ایجاد آشوب انتخاباتی و به خیابان کشاندن گروه‌های مختلف مردمی در حمایت از نامزدهای خود و به خشونت کشیدن آن، از جمله روش‌های مشترک آمریکا در کشورهای مختلف بوده است که با طراحی سازمان سیا در کشورهای مختلف اجرا می‌شود.

گروه بین‌الملل مشرق – رئیس جمهور منتخب ونزوئلا نیکولاس مادورو مخالفان دولت را مسئول کشته شدن 7 نفر و زخمی شدن ده‌ها تن دیگر در جریان آشوب‌های بعد از انتخابات این کشور دانست و تاکید کرد آمریکا در این ناآرامی‌ها دخالت مستقیم داشته است.

این اظهارات مادورو جانشین منتخب چاوز در حالی است که وزارت امور خارجه آمریکا نیز در اقدامی مداخله جویانه به نتیجه انتخابات ونزوئلا اعتراض کرده و اعلام کرد این نتیجه را به رسمیت نخواهد شناخت و آراء باید بازشماری شود.

مادورو: سفارت‌ آمریکا در کاراکاس اصلی‌ترین تحریک کننده و حامی اقدامات خشونت آمیز مخالفان است

به گزارش مشرق،‌ انتخابات ونزوئلا بصورت کاملا الکترونیکی و با نظارت 170 ناظر بین‌المللی برگزار شد. پیش از برگزاری انتخابات انریکه کاپریلس رقیب اصلی مادورو و نامزد غرب‌گرایی که در تبلیغاتش قول برقراری ارتباط با آمریکا را داده بود، از احتمال تقلب در انتخابات سخن گفته بود و بعد از اعلام نتایج از هوادارنش خواست در برابر کاخ ریاست جمهوری تجمع کنند.

به گفته مادورو، سفارت آمریکا در کاراکاس اصلی‌ترین تحریک کننده و حامی اقدامات خشونت‌آمیز مخالفان است. وی تصریح کرد بیش از این اجازه برگزاری تظاهرات مخالفان را بیش از این نخواهد داد و کاپریلس مسئول 7 قربانی خشونت‌هاست.

حضور هواداران مادورو و جشن پیروزی

روز چهارشنبه نیز با دعوت مادورو، هوادارن وی و چاویست‌ها به خیابان‌ها ریختند و جشن پیروزی برگزار کردند. این اقدام مادورو موجب خنثی شدن طرح نامزد شکست خورده برای کشاندن هوادارنش به درگیری خیابانی شد و وی از هوادارنش خواست روز چهارشنبه به خیابان‌ها نروند. کاپریلس درحالی دولت ونزوئلا را به توطئه برای به خشونت کشیدن اعتراضات متهم کرده است که هواداران وی پس از عدم پذیرش نتیجه انتخابات، با تحریک کاپریلس به خیابان‌ها آمده و با نیروهای امنیتی و هواداران مادورو چاوز درگیر شدند.

درگیری‌ها در زادگاه چاوز در شهر باریناس صورت گرفت و پلیس با گلوله‌های پلاستیکی و گاز اشک‌آور با معترضان به مقابله پرداخت.





ناآرامی‌های پس از انتخابات در ونزوئلا تا کنون 7 کشته بیش از 60 زخمی داشته است

وزیر دادگستری ونزوئلا نیز پس از این حوادث نسبت به کاپریلس اعلام جرم کرده و وی را به شورش و عدم تمکین به قوانین و توطئه برای کودتا علیه رئیس جمهور منتخب متهم کرد.

اما در همین حال اسنادی از ویکی‌لیکس نیز منتشر شد که از دخالت سفارت آمریکا در کاراکاس و طرح بلند مدت آمریکا برای براندازی و تغییر نظام سیاسی ونزوئلا پرده بر می‌دارد.


