مشرق: آقای رحماندوست پیشنهاد شما در ژانر ادبیات دفاع مقدس چه کتابی است؟  
در چند سال اخیر هر کس از من برای معرفی کتاب سوال می کند، بنده تاریخ شفاهی را مثال می زنم. احساس می کنم جدیدا اقبال به این ژانر بسیار زیاد شده و من هم در همین ژانر مطالعه می کنم. مثال هم اگر بخواهم در این زمینه بزنم، نمونه بارز آن "عزت شاهی" و "سالهای بی قرار" که خاطرات آقای جواد منصوری است. این کتابها به نظر من دست رمان ها را هم به لحاظ جذابیت از پشت بسته اند.

این جذابیت ها باعث شده که بنده دیگر نه رمان معرفی می کنم نه کتب تاریخی بلکه تاریخ شفاهی دفاع مقدس را پیشنهاد می کنم. 

اما آثاری که خود من به آنها علاقه بسیار زیادی دارم، یکی "خاک های نرم کوشک" است که فکر می کنم تا کنون حدود 160 بار تجدید چاپ شده است. کتابهای  "پایی که جا ماند" ، "بابا نظر" و "نورالدین پسر ایران" را هم می پسندم. هر کس که این آثار را مطالعه کند، می تواند مطمئن باشد کتاب اشتباهی دستش نگرفته و با رغبت تمام آنها را مطالعه می کند.
 
مشرق: در حوزه کودک و نوجوان هم اثر مورد قبول شما وجود دارد؟

متاسفانه در سالهای اخیر شرایط در این حوزه زیاد مطلوب نیست. فعلا نهاد عمومی کتابخانه های کشور شوراهایی دارد که من در یک مقطع زمانی عضو یکی از آنها بودم. این نهاد به تفکیک کودک، نوجوان، جوان و ... کمیته هایی کاری خوبی تشکیل داده اند و در حال فعالیت هستند و باید صبر کنیم تا نتیجه کار آنها را ببینیم. اما در حال حاضر من پیشنهاد قابل قبولی برای مخاطبان شما در این زمینه ندارم. 

مشرق: شما در حال حاضر مشغول چه فعالیتی هستید؟

ببینید من به عنوان یک نماینده مجلس و کسی که اهل قلم هست و عضویت چند جای فرهنگی مثل انجمن قلم ایران و نویسندگان کودک و نوجوان را دارد، نمی توانم فعالیت ادبی خودم را کنار بگذارم. از طرفی به دلیل مشغله زیاد فرصت خلق اثری را ندارم بنابراین در دفتر کار خودم در حال آماده سازی کارهای قبلی خودم که منتشر نشده بودند اما قابلیت نشر دارند، هستم.