به گزارش مشرق به نقل از مهر، سازمان میراث فرهنگی با ورود اسفندیار رحیم مشایی رنگ و بوی سیاسی گرفت، سازمانی که هدف از تشکیل آن، انجام فعالیتهای تخصصی در حوزه گردشگری، میراث فرهنگی و صنایع دستی بود. در این میان حضور روسای سازمان میراث فرهنگی در این برنامه‌ها که در راس آنها مشایی بود، موج انتقادات را روانه این سازمان تخصصی کرد.
یکی از این مراسم ها که آغازگر همه حواشی مربوط به سازمان میراث فرهنگی و روسای آن بود، در ترکیه برگزار شد. اسفندیار رحیم مشایی در سال اول تصدی خود در این سازمان، در مراسم افتتاحیه اجلاس گردشگری کشورهای اسلامی شرکت کرد که در آن رقصندگان زن پایکوبی می کردند.
این اقدام او با واکنشهای زیادی مواجه شد. در پی شکایت و پیگیریهای مشایی، سعید ابوطالب نماینده مجلس گفت: شرکت ترکیه‌ای tour sab این فیلم را تهیه کرده و آن را برای خبرنگاران عکاسان و شرکت‌های گردشگری حاضر در یک جشنواره در حاشیه اجلاس وزرای اقتصادی کشورهای اسلامی ارسال کرده‌است. هر چند مشایی این فیلم را تصاویر گزینش شده از یک مجلس دو ساعته دانست و افزود: مجلس رسمی بوده و لهو لعب هم نداشته است. ضمن اینکه رقص نبوده و از دیدگاه بسیاری هنر است و آنها برخلاف ما آن را حرام نمی‌دانند.
رقص زنان قرآن به دست
برگزاری مراسم افتتاح همایش فرصت‌های سرمایه گذاری در صنعت گردشگری ایران در روز ۱۸ آبان ۱۳۸۷ از دیگر مراسم های پرحاشیه بود. در این برنامه که با حضور مقامات دولتی برگزار شد، زنانی با لباس محلی، دف زنان قرآن را قبل از مراسم قرائت قرآن، حمل و به قاری تحویل دادند.
این موضوع اگرچه به گفته متولیان میراث فرهنگی، یک رسم و آیین سنتی کردی است اما مخالفتهای بسیاری را در پی داشت تا آنجا که مراجع تقلید از جمله آیت‌الله مکارم شیرازی در این مورد مواضع تندی گرفتند.
نوروز پرماجرا
یک سال بعد، آیین نوروز با تلاش ایران در فهرست میراث معنوی سازمان جهانی یونسکو با مشارکت هفت عضو دیگر از کشورهای همسایه جهانی شد. پس از آن در سال 89 سازمان میراث فرهنگی جشن جهانی نوروز را با حضور سران کشورهای عضو پرونده نوروز برگزار کرد که در این مراسم، امامعلي رحمان رئیس جمهور تاجیکستان به مقامات دولتی و رئیس جمهور ایران پیشنهاد داد تا سال دیگر این جشن در تخت جمشید برگزار شود. او با بيان اينكه زادگاه نوروز تخت جمشيد است و اين جشن با جمشيد پيوسته است، پيشنهاد كرد كه همه كشورها نوروز آينده را در زادگاه اين جشن يعني تخت جمشيد جشن بگيرند.
اینچنین شد که سازمان میراث فرهنگی برای برگزاری جشن گسترده نوروز 90 در تخت جمشید برنامه ریزی کرد. در آن زمان، مدیریت این سازمان به احمدزاده کرمانی، استاندار سابق فارس سپرده شده بود. بسیاری وی را از دوستان نزدیک، روسای پیشین این سازمان یعنی، مشایی و بقایی می دانستند چرا که هنوز سایه این افراد بر سر سازمان میراث فرهنگی بود و در برخی برنامه سازمانی، این افراد نیز شرکت داشته و یا سخنرانی می کردند.