شرکت‌های پوششی برای اجرای پروژه‌های براندازانه

به گزارش مشرق، براساس اسناد منتشر شده، سفیر پیشین آمریکا در ونزوئلا، ویلیام براون‌فیلد، در سند محرمانه‌ای به وزارت خارجه مورخ 9 نوامبر 2006، که به تازگی در ویکی لیکس منتشر شده، نقشه‌ جامعی برای ایجاد بی‌ثباتی در دولت رئیس جمهور فقید این کشور هوگو چاوز تشریح کرده است. این سند این گونه آغاز می‌شود:

هوگو چاوز رئیس جمهور ونزوئلا طی هشت سال ریاستش، نهادهای دموکراسی و حاکمیتی را به شکل نظام‌مندی نابود کرده است. اهداف برنامه آژانس ایالات متحده برای توسعه بین المللی / دفتر طرح‌های گذار سیاسی (USAID/OTI) بر تقویت نهادها و فضاهای دموکراتیک از طریق همکاری فراجناحی با بخش‌های گوناگون جامعه ونزوئلا متمرکز است.


به گزارش مشرق، عنوان فریبنده "آژانس ایالات متحده برای توسعه بین المللی / دفتر طرح‌های گذار سیاسی (USAID/OTI)" مورد آخر یکی از بیشمار حسن تعابیری است که دیپلمات‌های آمریکایی بین خودشان و در رابطه با جهان بکار می‌برند- می‌گویند به معنای گذار به "دموکراسی" است. اما در حقیقت به معنای گذار از کشوری، که از همکاری با طرح‌های امپریالیستی آمریکا سر باز می‌زند، به کشوری است که مشتاقانه حاضر به همکاری با این طرح‌های آمریکاست.

"دفتر طرح‌های گذار سیاسی (OTI)" از برنامه "حق دفاع از حقوق بشر" خانه آزادی با اعطای 1.1 میلیون دلار کمک مالی پشتیبانی می‌کند. (OTI) از سوی دیگر 22 میلیون دلار وام در اختیار سازمان‌های حمایت از حقوق بشر به منظور گذار کشورهای مورد به دموکراسی مورد نظر آمریکا - قرار داده است.

"خانه آزادی" یکی از باسابقه‌ترین مجراهای دولتی برای گذار به "دموکراسی" است، که مفاهیمی همچون دموکراسی، حقوق بشر و بازار آزاد را در یک مجموعه دنبال می‌کنند. "شرکت جایگزین‌های توسعه" همان سازمانی است که آلن گراس را برای مأموریت تغییر رژیم از سوی دولت آمریکا به کوبا فرستاد.

آلن گراس، یهودی آمریکایی و مامور انجام تغییرات ساختاری و نرم در کوبا

دولت کوبا گفت که دادگاه عالی این کشور یافته‌ها در جلسه محاکمه ماه مارس را مبنی بر اینکه آلن گراس، به طور غیرقانونی تجهیزاتی را وارد کوبا ساخته تا تحت یک برنامه، دولت آمریکا دسترسی به اینترنت را به منظور برهم‌زدن نظام قانون اساسی کوبا گسترش دهد، تائید کرد. 

این پرونده روابط میان آمریکا و کوبا را دچار وقفه کرده است. پیش از این تلاش‌های باراک اوباما، رئیس‌جمهوری آمریکا به منظور کاهش محدودیت‌ها برای سفر به کوبا و اجازه ورود سرمایه‌ها به این کشور موجب گرم‌شدن روابط واشنگتن و هاوانا شده بود تا اینکه در دسامبر 2009، آلن گراس 62 ساله دستگیر شد.

دولت باراک اوباما گفته است تا زمانی که کوبا آلن گراس را که 20 ماه است در زندان به سر می برد، آزاد نکند روابط دو کشور دیگر بهبود پیدا نخواهد کرد و گراس می‌بایست فورا و به طور غیرمشروط آزاد شود.

مارک تونر، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا اظهار داشت: ما نسبت به حکم دادگاه عالی کوبا اظهار تاسف می‌کنیم. ما از هر مجرای دیپلماتیک موجود استفاده خواهیم کرد تا برای آزادی وی فشار وارد کنیم.

تصمیم دادگاه به دنبال درخواست فرجام‌خواهی آلن گراس به دادگاه عالی در 22 ژوئیه اتخاذ شد که آخرین تلاش حقوقی وی به منظور کاهش مجازات بود.

