گروه ضیافت مشرق - روز نوزدهم ماه مبارک رمضان در طول تاریخ، شاهد رخدادها و حوادثی بوده است و طبق روايات، اعمالي و دعاهايي نيز براي اين روز ذکر شده است.
شب : بنابرنقلي ليلة القدر (تقدير جميع امور و نزول ملائـكه وروح)
شب : معين شدن گروه حاجيان هر سال در تقدير الهي
شب : رفع حضرت عيسي (عليه السلام) به آسمان
شب : بنابرنقلي ليلة القدر (تقدير جميع امور و نزول ملائـكه وروح)
شب : معين شدن گروه حاجيان هر سال در تقدير الهي
شب : رفع حضرت عيسي (عليه السلام) به آسمان
شب : بنابرنقلي معراج حضرت رسول اكرم (صلى الله عليه وآله)
روز : بنابرنقلي نزول قرآن كريم
شب : بنابرنقلي التقاء جمعان (درگيري در جنگـ بدر) سال 2 هجرت
نزول آيه خمس
روز : بنابرنقلي فتح مكه
شب : حضرت مولا علي حضرت رسول اكرم (صلى الله عليهما وآلهما) را در خواب ديدند و از امت شكايت كردند.
مناجات حضرت امير (عليه السلام) به بيرون كوفه كنار آب
شب(صبح): ضربت خوردن حضرت أمير المؤمنين علي (صلوات الله عليه) در محراب مسجد كوفه سال 40 هجرت
نداي جبريل و لرزه زمين و به موج آمدن درياها و آيات بسيار به سبب ضربت خوردن مولا
در صبح اين روز سنه 40, حضرت امير المؤمنين (عليه السلام) را ضربت زدند و مجمل واقعه آنكه در سال چهلم گروهى از خوارج در مكه جمع شدند و مذاكره نهروان كردند و برکشتگان نهروان بگريستند و سه نفر با هم معاهده كردند كه در يك شب امير المؤمنين (عليه السلام) و عمرو عاص و معاويه را بكشند. ابن ملجم كشتن على (عليه السلام) را بر ذمت نهاد و وارد كوفه شد و قطام بنت اخضر را ملاقات كرد و آن زنى بود از خوارج؛ كه پدر و برادر او در نهروان كشته شده بود و چون با حسن و جمال بود، ابن ملجم او را خواستگارى كرد. قطام گفت: مهر من سه هزار درهم است با غلام و كنيزى و كشتن على بن ابيطالب.
ابن ملجم گفت: چگونه على را بكشم؟ گفت: غفلة او را ميكشى, و وردان بن مجالد را كه از قبيله خودش بود براى يارى ابن ملجم طلبيد و ابن ملجم نيز شبيب بن بجره خارجى را همدست كرد و در انتظار بودند تا شب نوزدهم ماه رمضان رسيد.
در آن شب قطام به اسم اعتكاف در مسجد خيمه زده و متظاهر به اعتكاف بود. آن سه ملعون بعزيمت قتل على (عليه السلام) بمسجد آمدند. قطام بافته اى چند از حرير بر سينه هاى ايشان بست و شمشيرهاى به زهر آب داده بايشان داد تا حمايل كردند و بيامدند بنزديك آن درى كه امير المؤمنين (عليه السلام) از آن در داخل مسجد مي شد، نشستند و كسى از راز ايشان مطلع نبود، جز اشعت بن قيس كه او نيز با ايشان متفق بود و به يارى ايشان آمده بود. همينكه وقت صبح حضرت امير (عليه السلام) داخل مسجد شد و صداى نازنيش بلند شد به يا ايها الناس الصلاة كه ابن ملجم و همراه هانش خود را در ميان اهل مسجد مخفي كردند و چون حضرت در نماز صبح (ركعت اول) به حال سجده رسيد شمشيرها كشيدند و بر آن حضرت حمله آوردند و گفتند: الحكم لله لا لك يا على.
