9 دي از اين پس، نشاني يک روز خاص در تقويم زمان نيست، بلکه نشاني همه روزهاست در صفحه تاريخ عاشورايي زمين.
اين روزها، خيلي‌ها درباره 9 دي مصاحبه مي‌کنند، تفسير و تحليل ارائه و سخنراني مي‌کنند اما هر موقع به اينجا که مي‌رسم ياد کتاب «خاطرات بابانظر» مي‌افتم آنجا که مي‌گويد: از عمليات خسته و خونين برگشته بودم و پشت خط ديدم يک نفري که در عمليات نبوده پشت دوربين خبرنگار ايستاده و درباره عمليات رزمندگان اسلام گزارش مي‌دهد.
بگذار مصاحبه کنند و بگويند، اما بي‌شک هر چه غير از ستايش مردم در اين مصاحبه‌ها باشد، گزافه‌گويي است.
حکايت 9 دي، حکايت نفس‌هايي است که در سينه‌ها حبس و صبري است که لبريز شده بود.
يک راز سر به مهر، ميان مردم و رهبرشان است که کسي را نيز توان اين نيست که از آن سر در آورد.
9 دي از اين پس، نشاني يک روز خاص در تقويم زمان نيست، بلکه نشاني همه روزهاست در صفحه تاريخ عاشورايي زمين.
9 دي نشاني تمام روزهاي هشت سال دفاع مقدس و هشت ماه نبرد در برابر فتنه‌گران است، 9 دي نشاني 7 هزار شهيد است که همچنان جاويدالاثرند.
نشاني شهداي کربلاي 4 و کربلاي 5 و بدر و خيبر در بازي‌دراز و شلمچه و فاو.
و اما قهرمانان اين حماسه بزرگ فقط مردم‌اند و فقط مردم، همان‌هايي که حضورشان در 9 دي حتي خيلي از خواص با بصيرت را شوکه کرد.
البته پيش خودمان باشد، برخي از مسئولان نظام هم در تماشاي اخبار 21، 9 دي 88 خيره مانده و به فکر فرو رفتند، غير از رهبري که امتش را خوب مي‌شناخت.
بي‌خانه‌هاي فراري در رسانه‌هاي بيگانه از آن راهپيمايي، ميليوني گيج و منگ شده و به پرت و پلاگويي افتادند، همه چيز را از چشم سانديس مي‌ديدند و زبان منطق‌شان به کيک و کلوچه فحاشي مي‌کرد.
اما شعارها در اين راهپيمايي با بسياري از مراسم ديگر متفاوت بود، هر کسي هرچه در دلش بود مي‌گفت، شعارها پراکنده بود و مردم خودشان گروه، گروه، شعار مي‌دادند، آنچنان هم خبري از ماشين‌هاي بلندگودار براي سردادن شعار نبود و اگر صدايي از بلندگويي بلند مي‌شد، صداي روضه بود و نوحه تا اشک‌هاي غصه‌دار، با بهانه از چشمان بيدار مردم سرازير شود.
راهپيمايي 9 دي ديدني بود، عده‌اي شعار مي‌دادند، عده‌اي در راه سينه‌زني مي‌کردند و عده‌اي مي‌گريستند. از ويژگي‌هاي ثابت اين راهپيمايي با ساير راهپيمايي‌ها عکس‌هاي شهدا بود در دستان مادران و پدران‌شان که از پنجره قاب عکس‌هاشان از آسمان به تماشاي مردم آمده بودند.
مردم اما در اين حضور رمزگونه، پيامشان را به رهبرشان گفتند و اگرچه هيچ کسي آن را متوجه نشد، اما رهبري در پيام‌هايشان اجر اين حضور غيرتمندانه را دادند.
و اما شعارهاي زيبايي که در اين روز سر داده شد:
«در ظهر عزا حرمت ارباب شکستند / علمدار کجايي / اين فتنه‌گران راه عزاداران تو بستند / علمدار کجايي...»
«جمهوري اسلامي شعار مسلمين است / جمهوري ايراني حرف منافقين است»
«خامنه‌اي کيست؟ علي زمان، مرگ بر اين خوارج نهروان»
منبع: فارس