به گزارش مشرق به نقل از مهر، این کاوشگر که قرار است نوامبر 2017 طی ماموریتی به نام RESOLVE پرتاب شود، می تواند در مدت یک هفته به اهداف خود دست یابد.

مدیران این ماموریت قصد دارند از انرژی خورشیدی برای راه اندازی سیستم های این کاوشگر و تجهیزات علمی آن استفاده کنند . این ماموریت که شامل پرتاب یک موشک به ماه نیز می شود 250 میلیون دلار هزینه روی دست ناسا می گذارد.

نور خورشید در این مناطق که آب و دیگر مایعات فرار آن، ممکن است گیر افتاده باشند، فقط در آن زمان فقط چند روز می تابد.

وقتی این کاوشگر بر روی ماه فرود بیاید حدود 2.5 روز نور خورشید را خواهد داشت تا جستجوی خود را برای یافتن هیدروژن آغاز کند و سپس دو روز در سایه قرار گرفته و به خواب می رود.

برای پنج روز آفتابی بعد، این کاوشگر حدود یک متر از سطح ماه را حفاری می کند تا نمونه هایی را برای تحلیل کانی و مواد معدنی خارج سازد.

این نمونه  را می توان به امید تولید آب مایع، گرم کرد. این کاوشگر سپس در نهایت نشان می دهد چگونه اکسیژن می تواند به طور شیمیایی از خاک ماه خارج شده و با هیدروژن آب تولید کند.

ماموریت اولیه، بررسی چشم انداز یخ ماه است اما از آنجا که محققان با این کاوشگر می توانند سطح ماه را بررسی کنند و از آنجا که نمی دانند آیا آب خواهند یافت یا خیر، قصد دارند تا نشان دهند می توانند اکسیژن را از خاک ماه استخراج کنند.

این چالشی ترین زمان بندی برای هر ماموریت محرک بر روی سطح ماه است که ناسا پیش از این برای آن تلاش داشته و اکنون تلاش می کند آن را با کمترین هزینه به انجام برساند.