اگرچه برخی انتظار داشتند که دادگاه دست‌کم مجازات وی را کاهش دهد اما حکم نهایی چندان تعجب‌ برانگیز نبود.

آلن گراس در دادگاه کوبا بدلیل تلاش برای ایجاد ناامنی، به 15 سال زندان محکوم شد

دادگاه، دفاعیات گراس را مبنی بر اینکه وی قصد آسیب به کشور کوبا را نداشته و تنها تلاش داشته برای جامعه کوچک یهودیان این کشور دسترسی بیشتری به اینترنت فراهم کند را وارد ندانست.

آلن گراس برای یک آژانس محرمانه برنامه توسعه بین‌المللی آمریکا فعالیت می‌کرد که کوبا آن را بخشی از تلاش‌های واشنگتن به منظور از بین بردن ثبات دولت این کشور می‌داند.

(OTI) از تلاش برای بهبود "شرایط رو به وخامت حقوق بشر در" ونزوئلا سخن می‌گوید. آیا کسی یک دولت خارجی با میلیون‌ها دلار پول اضافی برای بهبود بخشیدن به شرایط رو به وخامت حقوق بشر در آمریکا سراغ دارد؟ می‌توانند کارشان را با نظارت لحظه به لحظه و دستگیری غیرمنصفانه جوانانی که "تروریست" و متهم به جنایات فرضی می‌خوانند، آغاز کنند.

"شرکای OTI با آموزش سازمان‌های غیردولتی، آن‌ها را تشویق به فعالیت بیش‌تر و جانبداری از خود می‌کنند."

نمونه تمام‌عیار از مجوزی که آمریکا برای پشتیبانی مالی و دخالت در هر گونه فعالیت اجتماعی، اقتصادی یا سیاسی که می‌تواند تمام برنامه‌های دولت چاوز را از اساس نابود کند و/یا آن را بد جلوه دهد به خود اعطا کرده است! سفیر آمریکا در این سند اشاره می‌کند که:

(OTI) در این مدت از طریق 3000 میزگرد، کارگاه و جلسات آموزشی تقریباً با 238 هزار نفر ارتباط برقرار کرده و به آن‌ها ارزش‌های جدیدی معرفی کرده و فرصت‌هایی را برای فعالان اپوزیسیون جهت تعامل با چاویست‌های افراطی، با هدف دور ساختن تدریجی آنان از مکتب چاویسم ایجاد کرده است و جمعا بیش از یک میلیون دلار در این برنامه‌ها هزینه شده است.


4 استراتژی سفارت آمریکا در کاراکاس برای شکست چاویسم

کسی نمی‌داند که آیا این سفیر لایق (اکنون معاون وزیر خارجه) هیچ گونه توجهی به انتخاب چاوز در دو دوره متوالی با اکثریت قاطع آرا و جمعیت کثیری از مردمی که بارها در میادین کشورشان برای تشویق پرشور وی گرد آمده‌اند کرده یا خیر. آخرین باری که چنین اتفاقی در کشور خود آقای سفیر رخ داد کی بود؟ آیا کشورش طی چندین دهه حکومت‌های فاسد و دیکتاتوری در ونزوئلا نوک سوزنی"نگرانی درمورد مردم ونزوئلا" داشت؟ سفارت کشور او در ونزوئلا در آن دوران هیچ گونه نقشه‌ای حتی نزدیک به نقشه‌هایی که در این سند به آن اشاره شده طرح‌ریزی نمی‌کرد.


در این سند، تمرکز استراتژی سفارتخانه بدین صورت خلاصه شده است: 1) تقویت نهادهای دموکراتیک، 2) نفوذ در پایگاه سیاسی چاوز، 3) پراکنده کردن چاویسم، 4) حفاظت از شاه‌راههای تجاری آمریکا و 5) منزوی ساختن چاوز در سطح جهانی.

مأموریت دفتر "طرح‌های گذار سیاسی" بدین قرار است: "حمایت از اهداف وزارت خارجه با کمک به شرکای محلی برای گسترش صلح و دموکراسی در کشورهای بحران‌زده به ترتیب اولویت."

