به گزارش مشرق به نقل از پام نیوز، بودجهها و مالیاتهای پرداختی مردم تاکنون برای بیماران ایدزی هزینه نشده است و کمکی به بیماران ایدزی صورت نگرفته است و بیماران ایدزی دیگر قدرت پرداخت هزینههای سنگین درمان را ندارند.
بیماران ایدزی در این کشور باید تمام هزینههای خود را شخصا بپردازند و دولت هیچ کاری در جهت کاهش انتقال بیماری ایدز انجام نمیدهد.»
دولت به بیماران ایدزی کمکی نمی کند. این واقعیتی است که هم بیماران مبتلایان این بیماری و هم تشکلهای مردمی فعال در امور ایدزیها میگویند و از بی مهریهای دولتی، گلایه دارند.
خسرو منصوریان، موسس سازمان آسیب دیدگان ایدز با اشاره به کم کاری دولت در زمینه کمک به بیماران ایدزی میگوید: «بودجهها و مالیاتهای پرداختی مردم تاکنون برای بیماران ایدزی هزینه نشده است و کمکی به بیماران ایدزی صورت نگرفته است و بیماران ایدزی دیگر قدرت پرداخت هزینههای سنگین درمان را ندارند. بیماران ایدزی در این کشور باید تمام هزینههای خود را شخصا بپردازند و دولت هیچ کاری در جهت کاهش انتقال بیماری ایدز انجام نمیدهد.»
مادران ایدزی، رها شده اند
وضعیت اشتغال و حضور فعال ایدزیها در جامعه یکی از کابوسهای همیشگی آنهاست. منصوریان درخصوص وضعیت کار بیماران ایدزی میگوید: «کارگران و کارمندان درصورتی که اطلاع بدهند که بیماری ایدز دارند به سرعت از کارخانه یا اداره اخراج میشوند.» وی با بیان اینکه دولت و وزارت بهداشت اطلاعات خود را در زمینه بهداشتی و خدمات رسانی به روز نمیکند و این آگاهی نداشتن دولت به بیماران ایدزی صدمه میزند اظهارمی دارد: از سویی زنانی که به بیماری ایدز مبتلا هستند اگر سزارین بشوند و کودک از طریق شیر خشک تغذیه بشود، به ویروس ایدز مبتلا نمیشود ولی متاسفانه مسئولان و پزشکان این آگاهی را ندارند و زمانی که زنی برای سزارین به بیمارستان مراجعه میکند به دلیل داشتن بیماری ایدز، از عمل کردن زن خودداری میکنند.
وی تصریح میکند: «زنی که مبتلا به ایدز است درصورتی که سزارین بشود به احتمال ۹۹ درصد، کودک عاری از ویروس ایدز به دنیا میآید.»منصوریان به مشکل حاد تامین شیرخشک نوزاد مادران ایدزی اشاره کرده و میگوید: «به وسیله انجمنها و جلسات آموزشی به مادر آموزش داده میشود که باید نوزاد شیر خشک مصرف کند، اما وقتی مادر توانایی مالی نداشته باشد، نمیتواند شیر خشک برای نوزاد تهیه کند و به این ترتیب یک بیمار ایدزی به تعداد مبتلایان اضافه میشود و این به دلیل حمایت نکردن دولت از بیماران ایدزی است.
توانایی نداشتن مالی مادر در خرید شیرخشک و وسایل اولیه زندگی موجب میشود که زن به خاطر تامین هزینههای خود و فرزندش به تن فروشی بپردازد و عده دیگری را به بیماری ایدز مبتلا کند.»این موسس سازمان آسیب دیدگان ایدز با اشاره به هزینه یک زن مبتلا به ایدز در ایران اظهار میدارد: «یک مادر در ایران باید ماهی ۱۰۰ تا ۲۵۰ هزار تومان فقط برای شیرخشک نوزاد هزینه کند و این هزینه تنها یک قسمت از هزینههایی است که یک مادر باید بپردازد.»