شمشير شبيب خطا كرد و شمشير ابن ملجم بر فرق همايون آن حضرت جا كرد و شكافت و خون جارى شد و محاسن شريفش كه در عزاى پيغمبر خضاب نشده بود بخون خضاب شد و واقع شد آنچه خدا و رسول (صلى الله عليه وآله) بآن خبر داده بودند و امير المؤمنين در انتظار آن بوده و آسوده شد آن جناب از صدمات و از غدر و مكر معاويه و عمرو عاص و از بيوفائى كوفيان غدار صلوات الله و سلامه عليه.
در صبح اين روز سنه 40, حضرت امير المؤمنين (عليه السلام) را ضربت زدند و مجمل واقعه آنكه در سال چهلم گروهى از خوارج در مكه جمع شدند و مذاكره نهروان كردند و برکشتگان نهروان بگريستند و سه نفر با هم معاهده كردند كه در يك شب امير المؤمنين (عليه السلام) و عمرو عاص و معاويه را بكشند. ابن ملجم كشتن على (عليه السلام) را بر ذمت نهاد و وارد كوفه شد و قطام بنت اخضر را ملاقات كرد و آن زنى بود از خوارج؛ كه پدر و برادر او در نهروان كشته شده بود و چون با حسن و جمال بود، ابن ملجم او را خواستگارى كرد. قطام گفت: مهر من سه هزار درهم است با غلام و كنيزى و كشتن على بن ابيطالب.
ابن ملجم گفت: چگونه على را بكشم؟ گفت: غفلة او را ميكشى, و وردان بن مجالد را كه از قبيله خودش بود براى يارى ابن ملجم طلبيد و ابن ملجم نيز شبيب بن بجره خارجى را همدست كرد و در انتظار بودند تا شب نوزدهم ماه رمضان رسيد.
در آن شب قطام به اسم اعتكاف در مسجد خيمه زده و متظاهر به اعتكاف بود. آن سه ملعون بعزيمت قتل على (عليه السلام) بمسجد آمدند. قطام بافته اى چند از حرير بر سينه هاى ايشان بست و شمشيرهاى به زهر آب داده بايشان داد تا حمايل كردند و بيامدند بنزديك آن درى كه امير المؤمنين (عليه السلام) از آن در داخل مسجد مي شد، نشستند و كسى از راز ايشان مطلع نبود، جز اشعت بن قيس كه او نيز با ايشان متفق بود و به يارى ايشان آمده بود. همينكه وقت صبح حضرت امير (عليه السلام) داخل مسجد شد و صداى نازنيش بلند شد به يا ايها الناس الصلاة كه ابن ملجم و همراه هانش خود را در ميان اهل مسجد مخفي كردند و چون حضرت در نماز صبح (ركعت اول) به حال سجده رسيد شمشيرها كشيدند و بر آن حضرت حمله آوردند و گفتند: الحكم لله لا لك يا على.
شمشير شبيب خطا كرد و شمشير ابن ملجم بر فرق همايون آن حضرت جا كرد و شكافت و خون جارى شد و محاسن شريفش كه در عزاى پيغمبر خضاب نشده بود بخون خضاب شد و واقع شد آنچه خدا و رسول (صلى الله عليه وآله) بآن خبر داده بودند و امير المؤمنين در انتظار آن بوده و آسوده شد آن جناب از صدمات و از غدر و مكر معاويه و عمرو عاص و از بيوفائى كوفيان غدار صلوات الله و سلامه عليه.
آئين هنگام
شب نوزدهم ماه رمضان:
اول شبهاى قدر است و شب قدر همان شبى است كه در تمام سال شبى بخوبى و فضيلت آن نميرسد و عمل در آن بهتر است از عمل كردن و هزار ماه و در آن شب تقدير امورات سال ميشود و ملائكه و روح كه اعظم ملائكه است در آن شب باذن پروردگار بزمين نازل ميشود و بخدمت امام زمان (عليه السلام) مشرف ميشوند. آنچه براى هر كسى مقدر شده است بر امام (عليه السلام) عرض ميكنند و از پراى مخفى بودن آن شب حكمتهاى بسيار و فوائد عبادت كردن در آن شب بيشمار است
و اعمال شبهاى قدر بر دو نوع است. يكى: آنكه در هر شب بايد كرد، ديگر آنانكه مخصوصى به هر شبى.
