در اين استان نيز همانند ساير نقاط ايران، يكى از رسوم پسنديده قبل از ماه مبارك رمضان، آشتى و ايجاد الفت بين افرادى است كه به سببى از يكديگر كدورتى به دل دارند. در بسيارى از استانها از جمله اردبيل عدهاى يك روز و بعضى دو تا سه روز قبل از ماه رمضان روزه پيشوازى مى گيرند و از خدا مى خواهند كه حاجتشان را برآورده كند.
مردم اين استان با ديدن هلال ماه و يا شنيدن از رسانه هاى گروهى، آغاز ماه مبارك را به همديگر تبريك مى گويند و آرزوى توفيق روزه براى خود و بستگان مى كنند.
از قديم الايام براى بيدار شدن در سحرهاى ماه مبارك رمضان و تشخيص وقت دقيق سحر از وسايل و روشهاى گوناگونى استفاده مى كردهاند از جمله: بانگ خروس، طبل و شيپور، توپ در كردن، جار كشيدن و ... كه امروزه اين روشها تقريبا منسوخ شده و زنگ ساعت، زنگ تلفن و صداى مناجات جاى آنرا گرفته است. در ماه مبارك رمضان در اغلب مساجد و تكايا و بسيارى از خانه هاى اين استان ختم قرآن برگزار مىشود و مردها و زنها و بچه ها جداگانه در مجالس ختم قرآن شركت مى كنند.
با فرا رسيدن وقت افطار روزه داران پس از اقامه نماز افطار مى كنند. كسانى كه در مسجد با جماعت نماز مى خوانند اغلب توسط نذر دادن بين دو نماز، روزه خود را با خرما يا شيرينى جات ديگر باز مى كنند.
از ديگر آداب پسنديده در اين استان همانند ديگر استانها، آنهايى كه توانايى دارند يك يا چند روز از ماه رمضان را افطارى مىدهند و از روزه داران دعوت به عمل مى آورند.
افطارى دادن ثواب بسيار دارد و بسيارى معتقدند كسى كه افطارى مى دهد با ثواب روزه مهمانانش شريك مى شود و خداوند اجر و مزد بسيار به او مى دهد.
در ايام شهادت حضرت على عليه السلام كه مصادف با روزهاى نوزدهم، بيستم و بيست و يكم ماه مبارك رمضان مى باشد، تمام دوستداران مولاى متقيان در اين استان در ماتم و حزن و اندوه فرو مى روند و همه جا يكپارچه سياهپوش مى شود.
كسب و كار و بازار يكسره تعطيل و تعزيه و عزادارى و سينه زنى و نوحه خوانى در تمام سطح شهرها و روستاها برپا مى شود.
در شبهاى قدر نيز مردم اين منطقه همانند ساير مردم ايران تا سحر به دعا و نيايش پروردگار مشغول هستند و در تمام مساجد و تكايا در سوگ امام نوحه خوانى و سينه زنى برپا مى شود.