معافیت سربازی ایدزی ها، فاجعه است
موسس سازمان آسیب دیدگان ایدز در ادامه با اشاره به اینکه روند ابتلا به ایدز در کشور فزونی یافته و در این شرایط ، مسئولان برنامهای عملی ندارند درخصوص تصمیمگیریهایی که در سطح کلان و برای کشور گرفته میشود،تاکید میکند: «در کشور ما مسئولان در سطوح بالای مدیریتی به این آگاهی نرسیدهاند که بیماران ایدزی نیز دارای حقوقی هستند و این حقوق باید از طرف جامعه رعایت شود.» منصوریان، با اشاره به طرحی که در شورای نگهبان در حال تحقیق و بررسی است، اظهار میدارد: «بر همین مبنای فکری مشاهده میکنیم که مجلس شورای اسلامی که باید عصاره فضیلتهای یک کشور باشند، تصویب کرده است که جوانان قبل از اعزام به خدمت سربازی باید به هزینه خودشان تست HIV بدهند و اگر دارای ویروس ایدز بودند از خدمت سربازی معاف میشوند.
البته خوشبختانه شورای نگهبان این لایحه را تایید و تصویب نکرده است و اگر این لایحه تصویب شود شاهد افزایش تعداد بیماران مبتلا به ایدز خواهیم بود.»موسس سازمان آسیب دیدگان میافزاید: «در دوران جنگ به یاد داریم که عدهای از جوانان که نمیخواستند به خدمت سربازی بروند به گونهای خودشان را معلول میکردند تا از خدمت سربازی معاف شوند.وقتی این قانون در آینده گذاشته شود ممکن است، بیماران ایدزی از خدمت سربازی معاف شوند ولی این کمکی به بیماران و کم کردن مبتلایان به ایدز نمیکند.»
یک و نیم میلیون تومان، هزینه یک بیمار ایدزی در هر ماه
موسس سازمان آسیب دیدگان ایدز با اشاره به هزینههایی که دولت برای هر بیمار ایدزی میپردازد، میگوید: «دولت هر ماه یک و نیم میلیون تومان هزینه برای داروی بیماری ایدز میپردازد، داروهایی که باید به رایگان در اختیار بیماران قرار بگیرد و در طول زندگیاش حداقل ۱۰ نفر را به این ویروس مبتلا میکند. بارها در جامعه مشاهده شده که زنی به علت اینکه همسرش به ایدز مبتلاست به این بیماری مبتلا میشود و زن هنگامی از بیماری خودش آگاهی مییابد که همسرش به بیماریهای عفونی، سرطانی و حتی سل مبتلا میشود.خیلی از بیماران تا زمان مرگ متوجه وجود ویروس ایدز در بدن خود نمیشوند و به همین دلیل هر سال تعداد کودکان مبتلا به ایدز افزایش مییابد.»
موسس سازمان آسیب دیدگان ایدز با اشاره به مشکلاتی که بیماران ایدزی در ایران دارند،تاکید میکند: «یکی از عمده مشکلاتی که بیماران ایدزی دارند تامین مسکن و محل سکونت است. در ایران وقتی متوجه میشویم فردی که برای اجاره کردن خانه مراجعه کرده است دارای بیماری ایدز است، از اجاره دادن خانه به آن افراد خودداری میکنیم.در مدارس بیماران ایدزی همچنان با مشکلات عدیدهای مواجهند مثلا وقتی که ناظم و مدیر مدرسه متوجه میشوند بچهای دارای بیماری ایدز است از ثبت نام کردن آن بچه خودداری میکنند، بدون اینکه به عواقب کاری که میکنند فکر کرده باشند.
منصوریان درمورد کارهایی که این انجمن برای بیماران انجام میدهد، میگوید: «این انجمن به بیماران ایدزی توصیه میکند که هنگامی که کودک خود را در مدرسه ثبت نام میکنند و به مسئولان مدرسه اطلاع بدهند که کودک دارای این بیماری است. دندانپزشکان و آموزش و پرورش نیز از ارائه خدمات به بیماران ایدزی طفره میروند در صورتی که این اقدامات جزو حقوق انسانی و اولیه هر فردی است.»
