تذکّر اوّل: رعایت حرمت سالروز شهادت حضرت زهرا (س)
وی بر لزوم حفظ حرمت این ایام تاکید کرد و گفت: همانطور که میدانید، شهادت حضرت زهرا «سلام الله علیها» با ایّام نوروز تقارن دارد، یعنی روز پنجم فروردین، سالروز شهادت حضرت زهرا «سلام الله علیها» است و معلوم است که جشنها و شادیها مخصوصاً در سالگرد شهادت، باید به جلسۀ عزاداری برای آن حضرت مبدّل شود، الحمدلله مردم ما فهمیده هستند و من بگویم یا نگویم در شهادت حضرت زهرا «سلام الله علیها» عید و جشن آنها موقوف است.
چند سال قبل نیز که ایام نوروز مصادف با دهۀ اوّل محرم بود، خود مردم حتی افرادی که از آنها توقّع نمیرفت، علاوه بر رعایت حرمت ماه محرّم، در تاسوعا و عاشورا عزاداری کردند، امسال هم در شهادت حضرت زهرا «سلام الله علیها» چنین میشود و هیئتهای مذهبی هم باید همانطور که در سالهای گذشته در ایّام شهادت، اقامۀ عزا میکردند، امسال جلسات عزاداری خود را بر پا کنند.
تذکر به مسئولان دولتی و صدا و سیما
آیتالله مظاهری در ادامه با اشاره به لزوم توجه بیشتر مسئولان دولتی و صدا و سیما ادامه داد: عمل به این تذکر، برای مسئولان دولتی و صدا و سیما واجبتر از دیگران است، از صدا و سیما انتظار میرود که برنامههای شاد خود را در شب و روز شهادت متوقف کند و مسئولان دولتی هم باید آن روز را روز شهادت قرار دهند و تأکید کنند که شهادت است و خلاصه برنامهریزی آنان به گونهای باشد که مردم و کشور در شهادت حضرت زهرا «سلام الله علیها» عزادار باشند.
رئیس حوزه علمیه اصفهان ادامه داد: البته صدا و سیما در غیر ایّام شهادت و عزاداری هم باید از پخش برنامههای ناشایست و موسیقیهای حرام خودداری کند، متأسفانه برخی برنامههای صدا و سیما هم از نظر ظاهر و هم از نظر محتوا خلاف شرع دارد که با تنزه جمهوری اسلامی ایران سازگاری ندارد و این عیب باید رفع شود، مسئولان دولتی هم وظیفه دارند علاوه بر رعایت حرمت ایام شهادت، در سایر ایام از هزینههای بیجا و تشریفاتی و برگزاری جشنها و مراسم تجملی که معمولاً با گناه همراه است، به صورت جدی پرهیز کنند و به جای اینگونه کارهای بیهوده به وضعیت معیشت مردم رسیدگی کنند که فعلاً با وجود گرانی و تورم افسار گسیخته، وضع اقتصادی و معیشتی مردم بسیار بد است و نیاز به رسیدگی و همدردی دارند.
تذکّر دوّم: ضرورت اجتناب از گناه در ایّام نوروز
آیتالله مظاهری اظهار داشت: اصل دید و بازدید، صلۀ رحم، سر زدن به دوستان و انس با برادران دینی، امری نیکو و پسندیده است، اما نباید این سنت حسنه را به گناه، غیبت، تهمت و شایعه آلوده کنیم، متأسفانه بسیاری از جلسات دید و بازدید، به گناهان بزرگی همچون غیبت آلوده میشود، در صورتی که این گناه بزرگ، به تعبیر قرآن کریم، مانند مردهخوری است: «وَ لا یَغْتَبْ بَعْضُکُمْ بَعْضاً أَ یُحِبُّ أَحَدُکُمْ أَنْ یَأْکُلَ لَحْمَ أَخیهِ مَیْتاً فَکَرِهْتُمُوهُ.
وی ادامه داد: غیبت، جلوۀ بسیار زشتی در عالم ملکوت دارد، در حالی که گناهانی نظیر غیبت، تهمت و شایعهپراکنی، در بین بسیاری از افراد، به یک موضوع معمول تبدیل شده است و آن را به هیچ میانگارند.این گناهان نزد خداوند متعال، بسیار بزرگ است: «وَ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ عَظیمٌ»
رئیس حوزه علمیه اصفهان خاطر نشان ساخت: جلسات دید و بازدید، علاوه بر اینکه صلهرحم و انس با دیگران است، باید مجالس اخلاقی و گسترش شعائر دینی باشد، نه اینکه اکثر وقت آن، صرف غیبت و تهمت و شایعهپراکنی شود، نه اینکه محلی برای گسترش بیبندوباری، تفاخر، تجمل، ترویج مد و نشان دادن نوع لباس و پوشش باشد.