اما اول، آنكه در هر شب قدر شايسته است كه انجام دهد؛ پس آن چند چيز است:
1- غسل است و بهتر آنستكه مقارن غروب آفتاب غسل كند كه نماز مغرب را با غسل بخواند
2- دو ركعت نماز است. در هر ركعت بعد از حمد هفت مرتبه توحيد و بعد از فراغ هفتاد مرتبه استغفر الله و اتوب اليه.
3- قرآن مجيد را بگيرد و بگشايد و بگذارد در مقابل خود و بگويد:
اللهم انى اسئلك بكتابك المنزل و ما فيه و فیه اسمك الاكبر و اسماؤك الحسنى و ما يخاف و يرجى ان تجعلنى من عتقائك من النار.
پس هر چه حاجت دارد بخواهد.
4- آنكه مصحف شريف را بگيرد و بر سر گذارد و بگويد:
اللهم بحق هذا القران و بحق من ارسلته به و بحق كل مؤمن مدحته فيه و بحقك عليهم فلا احد اعرف بحقك منك.
پس ده مرتبه بگويد: بك يا الله, و ده مرتبه: بحمده, پس هر يك از معصومين را نام برد و ده مرتبه بگويد تا بحجة بن الحسن (عليه السلام) برسد. آنوقت حاجت خود را از خدا بخواهد.
5- زيارت كند امام حسين (عليه السلام) را و زيارت مخصومه آن حضرت را در اين شبها در هديه ذكر كرده ام.
6- احياء بدارد اين شبها را.
7- صد ركعت نماز كند و اگر بتواند در هر ركعت بعد از حمد ده مرتبه توحيد بخواند و بعد از هر دو ركعت دعاى آنرا كه شيخ و سيد نقل كرده اند، بخواند.
8- دعاى جوشن كبير بخواند.
9- بخواند اين دعا را كه كفعمى از امام زين العابدين (عليه السلام) روايت كرده كه در اين سه شب ميخوانده در حال قيام و قعود و ركوع و سجده: اللهم انى امسيت لك عبدا داخرا.... الخ
10- علامه مجلسى (رحمه الله) فرمود كه: بهترين دعاها و اعمال در اين شبها طلب آمرزش و دعا براى مطالب دنيا و آخرت خود و پدر و مادر و خويشان خود و برادران مؤمن زنده و مرده ايشان و اذكار و صلوات بر محمد و آل محمد (صلى الله عليه وآله) آنچه مقدور شود.
و اما دوم يعنى اعمال مخصوصه اين شب. پس چند چيز است:
1- صد مرتبه: استغفر الله ربى و اتوب اليه.
2- صد مرتبه: اللهم العن قتلة امير المؤمنين
3- بخواند دعا يا ذا الذى كان.. كه در آن فصل اول ذكر شد.
4- بخواند اللهم اجعل فيما تقضى و تقدر الخ
5- بروايت شهيد (رحمه الله)، نماز امشب پنجاه ركعت است با حمد و پنجاه مرتبه اذا زلزلت و گويا مراد آن باشد كه در هر ركعت يك مرتبه بخواند زيرا كه مشكل است كه در مثل چنين شبى با اين همه اعمال دو هزار و پانصد مرتبه اذا زلزلت خواندن.
