، و به طور کل فرهنگی، شکل می پذیرفت.
بر این اساس تاسیس یونسکو (UNESCO) را می توان در این راستا ارزیابی نمود.
از این منظر، یونسکو سازمانی فراملیتی جهت ایجاد علقه های واحد فرهنگی و یکسان سازی نوع نگرش جهانیان است.
به تعبیری ویژه، یونسکو سازمانی فراملیتی است که با تدوین و برنامه ریزی دقیق سعی در تحقق موارد زیر می نماید:
1.گلوبالیزاسیون فرهنگی مطابق با آرمان ها و تصورات خاص.
2.حذف و یا ایجاد باورها و اعتقادات مد نظر خود در تمامی جوامع و ملل.
3.ایجاد دریچه های دید مطابق با آرمان های تصور خود.
4.ایجاد دغدغه ها واحد مبتنی بر مقاصد از پیش مد نظر.
بازدید خانم ایرینا جورجیفا بوکوفا (دهمین رئیس سازمان یونسکو) از مقر فرقه ضاله ی بهائیت در فلسطین اشغالی
در اسناد رسمی، هدف از تاسیس یونسکو این گونه آمده است:
"کمک به فرایند صلح و امنیت جهانی، به واسطه ی همکاری های بینالمللی، در زمینههای آموزش ، علمی و فرهنگی ، به منظور افزایش احترام به عدالت، قانونمداری و حقوق بشر، بر پایه منشور سازمان ملل متحد.
با این توصیف در نظر اول این سازمان، به عنوان یک نهاد علمی- آموزشی، با ماهیتی کاملا فرهنگی،نه تنها مطلوب و ممدوح افکار و قلوب است، بلکه نوید بخش نوعی عدالت گستری و قانونمدی بشری محسوب می گردد. امری که در راستای جهانی سازی، به عنوان مدل و الگویی بشری متصور عقول است. جهانی به دور از احکام بربریت کهنه یا نو.
در این راستا آنچه که شائبه برانگیز است، تطابق نُرم فعالیت های این سازمان مهم فرهنگی، با اهداف و آرمان های جماعتی و گروهی خاص است. گروهی که مبتنی بر تعالیم قومی خویش سعی در ایجاد نوعی جهان گستری و غلبه ی نرم گونه بر جهان هستی را دنبال می نمایند.
به بیانی صریح، تطابق مانیفست مجهول التدوین The Protocols of the Elders of Zion، در نوع دستورات راهبردی و استراتژیک، با اقدامات صورت گرفته در جهت بستر سازی جهانی، مبشر تصور نوعی سلطه جهانی، در پروسه های مشارکتی می باشد. مشارکتی فراقومیتی که اهداف قومی خاص را در قالبی هماهنگ محقق می سازد .
بر این اساس در پروتکلهای دانشوران صهیون The Protocols of the Elders of Zion ، منتشر شده در 1920 میلادی، دقیقا 25 سال قبل از تاسیس رسمی سازمان ملل متحد، حکم به برپایی جهانی یکپارچه یا به تعبیر دقیق גלובליזציה (Globalization) می دهد. جهانی یکپارچه با حکومتی واحد و نظاماتی سراسری، حول اهدافی کلی و یکسان.
بر این اساس جهت اداره این جهان یکپارچه، در گام اول نیاز به تاسیس ארגון האומות המאוחדות حول منشوری واحد یا מגילת האומות המאוחדות بود. امری که پس از تجربه و محک اولیه League of Nations (جامعه ملل)، در ۲۶ ژوئن ۱۹۴۵و با تاسیس رسمی United Nations Organization (سازمان ملل متحد) حول Charter of the United Nations به وقوع پیوست.
سپس بازوان تطابقی هر یک از ارکان قدرت سیاسی- نظامی- اقتصادی- اجتماعی و فرهنگی ארגון האומות המאוחדות ، شکل عینی به خود گرفت.
در این راستا می باست سازمان אונסק"ו به عنوان متولی رکن فرهنگی، جهت برقرارای نظام واحد علمی – آموزشی، و به طور کل فرهنگی، شکل می پذیرفت.
بر این اساس تاسیس یونسکو (UNESCO) را می توان در این راستا ارزیابی نمود.
از این منظر، یونسکو سازمانی فراملیتی جهت ایجاد علقه های واحد فرهنگی و یکسان سازی نوع نگرش جهانیان است.
به تعبیری ویژه، یونسکو سازمانی فراملیتی است که با تدوین و برنامه ریزی دقیق سعی در تحقق موارد زیر می نماید:
1.گلوبالیزاسیون فرهنگی مطابق با آرمان ها و تصورات خاص.
2.حذف و یا ایجاد باورها و اعتقادات مد نظر خود در تمامی جوامع و ملل.
3.ایجاد دریچه های دید مطابق با آرمان های تصور خود.
4.ایجاد دغدغه ها واحد مبتنی بر مقاصد از پیش مد نظر.
بازدید خانم ایرینا جورجیفا بوکوفا (دهمین رئیس سازمان یونسکو) از مقر فرقه ضاله ی بهائیت در فلسطین اشغالی