وی افزود: دین مبین اسلام، به شدت با بیبندوباری و مفاسد اخلاقی، اداری و اقتصادی برخورد میکند و آن را مذمت کرده است؛ اما امروزه به طور گسترده، عمده این مفاسد، در طبقات مختلف جامعه، خصوصاً در ایام نوروز و دید و بازدیدها، به وجود آمده و گسترش پیدا کرده است.
وی با اشاره به اینکه چادر به عنوان یک نماد ملی و مذهبی، باید همیشه حفظ شود ادامه داد: اما در برخی از خانوادهها، هنگام دید و بازدید، حجاب اصلاً به کنار میرود و آن را مخالف رسوم دید و بازدید میپندارند، به عبارت دیگر، چادر در میان برخی خانوادهها، قدیمی شده و بیچادری و رو نگرفتن، مد شده است.
گناه بزرگ دوستی با نامحرم
آیتالله مظاهری بیان داشت: متأسفانه گاه مشاهده میشود که دوستیابی و رفاقت دختر و پسر نیز در ایّام نوروز گسترش مییابد، گناه دوستیابی به اندازهای بزرگ است که قرآن کریم، آن را در کنار بیعفّتی و زنا قرار میدهد: «مُحْصَناتٍ غَیْرَ مُسافِحاتٍ وَ لا مُتَّخِذاتِ أَخْدانٍ»، «مُحْصِنینَ غَیْرَ مُسافِحینَ وَ لا مُتَّخِذی أَخْدانٍ»، قرآن کریم میفرماید: زن شایسته کسی است که اهل زنا نیست و رفیق نامحرم هم ندارد و مرد شایسته نیز کسی است که زنا نمیکند و رفیق نامحرم هم ندارد. قرآن کریم در تعابیر خود، کلمۀ «خُدن» به معنای رفیقبازی را در کنار زنا دادن و زنا کردن قرار داده است.
وی در ادامه افزود: بسیاری از این تلفنهای همراه، به خانۀ شیطان تبدیل شدهاند، برخی از افراد حتی در جلسات دید و بازدید، وقتی رفیق ناباب یا موضوع ناپسندی برای گفتگو پیدا نکنند به سراغ گوشی همراه خود میروند و به گناه میپردازند.
توصیۀ اخلاقی به جوانان
رئیس حوزه علمیه اصفهان یادآور شد: بارها به جوانها سفارش کردهام که ای جوانهای عزیز، گناه نکنید. گناه زندگی انسان را تباه میکند، در این عید نوروز، سفارش میکنم که گناه نکنید، گناه، عید و شادی ما را عزا میکند. اگر نعوذبالله گناه کردید، سریع جبران کنید تا در سرازیری گناه واقع نشوید، نگذارید گناه برای شما عادت شود، اگر گناه عادت شد، شما را بدبخت میکند و در دنیا و آخرت به سقوط میکشاند، از همۀ اینها مهمتر، اگر گناه کردید، اگر به آن عادت پیدا کردید، دست کم گناه خود را توجیه نکنید، توجیه گناه، بسیار خطرناک است؛ زیرا ناگهان انسان را به سرنوشت امثال عمر سعد گرفتار میکند.
عاقبت شوم توجیه گناه
آیتالله مظاهری گفت: عمر سعد، امام حسین «سلامالله علیه» را میشناخت. شب تاسوعا و عاشورا، از اول شب تا به صبح روی کار خود، فکر میکرد و بالاخره با این توجیه که امام حسین را میکشیم و بعد از رسیدن به حکومت ری، از گناه خود توبه میکنیم، به قتل امام دست زد.
مصیبت تغییر جایگاه معروف و منکر
رئیس حوزه علمیه اصفهان ادامه داد: متأسفانه امروزه، توجیه گناهان بسیار رواج پیدا کرده و به تبع آن، جایگاه کار صواب با ناصواب عوض شده است، بسیاری از کارهای زشت، نزد مردم پسندیده به حساب میآید و در عوض، کارهای نیکو و پسندیده، ناپسند شمرده میشود.