روز نوزدهم ماه رمضان:
بخواند: اللهم وفر فيه حظى من بركاته و سهل سبيلى الى خيراته و لا تحرمنى القليل من قبول حسناته يا هاديا الى الحق المبين
شب نوزدهم ماه رمضان:
اول شبهاى قدر است و شب قدر همان شبى است كه در تمام سال شبى بخوبى و فضيلت آن نميرسد و عمل در آن بهتر است از عمل كردن و هزار ماه و در آن شب تقدير امورات سال ميشود و ملائكه و روح كه اعظم ملائكه است در آن شب باذن پروردگار بزمين نازل ميشود و بخدمت امام زمان (عليه السلام) مشرف ميشوند. آنچه براى هر كسى مقدر شده است بر امام (عليه السلام) عرض ميكنند و از پراى مخفى بودن آن شب حكمتهاى بسيار و فوائد عبادت كردن در آن شب بيشمار است
و اعمال شبهاى قدر بر دو نوع است. يكى: آنكه در هر شب بايد كرد، ديگر آنانكه مخصوصى به هر شبى.
اما اول، آنكه در هر شب قدر شايسته است كه انجام دهد؛ پس آن چند چيز است:
1- غسل است و بهتر آنستكه مقارن غروب آفتاب غسل كند كه نماز مغرب را با غسل بخواند
2- دو ركعت نماز است. در هر ركعت بعد از حمد هفت مرتبه توحيد و بعد از فراغ هفتاد مرتبه استغفر الله و اتوب اليه.
3- قرآن مجيد را بگيرد و بگشايد و بگذارد در مقابل خود و بگويد:
اللهم انى اسئلك بكتابك المنزل و ما فيه و فیه اسمك الاكبر و اسماؤك الحسنى و ما يخاف و يرجى ان تجعلنى من عتقائك من النار.
پس هر چه حاجت دارد بخواهد.
4- آنكه مصحف شريف را بگيرد و بر سر گذارد و بگويد:
اللهم بحق هذا القران و بحق من ارسلته به و بحق كل مؤمن مدحته فيه و بحقك عليهم فلا احد اعرف بحقك منك.
پس ده مرتبه بگويد: بك يا الله, و ده مرتبه: بحمده, پس هر يك از معصومين را نام برد و ده مرتبه بگويد تا بحجة بن الحسن (عليه السلام) برسد. آنوقت حاجت خود را از خدا بخواهد.
5- زيارت كند امام حسين (عليه السلام) را و زيارت مخصومه آن حضرت را در اين شبها در هديه ذكر كرده ام.
6- احياء بدارد اين شبها را.
7- صد ركعت نماز كند و اگر بتواند در هر ركعت بعد از حمد ده مرتبه توحيد بخواند و بعد از هر دو ركعت دعاى آنرا كه شيخ و سيد نقل كرده اند، بخواند.
8- دعاى جوشن كبير بخواند.
9- بخواند اين دعا را كه كفعمى از امام زين العابدين (عليه السلام) روايت كرده كه در اين سه شب ميخوانده در حال قيام و قعود و ركوع و سجده: اللهم انى امسيت لك عبدا داخرا.... الخ
10- علامه مجلسى (رحمه الله) فرمود كه: بهترين دعاها و اعمال در اين شبها طلب آمرزش و دعا براى مطالب دنيا و آخرت خود و پدر و مادر و خويشان خود و برادران مؤمن زنده و مرده ايشان و اذكار و صلوات بر محمد و آل محمد (صلى الله عليه وآله) آنچه مقدور شود.
و اما دوم يعنى اعمال مخصوصه اين شب. پس چند چيز است:
1- صد مرتبه: استغفر الله ربى و اتوب اليه.
2- صد مرتبه: اللهم العن قتلة امير المؤمنين
3- بخواند دعا يا ذا الذى كان.. كه در آن فصل اول ذكر شد.
4- بخواند اللهم اجعل فيما تقضى و تقدر الخ
5- بروايت شهيد (رحمه الله)، نماز امشب پنجاه ركعت است با حمد و پنجاه مرتبه اذا زلزلت و گويا مراد آن باشد كه در هر ركعت يك مرتبه بخواند زيرا كه مشكل است كه در مثل چنين شبى با اين همه اعمال دو هزار و پانصد مرتبه اذا زلزلت خواندن.
روز نوزدهم ماه رمضان:
بخواند: اللهم وفر فيه حظى من بركاته و سهل سبيلى الى خيراته و لا تحرمنى القليل من قبول حسناته يا هاديا الى الحق المبين