کد خبر 20384
تاریخ انتشار: ۱ دی ۱۳۸۹ - ۱۸:۵۰

ماهنامه مديريت ارتباطات :در شماره جديدش- دي ماه ??- پرونده‌اي در مورد «مجري‌گري در برنامه‌هاي گفت‌وگومحور تلويزيوني» منتشر کرده و در آن با مرتضي حيدري گفت‌وگوهايي انجام داده است.

 

به گزارش مشرق، در يکي از اين گفت وگوها مرتضي حيدري ضمن اعلام نظرات خود در مورد اجراي مناظره هاي انتخابات رياست جمهوري گذشته به تشريح مراحل شکل گيري گفت وگوي ويژه خبري پرداخته است. وي از تداوم داشتن مناظره هاي تلويزيوني خبر داده و گفته: (مناظره ها)حتماً، حتماً بايد وجود داشته باشند. بسيار مفيد و لازم هستند. حتي بايد بيشتر، بازتر و گسترده شوند، هم ميان کانديداها و هم ميان طرفداران آنها، حتي به‌طول چند ماه؛ هر چه بيشتر بهتر.

حيدري در پاسخ به اين سؤوال که:«با خطوط قرمز چطور تعامل مي‌کنيد»؟ گفته: «معمولاً تا لبه‌هايش مي‌رويم، گاهي اوقات گوشه پايمان را روي آن مي‌گذاريم و خلاصه يک تعامل اينچنيني داريم...»

خبرنگار ماهنامه مديريت ارتباطات پرسيده؟ آقاي حيدري! انتقادي که خيلي‌ها به شما وارد مي‌کنند اين است که در مصاحبه با مقامات ارشد، خصوصاً در مصاحبه با آقاي رئيس‌جمهور آن‌طور که بايد و شايد جسورانه عمل نمي‌کنيد و انتظارات مخاطب را پاسخ نمي‌دهيد يعني خيلي رسمي و حتي بعضاً مرعوب رفتار مي‌کنيد.وي پاسخ داده: «ببينيد اين به همان چارچوب‌هاي رسانه‌اي بر مي‌گردد. من اگر چه اعتقادي به اين کار ندارم اما مجبورم آنها را رعايت کنم. من شخصاً معتقدم که نه به صلاح مصاحبه‌شونده، نه به صلاح مصاحبه‌کننده و نه به صلاح رسانه است که مصاحبه‌ها صورت خيلي رسمي و خشک و تبييني و تمجيدي داشته باشد، چون در مخاطب احساس بدي ايجاد مي‌کند. مخاطب وقتي زمان اختصاص مي‌دهد تا يک برنامه را نگاه کند دلش مي‌خواهد پاسخ سؤالاتش را بگيرد و ابهامات ذهني خودش را برطرف کند. او به هيچ وجه راضي نيست که دو نفر بنشينند از همديگر تعريف کنند. مخاطب که اساساً وقت اضافه ندارد؛ ضمن اينکه قدرت انتخاب و شعور دارد. حداقل به لحاظ شکل ظاهري هم که شده بايد چاشني چالش و طرح ابهامات وجود را داشته باشد. به نظر من مصاحبه کاملاً بايد به شکل صريح و شفاف باشد. ابهامات بايد طرح شوند و پاسخ‌ها بايد گرفته شوند. به هيچ وجه موافق نيستم که مصاحبه‌ها تبييني و تمجيدي باشد که البته متأسفانه گاهي اينگونه است. به نظر من اين يک ضعف است. بيشترين ضرر را هم در اين ميان رسانه مي‌کند،چون مخاطبانش را از دست مي‌دهد.»وي با تأييد اين سخن که تلويزيون اگر ببيند کسي ستاره مي‌شود، از اين کار جلوگيري مي‌کنددر مورد کاهش حضورش در برنامه گفت وگوي ويژه خبري و محدود شدن دخالتش در محتوا و موضوعات گفته است: بله، اين اتفاق افتاد. من واقعاً نمي‌دانم اين تصميم سازماني بود يا سليقه‌اي يا هر چيز ديگري يا با چه نيتي، اما به نظرم لزوماً زياد ديده شدن به معناي محبوبيت بيشتر نيست. مهم اين‌ است که هر وقت هستيد، در حد توان، قوي، عالي و موفق ظاهر شويد. مي‌دانيد که من هميشه صريح حرف مي‌زنم و اهل تعارف نيستم. من نزديک هفت سال (بيش از 2500 شب بدون يک شب توقف) آن برنامه را به تنهايي اجرا کردم و از اين موضوع خودم خيلي راضي هستم. اميدوارم بيننده‌ها هم راضي باشند. اگر هم امکان داشت، همچنان ادامه مي‌دادم. من عاشق برنامه گفت‌وگوي ويژه هستم و آن را مثل فرزند خود مي‌دانم. هيچ‌کس به اندازه من براي اين برنامه زحمت نکشيده و هيچ‌کس هم به اندازه من آن را دوست ندارد. من عميقاً مديون گفت‌وگوي ويژه خبري هستم اما جدا از اين مباحث، يک اصل حرفه‌اي وجود دارد و آن اينکه اصولاً يک برنامه تلويزيوني بايد به مجري آن شناخته شود. رسانه بايد مجري ستاره داشته باشد؛ مجري ستاره مي‌تواند بيننده جذب کند، مي‌تواند اعتمادسازي کند، مي‌تواند در بحران‌ها کمک حال رسانه باشد و مي‌تواند ميليون‌ها بيينده را پاي تلويزيون بنشاند. وي گفته است برنامه گفت‌وگوي ويژه خبري را با هيچ کاري از جمله وزارت يا نمايندگي مجلس معاوضه نمي کند.