شباهت جشن میراث فرهنگی به جشنهای 2500 ساله
قرار بود برای برگزاری این جشن هزاران نفر به تخت جمشید دعوت شوند و سران و مقامات کشورهای عضو پرونده نوروز و 20 کشور دیگر مانند کشورهای قطر، عمان، عراق،تاجیکستان،ترکیه،ترکمنستان، تاجیکستان، آذربایجان،پاکستان و افغانستان نیز حضور پیدا کنند منتها از آنجا که برگزاری این جشن با هزینه های زیادی همراه بود، اقشار مختلف جامعه نسبت به برگزاری آن انتقاد کردند و گستردگی و بزرگی این جشن را مشابه جشنهای 2500 ساله که محمدرضا شاه معدوم در تخت جمشید برگزار کرد، دانستند. در این میان برگزاری جشن نوروز 90 با واکنش فرمانده سپاه فجر استان فارس، جامعه روحانیت و جبهه پیروان خط امام و رهبری رو به رو شد و بسیاری دیگر از روحانیون نیز ریخت و پاش های نوروزی این سازمان را در شرایط کشور نادرست می دانستند.
موج مخالفتهای پی در پی درباره این جشن، باعث شد تا مراسم نوروز 90 در مجموعه سعدآباد و به شکل مراسم کوچکتری اما با حضور سران کشورهای عضو پرونده نوروز برگزار شود.
اما همايش ايرانيان خارج از كشور که يازدهم و دوازدهم مرداد 89 در تهران و با حضور یکهزار و 200 ایرانی خارج از کشور برگزار شد از دیگر مراسم هایی بود که با واکنشهای انتقادی مواجه شد. بیشتر منتقدان از جمله نمایندگان مجلس مخالفتهای خود را در مورد ترکیب مدعوین و هزینه های خرج شده و نوع فعاليت‌هاي شوراي عالي امور ايرانيان خارج از كشور ابراز کردند.
این مراسم که توسط ملک زاده و مشایی برگزار شده بود، باعث شد تا نمایندگان مجلس خواستار تحقیق و تفحص درباره شورای عالی ایرانیان شوند.
ورود حاشیه دار ملک‌زاده به سازمان میراث فرهنگی
بعد از آمد و رفتهای احمد زاده کرمانی و جایگزینی سید حسن موسوی و آمدن محمد شریف ملک زاده به سازمان آن هم در قامت ریاست، بار دیگر حضور مشایی، بقایی و احمدی نژاد در برنامه های این سازمان پررنگ تر شد به نحوی که در روز بیستم سال 91 مراسمی با عنوان جشن استقبال از بهار با حضور این افراد در سالن اجلاس سران برگزار شد و هیات دولت چهارساعت به تماشای رقص و پایکوبی اقوام ایرانی نشستند.
در این مراسم، احمدی نژاد به مشایی نشان ویژه فرهنگ اعطا کرد و او را بهاری نامید. سخنرانی درباره فصل بهار توسط احمدی نژاد و مشایی، این ظن را در میان اهالی سیاست تقویت کرد که هدف احمدی نژاد از بیان این شعارها، معرفی کاندیدای مورد نظر خود به مردم است.
شعار انتخاباتی بهاری
اما جشن استقبال از بهار که با حضور گسترده ای از کارکنان میراث فرهنگی و اقوام ایرانی برگزار شده بود، پایان برنامه های این سازمان نبوده و نیست. چرا که قرار است ملک زاده رئیس سازمان میراث فرهنگی با حمایت رئیس جمهور و مشایی این بار در سطح بسیار گسترده تری از جشن نوروز 90 ، مراسمی را به بهانه تجلیل از اعضای ستاد تسهیلات سفر با حضور صد هزار نفر در ورزشگاه آزادی برگزار کند.
جشنی که هنوز برگزار نشده، با مخالفت مراجع تقلید، نمایندگان مجلس و سازمانهای مردم نهاد مواجه شده است. حتی آیت الله ناصر مکارم شیرازی نیز به برپایی این جشن انتقاد کرده و گفته است: عنوان تقدیر از اعضای ستاد تسهیلات سفرهای کشور، عنوان خنده داری است که برای این همایش برگزیده اند.
وی از برگزار کنندگان خواستند تا به مردم دروغ نگویند و اگر می خواهند کار انتخاباتی بکنند، صراحتا آن را به مردم بگویند.
از سوی دیگر، احمدی مقدم، رئیس پلیس کشور نیز برگزاری این مراسم را موجب حاشیه دار شدن انتخابات خردادماه اعلام کرد.
اکنون تمام نگاهها به این مراسم و حواشی آن معطوف شده است تا بار دیگر هزینه هایی که می بایست برای میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی هزینه می شد، صرف ضیافت شام دولتیها و شاید این بار برای معرفی کاندیدای مورد نظر رئیس جمهور شود.