وی افزود: در روایات آمده است که پیغمبر اکرم «صلیالله علیه و آله و سلّم» میفرمودند؛ زمانى میرسد که بسیاری از افراد، فاسد و فاسق میشوند و کسی امر به معروف و نهى از منکر نمیکند. اصحاب عرض کردند؛ یا رسول اللَّه! آیا چنین میشود؟ حضرت فرمودند؛ آرى، از این هم بدتر خواهد شد. هنگامى فرا میرسد که امر به منکر و نهى از معروف میکنند! عرض کردند؛ یا رسول اللَّه! آیا چنین خواهد شد؟ حضرت فرمودند؛ آرى از این هم بدتر مىشود. وقتى میرسد که میبینید کار خوب، زشت و کار زشت، خوب شمرده میشود!
آیتالله مظاهری یادآور شد: در زمان ما، بسیاری از افراد ادعای اسلام و تشیّع دارند، اما منکر را معروف و معروف را منکر میدانند! در جامعه نیز بسیاری از منکرات و گناهان، معروف و بسیاری از معروفها، منکر شمرده میشود؛ مثلاً در نزد برخی افراد رشوه و ربا، بیبندوباری و فساد، دروغ، غیبت و تهمت و شایعه و امثال آن، نه تنها زشت و منکر به حساب نمیآید، بلکه آن را نوعی زرنگی، اطلاعرسانی و کار خوب تلقی میکنند.
تذکّر سوّم: لزوم پرهیز از تجمّلگرایی
وی ادامه داد: گناه و معضل تجملگرایی، از معضلات بزرگ جامعۀ امروزی است. بحثی که مقام معظم رهبری تحت عنوان «اقتصاد مقاومتی» مطرح کردند، از منظر اسلام و اقتصاددانان، بسیار مهم و قابل توجه است، اقتصاد مقاومتی تنها به معنای نداشتن واردات نیست، بلکه حذف واردات و نداشتن وابستگی به کشورهای دیگر، فقط قسمتی از معنای اقتصاد مقاومتی است.
وی افزود: با این وجود، دربارۀ کنترل واردات نیز آن گونه که شایسته است، تلاش نشده و واردات زیادی وجود دارد، از جمله تبعات واردات بیرویه، گسترش وابستگی و افزایش تجمّلگرایی است. بسیاری از وسائل و لوازم وارداتی، جنبۀ تجملی دارد. یکی دیگر از معانی اقتصاد مقاومتی این است که سادهزیستی را ترویج کنیم، ولی متأسفانه هر کس به اندازۀ وسعش، تجملگراست و افرادی نیز علیرغم نداشتن امکانات مالی، با گرفتن وام و قرض و نزول، به آن دامن میزنند.
آیتالله مظاهری خاطر نشان ساخت: بسیاری از خودروهای موجود در بازار، مواد غذایی، لوازم و وسائل خانه و ... صرفاً جنبه تجملی دارند و با گسترش استفاده از آنها، هر روز وابستگیها به واردات افزایش مییابد.
وی گفت: مرحوم آیتاللهالعظمی مرعشی «رحمةالله علیه»، به این بحث بسیار مقید بودند، زمانی که برای ایشان لباسی دوخته بودند، دکمه نداشت و خیاط گفته بود باید دکمۀ خارجی بگذارد، ایشان اجازه ندادند و فرمودند؛ من خودم با ریسمانی میبندم. بالاخره دکمۀ قیتونی درست شد و در آن زمان، لباس بسیاری از بزرگان دکمه قیتونی داشت.
رئیس حوزه علمیه اصفهان افزود: در جامعهای که سرتاپای وسائل و لوازم افراد، از خارج وارد شده و به آن افتخار نیز میکنند، چگونه میتوان اقتصاد مقاومتی داشت؟
وی گفت: چند سال قبل، به حمدالله کشور به خودکفایی در زمینۀ تولید گندم و علوفه رسید، اما الآن مشاهده میشود که سالانه مقادیر فراوانی گندم و جو و علوفه از خارج، وارد میشود، این برای مسلمانان و یک ملت بزرگ مانند ایران زیبنده نیست که گندم سفرۀ آنها و علوفه گوسفندان آنان، از خارج وارد شود؛ یعنی اگر روزی علوفه و غذای دامی وارد نشود، شیر و گوشت هم نخواهیم داشت.