بیماران ایدزی در این کشور باید تمام هزینههای خود را شخصا بپردازند و دولت هیچ کاری در جهت کاهش انتقال بیماری ایدز انجام نمیدهد.»
دولت به بیماران ایدزی کمکی نمی کند. این واقعیتی است که هم بیماران مبتلایان این بیماری و هم تشکلهای مردمی فعال در امور ایدزیها میگویند و از بی مهریهای دولتی، گلایه دارند.
خسرو منصوریان، موسس سازمان آسیب دیدگان ایدز با اشاره به کم کاری دولت در زمینه کمک به بیماران ایدزی میگوید: «بودجهها و مالیاتهای پرداختی مردم تاکنون برای بیماران ایدزی هزینه نشده است و کمکی به بیماران ایدزی صورت نگرفته است و بیماران ایدزی دیگر قدرت پرداخت هزینههای سنگین درمان را ندارند. بیماران ایدزی در این کشور باید تمام هزینههای خود را شخصا بپردازند و دولت هیچ کاری در جهت کاهش انتقال بیماری ایدز انجام نمیدهد.»
مادران ایدزی، رها شده اند
وضعیت اشتغال و حضور فعال ایدزیها در جامعه یکی از کابوسهای همیشگی آنهاست. منصوریان درخصوص وضعیت کار بیماران ایدزی میگوید: «کارگران و کارمندان درصورتی که اطلاع بدهند که بیماری ایدز دارند به سرعت از کارخانه یا اداره اخراج میشوند.» وی با بیان اینکه دولت و وزارت بهداشت اطلاعات خود را در زمینه بهداشتی و خدمات رسانی به روز نمیکند و این آگاهی نداشتن دولت به بیماران ایدزی صدمه میزند اظهارمی دارد: از سویی زنانی که به بیماری ایدز مبتلا هستند اگر سزارین بشوند و کودک از طریق شیر خشک تغذیه بشود، به ویروس ایدز مبتلا نمیشود ولی متاسفانه مسئولان و پزشکان این آگاهی را ندارند و زمانی که زنی برای سزارین به بیمارستان مراجعه میکند به دلیل داشتن بیماری ایدز، از عمل کردن زن خودداری میکنند.
وی تصریح میکند: «زنی که مبتلا به ایدز است درصورتی که سزارین بشود به احتمال ۹۹ درصد، کودک عاری از ویروس ایدز به دنیا میآید.»منصوریان به مشکل حاد تامین شیرخشک نوزاد مادران ایدزی اشاره کرده و میگوید: «به وسیله انجمنها و جلسات آموزشی به مادر آموزش داده میشود که باید نوزاد شیر خشک مصرف کند، اما وقتی مادر توانایی مالی نداشته باشد، نمیتواند شیر خشک برای نوزاد تهیه کند و به این ترتیب یک بیمار ایدزی به تعداد مبتلایان اضافه میشود و این به دلیل حمایت نکردن دولت از بیماران ایدزی است.
توانایی نداشتن مالی مادر در خرید شیرخشک و وسایل اولیه زندگی موجب میشود که زن به خاطر تامین هزینههای خود و فرزندش به تن فروشی بپردازد و عده دیگری را به بیماری ایدز مبتلا کند.»این موسس سازمان آسیب دیدگان ایدز با اشاره به هزینه یک زن مبتلا به ایدز در ایران اظهار میدارد: «یک مادر در ایران باید ماهی ۱۰۰ تا ۲۵۰ هزار تومان فقط برای شیرخشک نوزاد هزینه کند و این هزینه تنها یک قسمت از هزینههایی است که یک مادر باید بپردازد.»
