نایب رئیس کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران ایران اظهار داشت: البته این طرح در سالهای گذشته و در ابتدای کار مسائل و برخی حواشی را با خود به همراه داشت. برخی می آمدند و با ارائه یک کارت مهارت درخواست استفاده از بیمه کارگران ساختمانی را می دادند. بنابراین شناسایی کارگران واقعی ساختمانی چالشی بود که در این بخش وجود داشت.
فتح الهی خاطر نشان کرد: مجلس در دی ماه سال گذشته برخی اصلاحات را در این قانون اعمال کرد و قرار بود تامین اجتماعی همه کارگران ساختمانی را به صورت کامل و با نظارت دقیق شناسایی و بیمه کند. برای این منظور کارگروهی از سازمانها، وزارتخانه ها، تشکلهای کارگری و کارفرمایی و کمیسیونهای مجلس تشکیل شده بود.
این مقام مسئول کارگری ادامه داد: قبلا برای استانها سهمیه در نظر گرفته می شد اما قانون اصلاحی در مهر ماه سال گذشته، تعیین سهمیه برای استانها را حذف کرد. در ابتدا نیز اعتبار لازم برای بیمه کارگران ساختمانی از محل جوازهای صادر شده برای پروانه های ساختمانی بود که 20 درصد سهم کارفرما تامین می شد و کارگر ساختمانی باید همان سهم 7 درصدی خود را می پرداخت.
وی افزود: در دی ماه سال گذشته مجلس مصوب کرده بود دریافت حق بیمه از کارفرمایان از طریق صدور پروانه های ساختمانی متوقف شود و سازمان مالیاتی از درآمد 9 ماهه مالیات بر ارزش افزوده و سهم شهرداری ها و دهیاری ها 900 میلیارد تومان تامین و به حساب تامین اجتماعی واریز کند. در حال حاضر برخی نمایندگان مجلس به دنبال قانونی کردن این موضوع هستند.
نایب رئیس کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران ایران گفت: اشکال کار این است که هم اکنون ما 1 میلیون و 800 هزار کارگر ساختمانی در کشور داریم که از این طریق نمی توان همه را تحت پوشش قرار داد. مشکل دیگر این است که از محل درآمدهای مالیاتی دولت اعتبار بیمه کارگران ساختمانی تامین شود که معمولا دولتها آن را نمی پذیرند.
فتح الهی اظهار داشت: البته شورای نگهبان نیز پرداخت 900 میلیارد تومان درآمد مالیات بر ارزش افزوده برای بیمه کارگران ساختمانی را فاقد ماهیت بودجه ای دانسته بود. یک اشکال عمده کار این است که اگر کار به صورت 9 ماهه در نظر گرفته شود و در سال آینده نیز بودجه به موقع نرسد، تکلیف بیمه کارگران ساختمانی چه خواهد شد؟
این مقام مسئول کارگری کشور خاطر نشان کرد: اگر اعتبار این کار به صورت سالیانه دیده شود و به صورت دائم باشد نیز این سئوال پیش می آید که آیا امکانپذیر است؟ آیا دولت می تواند بودجه کارگران ساختمانی را در سال های آینده نیز تامین کند. اصرار کارگران این است که 20 درصد سهم دولت همچنان از طریق صدور پروانه های ساختمانی باشد.
وی با اعلام اینکه تاکنون بخشی از کارگران ساختمانی بیمه شده اند اما آمار دقیق در دسترس نیست بیان داشت: در سال جاری هنوز هیچ کارگر ساختمانی بیمه نشده است. در مجلس صحبت کردیم که تنها راه شناسایی کارگران واقعی ساختمانی، استفاده از تشکل ها است.
نایب رئیس کانون عالی انجمن های صنفی کارگران ایران تاکید کرد: برای اجرای کامل بیمه کارگران ساختمانی، سالیانه حداقل 2 هزار میلیارد تومان اعتبار لازم است تا بتوان این کار را انجام داد.