آیتالله مظاهری بیان داشت: اقتصاد مقاومتی به معنای سادهزیستی و پرهیز از تجملگرایی نیز بسیار بااهمیّت است. این معنای اقتصاد مقاومتی، از معنای اوّل آن، یعنی اجتناب از واردات بیرویه، مهمتر است. در اقتصاد مقاومتی باید سادهزیستی گسترش پیدا کند، در حالی که هر روز شاهد افزایش تجمّلگرایی هستیم. اگر کسی هم تجملگرایی نکرده، نتوانسته است. بسیاری از افراد، اگر بتوانند با وام، نزول و ... زندگی تجملگرایی فراهم میکنند.
وی افزود: اگر تجملگرایی از زندگی مردم کنار رود، حداقل نصف واردات و احتیاجات کاذب آنان از بین میرود و رفاه و آسایش عمومی گسترش مییابد. مقدار زیادی از احتیاجات مردم، به خاطر تجمل است نه ضرورت و نیاز حقیقی.
آیتالله مظاهری ادامه داد: از جمله راهکارهای دستیابی به اقتصاد مقاومتی نیز اکتفا به تولیدات ملّی و پرهیز از تجملگرایی است، تا وقتی در اجتماع، تولیدات ملی خود را قبول نداشته باشیم و هر روز به بهانهای به آن انگی بچسبانیم، نمیتوانیم در اقتصاد مقاومتی گام برداریم. البته سازندگان و تولیدکنندگان داخلی نیز باید حدّاکثر تلاش خود را برای بهبود کیفیت کالا و تولیدات خود انجام دهند و به شدت از کم کاری و بدکاری بپرهیزند.
وی در این زمنیه یادآور شد: در اقتصاد اسلامی، مصرف در جامعه باید علاوه بر اندازه ضرورت و حتی به اندازۀ رفاه باشد، اما تجملگرایی و اسراف و تبذیر ممنوع و مذموم است. از منظر تعالیم دینی، گناه تجمّل، اسراف و اتراف، بسیار بزرگ است. قرآن کریم میفرماید: «وَ أَصْحابُ الشِّمالِ ما أَصْحابُ الشِّمالِ، فی سَمُومٍ وَ حَمیمٍ، وَ ظِلٍّ مِنْ یَحْمُومٍ، لا بارِدٍ وَ لا کَریمٍ، إِنَّهُمْ کانُوا قَبْلَ ذلِکَ مُتْرَفینَ، وَ کانُوا یُصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظیمِ» در قیامت، دست چپیها، بسیار شوم و بدبختاند. آنها تجمّلگرا هستند.
وی ادامه داد: قرآن کریم در آیات نورانی خود، تأکید دارد که تجمّلگرایی، تنها برای عامل آن مضر نیست، بلکه دود آن به چشم همه خواهد رفت. در اثر تجمّلگرایی، مفاسدی مانند مفاسد اخلاقی، اداری، اجتماعی و اقتصادی به وجود میآید. بسیاری از دزدیها، حیف و میلها، دستاندازیها به بیتالمال، رشوهخواریها، گرانفروشیها، ضعف اعصاب و سایر امراض روحی و روانی، ریشه در بحث تجمّلگرایی دارد. امروزه عید نوروز، برای خانوادهها به یک زمان گسترش تجمّلگرایی تبدیل شده است و چیزی که در آن نیست، ساده زیستی و محبّت است.
تذکّر چهارم: ضرورت دستگیری از مستمندان و نیازمندان
رئیس حوزه علمیه اصفهان گفت: در وضعیت اقتصادی نامطلوب فعلی که بسیاری از افراد با سختی و مشقّت زندگی خود را اداره میکنند، اهتمام به رفع نیازهای دیگران بسیار اهمیّت دارد، در آموزههای اسلام تأکید فراوانی بر رعایت قانون مواسات شده است و اگر انسان بخواهد به معنای واقعی کلمه شاد باشد، باید دیگران را نیز در شادی خود سهیم کند، انتظار قرآن از یک مسلمان این است که از آنچه دارد، براى رفع حوائج دیگران نیز استفاده کند. «لِیُنْفِقْ ذُوسَعَةٍ مِنْ سَعَتِهِ وَ مَنْ قُدِرَ عَلَیْهِ رِزْقُهُ فَلْیُنْفِقْ مِمَّا آتاهُ اللَّه»
وی در تبیین موضوع گفت: منظور قرآن کریم این است که هر کسى باید همانطور که براى خود و خانوادهاش به فکر خوراک و پوشاک و مسکن و ازدواج است، به فکر دیگران هم باشد. همانگونه که برای ایّام عید و نوروز خود و خانواده تلاش میکند، برای دیگران نیز نگران باشد و به آنها کمک کند. هر مسلمانى باید به اندازه وسعش دیگرگرا باشد. خودگرایى، خودمحورى و خودخورى از نظر اسلام ممنوع است.