به کلیدواژه "بحران‌زده" توجه داشته باشید. ونزوئلا در دوران هوگو چاوز برای چه کسی "بحران‌زده" بود؟ برای مردم ونزوئلا یا ایالات متحده و شرکت‌های تجاری‌اش؟

تصور کنید سفارت، نمایندگی و سازمان‌های غیرانتفاعی یک کشور دیگر در آمریکا رفتاری همچون سفارتخانه، OTI و سازمان‌های غیردولتی آمریکا در ونزوئلا نشان می‌داد. پوتین به دلیل نگرانی از همین موضوع، به تازگی سلطه دولتش را بر سازمان‌های غیردولتی خارجی سختگیرانه‌تر کرده است. در نتیجه همین اقدام، دولت و رسانه‌های آمریکا به وی انگ بازگشت به اتحاد جماهیر شوروی زده‌اند.

در سال 2010 دفتر OTI در ونزوئلا با فشار دولت این کشور بسته شد.

اما نتایج تمام این اسناد را می‌توان در یک جمله از چارلز شاپیرو، سفیر پیشین آمریکا در ونزوئلا بین سال‌های 2002 تا 2004، را در توصیف رهبران ونزوئلا نقل می‌کنم: "به نظرم آن‌ها واقعاً باوردارند که قصد ما کم و بیش ضربه زدن به آن‌هاست."

انتشار مکالمات کاپریلس در خصوص عدم پذیرش نتیجه انتخابات

اما اسناد منتشر شده در مورد توطئه براندازی و کودتا علیه دولت ونزوئلا تنها به این اسناد محدود نمی‌شود. رهبر حزب سوسیالیست متحد اسنادی منتشر کرده است که در آن کاپریلس در تماس‌های تلفنی، مکاتبات و ایمیل‌های خود تصریح کرده است که نتیجه انتخابات 14 آوریل را درصورتی که به نفع وی نباشد نخواهد پذیرفت.

دیوسدادو کابلو (Diosdado Cabello) با انتشار یک نوار ضبط شده از مکالمه تلفنی با محافظ شخصی کاپریلس، وی از تصمیم انریکه کاپریلس برای به رسمیت نشناختن نتایج انتخابات در صورت شکست خبر داد.


در این نوار ضبط شده، محافظ کاپریلس از برنامه این نامزد شکست خورده برای به خیابان کشاندن هوادارانش در صورت شکست در انتخابات سخن گفته است.

تلاش‌های آمریکا طی سال‌ها ریاست جمهوری چاوز برای براندازی وی که حتی تا کودتا - سال 1992 - علیه دولت قانونی وی نیز پیش رفت ولی با شکست مواجه شد و بر محبوبیت چاوز افزود، اکنون در دوره گذار از چاوز به جانشین وی، این دوره را بهترین فرصت برای رسیدن به آرزوی دیرینه خود و بر سر کار آوردن رئیس جمهوری با سیاست‌های مورد علاقه واشنگتن، می‌داند.

ایجاد آشوب انتخاباتی و به خیابان کشاندن گروه‌های مختلف مردمی در حمایت از نامزدهای خود و به خشونت کشیدن آن، از جمله روش‌های مشترک آمریکا در کشورهای مختلف بوده است که با طراحی سازمان اطلاعات مرکزی این کشور، از سوی سفارتخانه‌های ایالات متحده در کشورهای مختلف اجرا می‌شود. 


پروِژه‌های انقلاب مخملی و رنگی در کشورهای اروپای شرقی و قفقاز (انقلاب نارنجی در اوکراین، انقلاب گل رز در گرجستان، انقلاب گل لاله در قرقیزستان و ... که همگی در خلال انتخابات رخ داد) و تلاش برای پیاده سازی همین روش در روسیه و کشورهای دیگر خاورمیانه، شرق اروپا و آمریکای لاتین، از جمله پروژه‌های مشابه تغییر ساختار در کشورهای غیرهمسو با منافع آمریکا بوده و خواهد بود.