در این خصوص به سراغ جمال شورجه، یکی از یکی از فعالان سینمایی رفتیم تا نظر وی را در مورد این سریال‌ها جویا شویم.
وی در این باره گفت: فکر می کنم پخش آثار مناسبتی از صدا و سیما رویکرد خوب و قابل قبولی است. یعنی برنامه سازی مستقل در هر حوزه و موضوعی برای ایام خاص سال، ایده جالبی است اما این که چقدر با تولید این آثار توانسته اند بر افزایش فضای معنوی ماه رمضان تاثیر بگذارند و مردم را در حس و حال معنوی فرو ببرند جای صحبت دارد.
در این سال هایی که شاهد پخش سریال های مناسبتی از سیمای جمهوری اسلامی ایران بودیم، آثار ارائه شده به لحاظ کیفی دارای فراز و فرود هایی بودند. بعضی سال ها قابل قبول اما گاهی اوقاط هم چنگی به دل نمی زدند. این برمی گردد به شکل مدیریت، انرژی و زمانی که برای اجرای این برنامه ها صرف می شود. اگر به میزان کافی بودجه و زمان برای این آثار صرف شود و فیلمنامه خوبی در اختیار کارگردان قرار داده شود قطعا نتیجه قابل قبولی به دست خواهد آمد.
نکته دیگر این که ماه مبارک رمضان ایام خاصی برای راز و نیاز مردم است و معمولا مردم بعد از افطار با توجه به رسم و رسوم خاص خودشان در شهرهای مختلف به مناجات با خدا می پردازند. خصوصا شب های احیا که مردم فقط دوست دارند برای عزاداری به هیئت و مسجد بروند. از این رو مسئولان سیما باید مراقب باشند که مردم فقط پاگیر تلویزیون نشوند. یعنی برنامه هایشان را طوری تنظیم کنند که مردم برای مناجات هم زمان داشته باشند و بتوانند از برنامه های مذهبی مخصوص این ماه هم استفاده بکنند.
من احساس می کنم یک دوگانگی هم برای تولید آثار در ماه رمضان وجود دارد. یعنی رویکرد برخی از آثار طنز و کمدی است و برخی دیگر ماورایی و بعضا معنوی است. اینها به نظر من با هم تجانس و هماهنگی ندارند. سازمان صدا و سیما باید موضعش را مشخص کند که بلاخره این ماه، ماه جشن و سرور و کمدی است یا معنویت و توبه و تذکار. این ماه را ماه میهمانی الهی نام گذاشته اند، ماه نزول قرآن و شب های پر برکت احیاست و به نظر من شب های بگو و بخند و غفلت نیست. اتفاقا شبهای توبه و درخواست دستگیری از سوی خداوند است برای بندگانش. شما آمار نیروی انتظامی را هم اگر نگاه کنید، می بیند آمار جرم و جنایت در این ماه پایین آمده و این نشان می دهد، واقعا مردم به لحاظ معنوی تحت تاثیر قرار می گیرند.
در هر حال باید در رویکرد های خودشان تجدید نظر بکنند و از این سرگشتگی رها شوند. مسلما آنها افرادی را دارند که سیاست‌گذاری می‌کنند دراین زمینه که چه نوع آثاری باید تولید شود اما واقعا نیاز دارند که نظر علمای ما را در این زمینه جویا شوند و از روی ایده و پیشنهادهای آنها دست به تولید آثار مناسبتی بزنند و به حای غفلت افزایی معنا افزایی کنند.