آیتالله مظاهری افزود: جامعه اسلامى باید مانند اعضاى بدن باشند، همانطور که اگر خارى در دست یا پاى شخصى فرو رود، مغز و همه اعضاى بدن او تلاش میکنند تا خار را از دست یا پاى او بیرون بیاورند و تا وقتى که خار بیرون نیامده است همه عضوها در ناراحتى به سر میبرند، امت اسلامى نیز باید چنین باشند و مشکل یک مسلمان، مشکل همه امت محسوب شود و همه مسلمانان براى برآوردن حاجت مسلمانان دیگر تلاش و کوشش کنند.
وی گفت: تقاضا دارم هنگام سال تحویل، پس از خواندن دعای «یا مقلبالقلوب»، برای دیگران نیز دعا کنید. متأسفانه همانطور که امروزه توجه به دیگران کمرنگ شده، دعا برای دیگران هم کمرنگ شده است، در حالی که مسلمانان وظیفه دارند دست کم به همدیگر دعا کنند.
تذکّر پنجم: پرهیز از مسافرت بیهدف
آیتالله مظاهری افزود: متأسفانه در زمان حاضر رسم غلطی که در بین برخی از مردم در ایّام تعطیل بالاخص نوروز، رایج شده، آن است که ناگهان بدون هدف و بدون انگیزۀ مادی یا معنوی، به خاطر آنکه چند روز تعطیل است، به مسافرت میروند. در مسافرت نیز مجبورند برای تهیۀ مکان و امکانات سفر سختی بکشند و از استراحت محروم باشند. گویا واجب است در ایام تعطیل با هر مشقّتی به سفر بروند و هرچه پول دارند بیهوده خرج کنند و خستهتر برگردند.
وی گفت: در این مسافرتهای بیمورد، مبالغ هنگفتی پول و سرمایۀ ملی هزینه میشود، بنزین و سوخت فراوانی دود میشود، افرادی در اثر تصادف کشته میشوند و آنچه باقی میماند، احتیاج مادی و خستگی سفر و هزینههای هنگفت و بدهی ناشی از سفر برای خانواده است.
وی ادامه داد: اگر دولت و صدا و سیما به این رفتارها دامن نزنند، که میزنند، این همه هزینه و پول را میتوان در گسترش قانون مواسات هزینه کرد. قرآن کریم میفرماید: یکی از علامتهای مؤمنین آن است که از آنچه خداوند متعال به آنها ارزانی داشته، انفاق میکنند. «وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ»
رئیس حوزه علمیه اصفهان خاطر نشان ساخت: امّا با گسترش مسافرتهای بیمورد و هزینههای زیاد آن، جایی برای عمل به این دستور دینی باقی نمیماند. کسی که با مسافرت، چند میلیون هزینه میکند و به جز خستگی، ضعف اعصاب و فشار روحی چیزی به دست نمیآورد، چگونه میتوان انتظار داشت که به دیگران کمک کند؟
تذکّر ششم: ضرورت برنامهریزی در دید و بازدید و پرهیز از ایجاد مزاحمت
آیتالله مظاهری بیان داشت: مقصود اسلام عزیز از صلۀرحم این است که همه به فکر همدیگر باشند و از هم دستگیری کنند و به رفع حوائج و نیازهای هم بپردازند و لااقل به همدیگر آزار نرسانند. دید و بازدیدهای نوروز هم باید برای تألیف قلوب و تحکیم پیوند بین خویشان و آشنایان و تلاش برای رفع کدورتها باشد. امّا گاهی دیده میشود مردم در دید و بازدیدها برای همدیگر ایجاد مزاحمت میکنند و با رفت و آمد تحمیلی، موجب آزار و اذیّت دیگران میشوند، در صورتی که به جای این گونه دید و بازدیدهای صوری، باید مخصوصاً در وضع فعلی به همدیگر کمک کنند و گرهای از کار هم بگشایند و دل همدیگر را خوش کنند تا پیوند بین آنان عمیقتر و محکمتر شود.
