در دیدار کوتاهی که چند نفر از طنزپردازان داشتند، زرویی برای نخستین‌بار بعد از عمل باز قلب، چند کلمه درباره‌ی خودش و خطاب به دوستدارانش و مردم حرف زد: «دردی را از سال گذشته داشتم که امسال دیگر ناچار تن به تیغ جراحی دادم. جا دارد فقط تشکر کنم از محبت همه‌ی دوستانی که تشریف آوردند بیمارستان، آن‌هایی که تماس گرفتند، پیام دادند و در سایت‌ها و وبلاگ‌ها و شبکه‌های اجتماعی اظهار محبت کردند، من وام‌دار همه هستم و واقعا تصور خودم این است که اگر بازگشتی به زندگی بوده است، قسمت عمده‌ی آن مدیون دعای خیر و محبت مردم و دوستان عزیزم بوده است.

خیلی خیلی ممنونم از دوستان بویژه در حوزه‌ی هنری که زحمت کشیدند و در تهیه‌ی هزینه‌های درمان در کنارم بودند. برای همه‌ی دوستان و مردم خوب دعای تندرستی می‌کنم و آروزی سلامتی دارم. بدانید تا زمانی که قلبم می‌تپد، به مهر دوستانم می‌تپد.

به‌زودی دست به قلم خواهم برد و نخستین چیزی که خواهم نوشت، پیام تشکری خواهم بود و خطاب به مردم و دوستانم حرف خواهم زد.»

ابوالفضل زرویی نصر‌آباد ماه گذشته در پی سکته‌ی قلبی در بیمارستان کسرا بستری شد که نهایتا به عمل قلب و پیوند چهار رگ منجر شد.

این شاعر، پژوهشگر و طنزپرداز، متولد 15 اردیبهشت‌ماه سال 1348، دارای مدرک کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی است. او از سال 1368 فعالیت مطبوعاتی و فرهنگی خود را با نشریات آغاز کرده است. این طنزپرداز در آثار طنزش از شهرت‌هایی مانند: ملانصرالدین، چغندر میرزا، ننه قمر، کلثوم ننه، آمیز ممتقی، میرزا یحیی و عبدل استفاده کرده است.

از آثار منتشرشده‌ی ابوالفضل زرویی نصرآباد این عنوان‌ها هستند: تذکرةالمقامات، افسانه‌های امروزی، وقایع‌نامه‌ی طنز ایران (کار مشترک با فریبا فرشادمهر)، کتاب گویای «بامعرفت‌های عالم»، «رفوزه‌ها» (مجموعه‌ی شعر طنز)، «حدیث قند» (مجموعه‌ی مقاله‌ درباره‌ی طنز) و مجموعه‌ی طنز «غلاغه به خونه‌ش نرسید».

زرویی که مدتی سردبیر ماهنامه‌ی «گل‌آقا» بوده، پایه‌گذار و مدیر دفتر طنز حوزه‌ی هنری هم بوده است.