متن کامل این میثاق‌نامه به شرح ذیل است:
بسم الله الرحمن الرحیم
و اوفوا بالعهد ان العهد کان مسئولا
سرورانم، مردمم، عزیزانم! اینک که پس از سال‌ها گذران فراز و نشیب انقلاب‌مان در پیشگاه شما ایستاده‌ام، آمده‌ام با تمام وجود اعلام کنم که بر پیمانم پایدار مانده‌ام. پیمانی که امام عزیزمان از روزی که در 19 سالگی پای در جبهه نهادم، به من آموخت که «مدیون این مردمم».
من تمام جوانی‌ام را همراه هزاران هزار جوان شریف دیگر، بر سر همین پیمان ماندم. زندگی من فقط به زندگی فرزند ساده‌ای از این خاک شریف نیست؛ زندگی‌ام زندگی تمام مردم ایران اسلامی است. روایت فتح مردمانی که چون انقلاب کردند و چون پای در دفاع گذاشتند، در چشمان‌شان برق امید بود و پس از جنگ تا امروز هم همین امید زنده هست.
آمده‌ام تا عشق و ایثار را زنده کنم، ایستاده‌ام که دوباره به ایران، وطنم و به انقلاب، انقلاب نجیب و مظلوم اسلامی همچون آن روزهای بهشتی افتخار کنم. و من امروز تنها به این افتخار نمی‌کنم که کشوری مستقل هستیم، تنها به این افتخار نمی‌کنم که جوانان‌مان قله‌های بلند دانش را فتح کرده‌اند و حتی تنها به این افتخار نمی‌کنم که یک وجب از خاک‌مان را به دشمن ندادیم و نخواهیم داد، بلکه به این می‌بالم که فرزند مردمی هستم که سخت، امید و ایمان به خدا دارند. و اگر با هم یکی باشیم و صادقانه تلاش کنیم، خدا این امید را ناامید نمی‌کند. امید به آینده‌ای بهتر، به پیشرفت، به عدالت و به استقلال و آزادی.
این بار آمده‌ام پیمان بزرگتری با مردمم، با امامم، با رهبر عزیزم و با دوستان شهیدم ببندم. با جانم عهد ببندم و به ایرانی افتخار کنم که هیچ کودکی دیگر گرسنه سر به بالین نگذارد. به ایرانی افتخار کنم که جوانانش سرگردان یک شغل با عزت نباشند. به ایرانی افتخار کنم که هیچ پدری خجلت‌زده خانواده‌اش نباشد. به ایرانی افتخار کنم که در آن حرف‌زدن تمام شده باشد و همه با هم کار کنند. به ایرانی افتخار کنم که برادری علیه برادر دیگرش کینه و نفرت نپراکند. افتخار کنم به آرمان‌هایمان از یک سرزمین عادلانه که رعایت حقوق ملت و قانون اساسی سبب می‌شود کسی با خود نیندیشد بدون رابطه بازی، راه‌های پیشرفت او به سوی آینده بسته شده است.
افتخار کنم به آرمان‌های بلندمان از وطنی که به جای سیاست‌بازان و سیاست‌پیشگان، سیاست‌اندیشان، نخبگان و اندیشمندانش قدر ببینند و برصدر نشینند و افتخار کنم به امتی که روح اسلام، روح قرآن و روح نظام ولایی پایدارترین مرجع و ماوایش باشد. افتخار کنم به آرزوهایمان از امید به یک ایران بی‌کینه، ایران بی ظلم، ایران بی تفرقه، ایران آباد و در یک کلام ایران اسلامی اسلامی.
افتخار کنم به یک امید واقعی که اول بار در چشمان نازنین دوستان شهیدم دیدم و اینک در چشمان تک تک مردمی می‌بینم که منتظر آینده‌اید. باید بیشتر و بهتر کار کنیم تا این امید، ناامید نشود.
آمده‌ام به پوست و گوشت و خونم ایمان ببندم که پای این امید به بهتر شدن بایستم. بایستم که دوباره مردمم ببینند که ایران اسلامی، نه ایران چپ است و نه ایران راست. نه ایران ترک است و نه ایران فارس، نه ایران کرد است و نه ایران لر، نه ایران عرب است و نه ایران بلوچ، بلکه ایران اسلامی، فقط یک ایران است. ایران همه ما، ایران بچه‌های ما، ایران بی کینه، ایران مستقل و آزاد، ایران اسلامی، ایران قرآن، ایران سربلند و ایران ایران.
با اقتدا به مولایم امیرالمومنان علی (ع) عرضه می‌دارم که: «خدایا، تو می‌‌دانی که آنچه انجام می‌دهم، نه برای کسب قدرت است و نه برای رسیدن به دنیای بی‌ارزش. من آمده‌ام تا پرچم ارزش‌های دینی برافراشته شود، سرزمین تو آباد گردد، امنیت بندگان ستم‌دیده‌ات فراهم آید و دستورها و احکام تو اجرا شود.» مرا برای عمل به این پیمان یار و یاور باش.
مرا عهدی است با جانان که تا جان در بدن دارم/ هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم
والسلام/ فرزند شما
محمدباقر قالیباف