مشرق--- عادت ندارم درباره مرگ دوستان چیزی بنویسم اما در این مورد خاص عجیب احساس مسؤولیت می کنم که درباره این عزیز از دست رفته مطالبی را برای کسانی که این بزرگمرد را نمی شناسند یادآور شوم.

 

آقای ساجدی را از سال 1360 زمانی که در کمیته خاورمیانه گروه تفسیر واحد مرکزی خبر مشغول بود می شناسم . این مرد بزرگوار در برخورد های اول بسیار تند خو ودیر جوش به نظر می رسید اما وقتی با او نزدیک می شدی حیرت می کردی از این همه احساس و گذشت و رفاقت. آن هم در زمانی که این چیزها نایاب است. سید محی الدین ساجدی فوق لیسانس خود را در رشته معارف اسلامی گرفته بود اما دریایی از معلومات سیاسی و فرهنگی بود. در بررسی تحولات خاورمیانه ید طولایی داشت و شاید این به خاطر تسلطش به زبان عربی و زندگی چندساله در لبنان و سوریه به عنوان خبرنگار واحد مرکزی خبر بود. او کارشناس برجسته ای بود که با تشخیص خوب مسؤولان وقت واحد مرکزی خبر در حوزه خبرنگاری از او بهره بردند.

اقای ساجدی را زمانی که در پرس تی وی در اتاق فکر افتخار همکاری با ایشان را داشتم بیشتر کشف کردم در این دوره که از سال 1386 آغاز شد و تا سال 1390 ادامه داشت. دو ویژگی این انسان شریف بیشتر بر من تأثیرگذار بود: اول تدبرش در قرآن، اگرچه هیچ گاه به من نگفت که اهل انس با قرآن است اما در همه مباحث قرآنی که پیش می آمد آیات را از حفظ بود و در موضوع مورد نظر برای ما ارائه می کرد. شک ندارم که حافظ قرآن بود اگرچه هیچ گاه چنین سخنی را از او نشنیدم.

ویژگی دوم آقای ساجدی احاطه اش بر تاریخ ایران و اسلام بود در این باره بارها بارها پیش می آمد که  با ذکر مثال رویدادی تاریخی، مسائل روز را تحلیل می کرد و برخورداری از چنین حافظه ای برایم بسیار شگفت آور بود.

آقای ساجدی این سید بزرگوار در امر ورزش هم عجیب پشتکاری داشت حتی زمانی که سرطان پیشرفته قوای جسمانی او را ضعیف کرده بود، بازهم از ورزش روزانه در صبح های زود در مرکز ورزشی صدا و سیما دست برنداشت. او در واقع در این زمینه پیشگام همه بود زیرا کسی نمی توانست چون آقای ساجدی روزانه یک ساعت کارهای ورزشی را بصورت مداوم که حداقل ده سال ان را من اطلاع دارم، در هر شرایطی ادامه دهد.

اما مهم ترین ویژگی های  آقای ساجدی صداقت در گفتار و جوانمردی در کردار و داشتن ذهنی خلاق بویژه در تحلیل سیاسی بود. او از تظاهر و ریاکاری بری بود و در همان حال در برابر دوستان و نزدیکان متواضع و فروتن این واژه ها در باره آقای ساجدی کم هستند و امثال من نمی توانند در باره سجایای اخلاقی این مرد خدا به درستی آنچه را که واقعیت داشت برای دیگران نقل کنند.

بزرگ منش و مستقل از لحاظ گرایش های سیاسی بود و تا آنجایی که من او را شناختم به شدت به ایران و ایرانی ها عشق می ورزید.
اعتراف می کنم نتوانستم حق مطلب را در باره او ادا کنم اما از خدا می خواهم او را با اجداد پاکش همنشین سازد. برای قدردانی از این انسان شریف که ایران را آزاد و آباد می خواست از همه کسانی که امکانش را دارند درخواست  می کنم در مراسم تشیيع پیکرش از مقابل مسجد صدا و سیما در خیابان ولی عصر ساعت 10 صبح روز شنبه 26 اسفند شرکت کنند.