مشرق؛ شاید آن هنگام که در ۲۹ نوامبر ۱۹۴۷ میلادی (1940 هجری شمسی)، پس از ماه ها کشتار وحشیانه توسط یهودیان در فلسطین، سازمان یهود پایه ملل متحد، طرح تقسیم فلسطین به دو کشور اسرائیل و فلسطین را تصویب کرد، هیچ کس تصوری از پایان این ماجرا در سرزمین مقدس و امن الهی را نداشت.
 
آن هنگام یکه تازی یهود در سراسر عالم به نحوی مشهود و ملموس بود که حتی در ام القری جهان اسلام، ایران اسلامی نیز ارکان قدرت به واسطه مدیریت و توان استراتژیک صهیونیست ها به پیش می رفت.

 
عصری که دنیا در دست سیاستمداران صهیونیست به مثابه گویی آرام، این سو و آن سو گشته و جمع کثیر یهودیان کارکشته و کار بلد در مصادر گوناگون و در کشورهای مختلف، بر پیشبرد دکترین "از نیل تا فرات" تمرکز نموده و آژانس یهود موظف به شناسایی نخبگان یهودی در سرتاسر جهان و همپیمانی با ایشان در راستای این دکترین صهیونیستی گردیده بود.
 

در آن زمان صهیونیست ها با جمع زیادی از سیاستمداران خود در زمین مقدس فلسطین وارد شده و این سرزمین مقدس را به اشغال تدریجی خود درآوردند.
                     

جمع کثیری که دیگر هیچکدام زنده نیستند تا عدم تحقق دکترین "از نیل تا فرات" را ببینند و واقعیت اضمحلال و شکست قطعی صهیونیست ها را درک کنند.

شکستی که با احیای تفکر اسلام ناب محمدی در ام القرای جهان اسلام آغاز گردید و موجب شد تا صدور این تفکر در فاصله ای نه چندان طولانی هیمنه و قدرت صهیونیست ها را در هم شکسته و این رژیم  را در مرحله شمارش معکوس برای فروپاشی قرار دهد.

 
نسل جدید اسراییل بر این موضوع واقفند که امروزه در منظر عموم جهانیان، شَبَهِ غول ها و غول بچه های اسراییلی، چهره واقعی خود را یافته و ماهیت کوچک و حقیر مارمولک بودن صهیونیست ها را معلوم و معین ساخته اند.

امروز برای صهیونیست ها شکوه و اقتدار نیل تا فراتی اسراییل تنها یک خاطره است؛ خاطره ای که بیش تر نقل کنندگان آن یا مرده اند و یا رو به موت بوده و در حال مرگ هستند.

یکی از بازماندگان جنایت کار این نسل شیمون"پـِرِز" نود ساله می باشد.
    


"پـِرِز" به عنوان رئیس جمهور رژیم مجعول اسراییل، که متولد ۲ اوت ۱۹۲۳ میلادی (1302 هجری شمسی) است، امروز به نمادی برای تجدید خاطره دوران شکوه و عظمت پوشالی این رژیم غاصب مبدل شده و برای یهودیان صهیونیست یادآور دوران خوش یکه تازی آنها می باشد.

دورانی که سودای مالکیت نیل تا فرات، چهارستون اعراب خود باخته در منطقه را می لرزاند؛ پس به این جهت نود سالگی "پـِرِز" برای اسراییلی ها فرصتی مغتنم است تا به جوانان و نوجوانان صهیونیست که امروز با بحران موجودیت مواجهند، خاطرات گذشته را یادآوری نماید.

 
 اسراییلی ها، طی جشن های مفصل و بزرگی تولد این بازمانده جنایتکار را در سراسر سرزمین های اشغالی جشن گرفتند و حتی از افراد به ظاهر مهمی مانند "کلینتون" و "بلر" خواستند تا در طی این جشن ها از جنایات این پیرمرد نود ساله تمجید نمایند، تا او سمبلی برای پایداری یهودیانِ پابه فرار در اسراییل شود.  صهيونيست‌ها طی جشن‌های مفصلی، تولد این بازمانده جنایتکار را در سراسر سرزمین‌های اشغالی جشن گرفتند و حتی از افراد به‌ظاهر مهمی مانند "کلینتون" و "بلر" خواستند تا در این جشن‌ها از جنایات این پیرمرد نود ساله تمجید کنند تا او نمادی برای پایداری یهودیانِ پا به فرارِ اسرائیل شود.
      
اگر چه جشن های پرهزینه ای که برای تولد "پـِرِز" برگزار شد با انتقادات فراوان یهودی های طبقه فقیر که مجبور به سکونت در این کشور اشغالی هستند، برگزار شد؛ اما با این همه در این جشن ها "باربارا استرایسند" را از آمریکا آوردند که برای پیرمرد ترانه "خدای آسمان ها" را به زبان عبری اجرا کند، تا برای آن دسته از جوانان و نوجوانان مرفه یهودی ساکن در خارج از اسراییل، حداقل کمی عِرق ملی ایجاد کرده و موجب شود تا فقط برای گذران تعطیلات و سپری ایام آخر هفته کم خرج و ... به سرزمین های اشغالی نیایند.
 
اگر چه در مراسم جشن تولد نود سالگی پیرمرد، خوانندگان و هنرمندان مختلف برای سرگرم شدن وی، برنامه های متعدد رقص و آواز اجرا نمودند اما با این همه اندوه "پـِرِز" نود ساله که به قول جوانان و نوجوانان یهودی، "دایناسورها" اولین حیوانات خانگی او بوده اند، قابل تأمل است؛ سخنی که پیرمرد با اندوه شدید بیان کرد:

«اسرائیل خواهان صلح با همسایگان خود است و اسراییلی ها باید به نسل بعدی امید بدهند.»

 
به طور قطع پیرمرد ترس این را دارد که زنده باشد و  اسراییلی ها همچون مارمولک های دایناسورنمایِ طنزی که برایش ساخته اند منقرض و نابود گردند.