معافیت سربازی ایدزی ها، فاجعه است
موسس سازمان آسیب دیدگان ایدز در ادامه با اشاره به اینکه روند ابتلا به ایدز در کشور فزونی یافته و در این شرایط ، مسئولان برنامهای عملی ندارند درخصوص تصمیمگیریهایی که در سطح کلان و برای کشور گرفته میشود،تاکید میکند: «در کشور ما مسئولان در سطوح بالای مدیریتی به این آگاهی نرسیدهاند که بیماران ایدزی نیز دارای حقوقی هستند و این حقوق باید از طرف جامعه رعایت شود.» منصوریان، با اشاره به طرحی که در شورای نگهبان در حال تحقیق و بررسی است، اظهار میدارد: «بر همین مبنای فکری مشاهده میکنیم که مجلس شورای اسلامی که باید عصاره فضیلتهای یک کشور باشند، تصویب کرده است که جوانان قبل از اعزام به خدمت سربازی باید به هزینه خودشان تست HIV بدهند و اگر دارای ویروس ایدز بودند از خدمت سربازی معاف میشوند.
البته خوشبختانه شورای نگهبان این لایحه را تایید و تصویب نکرده است و اگر این لایحه تصویب شود شاهد افزایش تعداد بیماران مبتلا به ایدز خواهیم بود.»موسس سازمان آسیب دیدگان میافزاید: «در دوران جنگ به یاد داریم که عدهای از جوانان که نمیخواستند به خدمت سربازی بروند به گونهای خودشان را معلول میکردند تا از خدمت سربازی معاف شوند.وقتی این قانون در آینده گذاشته شود ممکن است، بیماران ایدزی از خدمت سربازی معاف شوند ولی این کمکی به بیماران و کم کردن مبتلایان به ایدز نمیکند.»
یک و نیم میلیون تومان، هزینه یک بیمار ایدزی در هر ماه
موسس سازمان آسیب دیدگان ایدز با اشاره به هزینههایی که دولت برای هر بیمار ایدزی میپردازد، میگوید: «دولت هر ماه یک و نیم میلیون تومان هزینه برای داروی بیماری ایدز میپردازد، داروهایی که باید به رایگان در اختیار بیماران قرار بگیرد و در طول زندگیاش حداقل ۱۰ نفر را به این ویروس مبتلا میکند. بارها در جامعه مشاهده شده که زنی به علت اینکه همسرش به ایدز مبتلاست به این بیماری مبتلا میشود و زن هنگامی از بیماری خودش آگاهی مییابد که همسرش به بیماریهای عفونی، سرطانی و حتی سل مبتلا میشود.خیلی از بیماران تا زمان مرگ متوجه وجود ویروس ایدز در بدن خود نمیشوند و به همین دلیل هر سال تعداد کودکان مبتلا به ایدز افزایش مییابد.»
موسس سازمان آسیب دیدگان ایدز با اشاره به مشکلاتی که بیماران ایدزی در ایران دارند،تاکید میکند: «یکی از عمده مشکلاتی که بیماران ایدزی دارند تامین مسکن و محل سکونت است. در ایران وقتی متوجه میشویم فردی که برای اجاره کردن خانه مراجعه کرده است دارای بیماری ایدز است، از اجاره دادن خانه به آن افراد خودداری میکنیم.در مدارس بیماران ایدزی همچنان با مشکلات عدیدهای مواجهند مثلا وقتی که ناظم و مدیر مدرسه متوجه میشوند بچهای دارای بیماری ایدز است از ثبت نام کردن آن بچه خودداری میکنند، بدون اینکه به عواقب کاری که میکنند فکر کرده باشند.
منصوریان درمورد کارهایی که این انجمن برای بیماران انجام میدهد، میگوید: «این انجمن به بیماران ایدزی توصیه میکند که هنگامی که کودک خود را در مدرسه ثبت نام میکنند و به مسئولان مدرسه اطلاع بدهند که کودک دارای این بیماری است. دندانپزشکان و آموزش و پرورش نیز از ارائه خدمات به بیماران ایدزی طفره میروند در صورتی که این اقدامات جزو حقوق انسانی و اولیه هر فردی است.»