به گزارش خبرنگار ورزشی مشرق، چند روز قبل بود که رقابت های کشتی چوخه در گود زینل خان شهرستان اسفراین استان خراسان شمالی برگزار شد که مانند همیشه با استقبال مردم آن ناحیه نیز همراه بود. از طرف دیگر، توجه جدی نیز از سوی رسانه ملی به این برنامه صورت گرفت و حتی از یک شبکه سیما به صورت زنده به نمایش گذاشته شد. این اتفاق در حالی صورت گرفت که به نظر می رسد بایستی در این زمینه توجه جدی تری مبذول شده و تصمیم گیران با حساسیت بیشتری با اینگونه ورزش ها مواجه شوند. نبود استراتژی موجب شده تا صرف برگزاری یک رویداد منتهی به پخش آن از سوی شبکه های سیما و توجه برخی مسئولان بلندپایه شود.
نگاهی اجمالی به برگزاری رقابت های مربوط به اینگونه ورزش ها یادآور ارزش های دوران جنگ های گلادیاتوری است. اینکه شمار قابل توجهی از مردم در انتظار رقابت سخت و خشن دو نفر باشند که در نبرد آنها، صرفا توانمندی و قابلیت های جسمانی مورد نظر است. البته، بایستی توجه داشت که این ویژگی ها صرفا مختص به کشتی چوخه نیست و می توان مصادیق دیگری نیز برای آن در نظر داشت؛ اما توجه وافر رسانه ملی و برخی مسئولان موجب می شود تا چنین دغدغه ای حاصل شود. در حقیقت، رویکردی با عنوان توجه به ورزش های سنتی و ملی، زمینه ساز سوء تفاهمی شده که لازم به یک روشنگری جدی در این زمینه است.
در این ورزش ها که این روزها با عنوان "ملی و بومی" مورد توجه قرار گرفته اند، مبنایی تحلیلی و موشکافانه وجود ندارد که آیا صرف داشتن قدمت، موجب می شود تا به آن توجه شود. اگر یک سنت ملی ریشه در باورهای غلط و نادرست داشت، صرف قدمت آن، دلیلی برای ترویج و گرامی داشت آن است؟ به نظر می رسد در این زمینه لزوم بازنگری جدی و کارشناسی از سوی مسئولان ارشد دستگاه ورزش وجود دارد. دستگاه ورزش بایستی با یک نگاه عمیق به کالبدشکافی پرداخته و با جسارت وارد شود.
× خشونت و دیگر هیچ
نگاهی به تصاویر مربوط به مسابقات کشتی چوخه که چندی قبل برگزار شد، نشان می دهد اینگونه ورزش ها نه تنها کمکی به جامعه نمی کند که می تواند بستری جهت ترویج رفتارهای خشن و خارج از چهارچوب در سطح زندگی جمعی و روابط میان فردی شود.
کشتی چوخه این روزها فاقد ارزش های معنایی گذشته است و دیگر بطن و محتوایی پهلوانی ندارد. چوخه امروز، ورزشی جسم محور است که موجب ارضای نیاز گروهی از مردم می شود که عموما با ناخودآگاه خشن و تندخویی همراه و همزاد هستند. این ورزش که حتی پوشش آن بدوی و فاقد استاندارد است، عموما یک خشونت فاقد محتوا در سطح جامعه است که بایستی در راستای مدیریت و حتی محدودیت آن اقداماتی جدی و اساسی صورت گیرد. نگاهی به نحوه اجرای فنون و رفتارهای طرفین مبارزه حکایت از آن دارد که باید در این زمینه اقدامی عاجل صورت گیرد تا مانع از شایع شدن فرهنگی های مغایر با ارزش ها شویم.
نگاهی اجمالی به برگزاری رقابت های مربوط به اینگونه ورزش ها یادآور ارزش های دوران جنگ های گلادیاتوری است. اینکه شمار قابل توجهی از مردم در انتظار رقابت سخت و خشن دو نفر باشند که در نبرد آنها، صرفا توانمندی و قابلیت های جسمانی مورد نظر است. البته، بایستی توجه داشت که این ویژگی ها صرفا مختص به کشتی چوخه نیست و می توان مصادیق دیگری نیز برای آن در نظر داشت؛ اما توجه وافر رسانه ملی و برخی مسئولان موجب می شود تا چنین دغدغه ای حاصل شود. در حقیقت، رویکردی با عنوان توجه به ورزش های سنتی و ملی، زمینه ساز سوء تفاهمی شده که لازم به یک روشنگری جدی در این زمینه است.
در این ورزش ها که این روزها با عنوان "ملی و بومی" مورد توجه قرار گرفته اند، مبنایی تحلیلی و موشکافانه وجود ندارد که آیا صرف داشتن قدمت، موجب می شود تا به آن توجه شود. اگر یک سنت ملی ریشه در باورهای غلط و نادرست داشت، صرف قدمت آن، دلیلی برای ترویج و گرامی داشت آن است؟ به نظر می رسد در این زمینه لزوم بازنگری جدی و کارشناسی از سوی مسئولان ارشد دستگاه ورزش وجود دارد. دستگاه ورزش بایستی با یک نگاه عمیق به کالبدشکافی پرداخته و با جسارت وارد شود.
× خشونت و دیگر هیچ
نگاهی به تصاویر مربوط به مسابقات کشتی چوخه که چندی قبل برگزار شد، نشان می دهد اینگونه ورزش ها نه تنها کمکی به جامعه نمی کند که می تواند بستری جهت ترویج رفتارهای خشن و خارج از چهارچوب در سطح زندگی جمعی و روابط میان فردی شود.
کشتی چوخه این روزها فاقد ارزش های معنایی گذشته است و دیگر بطن و محتوایی پهلوانی ندارد. چوخه امروز، ورزشی جسم محور است که موجب ارضای نیاز گروهی از مردم می شود که عموما با ناخودآگاه خشن و تندخویی همراه و همزاد هستند. این ورزش که حتی پوشش آن بدوی و فاقد استاندارد است، عموما یک خشونت فاقد محتوا در سطح جامعه است که بایستی در راستای مدیریت و حتی محدودیت آن اقداماتی جدی و اساسی صورت گیرد. نگاهی به نحوه اجرای فنون و رفتارهای طرفین مبارزه حکایت از آن دارد که باید در این زمینه اقدامی عاجل صورت گیرد تا مانع از شایع شدن فرهنگی های مغایر با ارزش ها شویم.