وی افزود: همچنین این رفت و آمدها، نباید به مسخرهبازی مبدل نشود. مثلاً بسیاری از اوقات، صبح به دیدن کسی میروند و بعد از ظهر همان روز، طرف مقابل به دیدن آنها میآید، این کار غیر عقلانی، به مسخرهبازی شبیهتر است تا به انجام یک سنّت حسنه. بنابراین باید مراقب این نوع رفت و آمدها در ایّام نوروز باشیم.
تذکّر هفتم: لزوم پرهیز از اعمال خرافی
آیتالله مظاهری در خصوص برخی رفتارهای خرافی در جامعه نیز تاکید کرد: متأسفانه عید نوروز با برخی اعمال خرافی آلوده شده است و انتظار میرود در جمهوری اسلامی و بین مردم مسلمان ایران، اینگونه خرافات و اینگونه عیوب نباشد، امّا با کمال تأسّف، این خرافات هنوز هم به چشم میخورد و روز به روز هم گستردهتر میشود، یکی از اعمال خرافی که عید نوروز را تحتالشعاع قرار میدهد، چهارشنبه سوری است، این مراسم بر خلاف عید نوروز، نه ریشۀ دینی و مذهبی دارد و نه عقل آن را میپسندد.
طبق گواهی تاریخ، چهارشنبه سوری یکی از مراسم آباء و اجداد ایرانیان و مربوط به زمانی است که آتش را مظهر خداوند میدانستهاند، یعنی برگزاری مراسم چهارشنبه سوری، پیروی از یک رسم زمان آتشپرستی ایرانیان و یک خرافت است. مخصوصاً اینکه اراذل و اوباش هم با ترقه بازی و آتشبازی و آتشسوزی، مردم را اذیت میکنند و متأسفانه بعضی اوقات آزار و اذیّت آنان منجر به آدمکشی میشود که گناه در گناه و خرافت در خرافت است.
وی گفت: بنابراین جمهوری اسلامی ایران نباید چهارشنبهسوری داشته باشد، همچنین ملّتی که تا سر حدّ عشق اهل بیت «سلاماللهعلیهم» را دوست دارد، معنا ندارد خرافتی به نام چهارشنبهسوری داشته باشد.
استاد حوزه علمیه افزود: عمل خرافی دیگر در آخر نوروز، سیزده بدر است. بیرون رفتن از خانه در آن روز و ماندن در باغ و صحرا، به عنوان اینکه روز سیزدهم فروردین نحوست دارد، یک خرافت است.
وی خاطر نشان ساخت: تعجب این است که برخی مردم به تخیل نحوست سیزده و برای از بین بردن نحسی آن، از خانه بیرون میروند. باید این خرافت نیز در بین مسلمین و در جمهوری اسلامی نباشد.
معنای نحسی و نحوست
رئیس حوزه علمیه اصفهان اضافه کرد: آنچه باید مورد توجه و عنایت جدی واقع شود این است که اسلام نحوست ندارد. اگر نحوست در جامعه و در زندگی افراد باشد، ناشی از گناه است. ملّتی نحوست دارد که گناه بین آن ملّت رایج باشد؛ ملّتی نحوست دارد که در اثر تنبلی و سوءمدیریت، زیر دست دشمن خود باشد؛ ملّتی نحوست دارد که به بیگانگان احتیاج داشته باشد؛ ملّتی نحوست دارد که تحریمهای بیگانگان، اقتصاد آن ملّت را فلج کرده باشد. امیرالمؤمنین«سلاماللهعلیه» فرمودند؛ «کُلُّ یَوْمٍ لَا یُعْصَى اللَّهُ فِیهِ فَهُوَ یَوْمُ عِید» هر روزی که در آن گناه نباشد، آن روز، روز عید است.
وی خاطر نشان ساخت: مفهوم فرمایش آن حضرت این است که هر روزی که انسان در آن روز گناه کند، آن روز، روز عزای اوست، بنابراین اگر انسان در روز عید نوروز گناه کند، روز عزای او میشود، حتی گناه، روز عید غدیر را با آن همه عظمتی که دارد، به روز عزا مبدل میکند.