در این مجموعه همچنین زندگی «استیو جابز» و یکی از هنرمندان مطرح هالیوود نیز معرفی شده است. کنار هم قرار دادن هر کدام از این اپیزودها بیشتر از آنکه نشانی از زندگی مدرن باشد تداعی کننده برنامه‌های شبکه‌های ماهواره‌ای است که به معرفی چهره‌های سرشناس سینما ، تلویزیون و ورزش می‌پردازند.
یک نکته جالب توجه در این برنامه عدم هماهنگی گفت‌وگوها و پیروی از یک موضوع خاص است به طوری که فرزاد حسنی سال نو را تبریک می‌گوید و رضا داوود نژاد هم بیشتر از زندگی خود در سال 91 و کارهای هنری‌اش سخن می‌گوید در حالی که یوسف تیموری کاملا درباره زندگی شخصی خود و ازدواج با یک زن خارجی صحبت می‌کند.
نکته دیگری که از همه جالب‌تر است اپیزودی مربوط به سریال «حریم سلطان» و دیگر سریال‌های ترکیه‌ای است که با استقبال مردم ایران روبرو شده است.
در این بخش که با صحبت‌های یک جامعه شناس –حسین باهر- و یک منتقد – کیوان کثیریان- تهیه شده است به نقد این سریال‌ها ، توجه مردم به آنها و نبود چهره‌های هنرمند سرشناس ایرانی مثل مهران مدیری و رضا عطاران در تلویزیون پرداخته است.
البته از حق نگذریم به طور کلی می توان این بخش را به عنوان یک مستند کوتاه آسیب شناسانه قابل قبول دانست اما اینکه چرا به این شکل در قالب مجموعه‌ای از گفت وگو با هنرمندان و ورزشکاران و معرفی چهره‌های موفق خارجی قرار داده شده است جای سوال است، مخصوصا این که از تصویر و لباس بازیگر اصلی سریال ترکیه‌ای روی جلد فیلم به نظر می‌رسد برای توجه بیشتر مخاطب بهره گرفته شده است.
از علی پروین هم در این مستند به عنوان «سلطان» نام برده می‌شود.
اما نکته‌ی تامل‌بر انگیز، مجوز پخش این اثر است که به امضای جلیل عرفان‌منش – معاون آثار سینمایی سازمان سینمایی- رسیده است. در این مجوز آمده است که مجوز پخش به استناد جلسه شورای بازبینی مورخ 92/12/20 صادر شده است. ( تاریخ هشت ماه آینده)
هفته گذشته مدیر اداره سمعی و بصری نمایش خانگی در گفت وگو با خبرنگار ایسنا از ارتقای کیفیت محصولات نمایش خانگی خبر داد و گفت که این شبکه برای ارتقای سینما فعالیت می‌کند.
درخشی تاکید کرد که این اداره فقط به بررسی آثارمی‌پردازد و مسئولیتی در برابر جلد فیلم‌ها و تصاویری که روی آنها حک می‌شود، ندارد. اما همین صدور مجوز برای پخش فیلمی که با درجه کیفی ج منتشر شده است هم جای سوال دارد؟!