به گزارش ویژه نامه ضیافت مشرق به نقل از رسا، حضرت آیت‌الله جعفر سبحانی از مراجع تقلید در بیست و یکمین روز از ماه مبارک رمضان که مصادف با ایام شهادت جانسوز مولی الموحدین امام علی(ع) است، در بیان فضایل و مناقب آن حضرت، از امام اول شیعیان به عنوان مظلوم قرن و مظلوم عالم نام برد.
وی که در بین طلاب غیرایرانی مجتمع آموزش عالی فقه قم سخن می‌گفت، با تسلیت ایام شهادت امام علی(ع)، اظهار کرد: امروز همه مردم کوفه به غیر از منافق‌ها جامه عزا بر تن کرده، گریه‌کنان، اشک‌ریزان و نوحه‌سرایان با تأثری بسیار شدید کنار خانه امام علی(ع) آمدند.
این مرجع تقلید با بیان اینکه متأسفانه همین مردم کوفه زمانی که امام علی(ع) زنده بود خون به دل ایشان کردند، افزود: امام حسن(ع) در بین این مردم خطبه‌ای خواند و فرمود «دیشب مردی از این جهان رفت که از طلا و نقره و از سفید و سیاه جز هفتصد درهم ترکه بیشتر نداشت».
حضرت آیت‌الله سبحانی تصریح کرد: امام علی(ع) با این هفتصد درهم می‌خواستند یک خادم برای خانواده خود بخرند در حالی که همه گنجینه‌های عالم در اختیار ایشان بود، حالا قیاس کنید با ثروتی که عثمان، زبیر و مانند اینها اندوخته بودند که تاریخ ثروت آنان را وحشتناک نقل می‌کند.
وی که در روز بیستم ماه مبارک رمضان نیز در منقبت امیرمؤمنان(ع) سخن گفته بود، ابراز کرد: مردم کوفه روز قبل از شهادت در خانه امام علی(ع) جمع شدند که ابن ملجم حتما باید اعدام شود، اما حضرت، امام حسن(ع) را فرستاد و فرمود به مردم بگویید که متفرق شوند، کار برخورد با ابن ملجم با من است اگر زنده ماندم می‌دانم چه کار کنم اما اگر زنده نماندم با وارث است که تصمیم بگیرد.
استاد خارج فقه حوزه علمیه قم افزود: وقتی امام حسن(ع) پیام را به مردم داد و آنان متفرق شدند، اصبغ بن نباته آمد و گفت که می‌خواهم در آخرین لحظات از امام(ع) حدیثی بشنوم، وارد خانه شد که دید امام(ع) از شدت سمّ شمشیر مرتب یک پا را جمع و پای دیگر را دراز می‌کند.
وی ادامه داد: نباته با اشاره امام علی(ع) کنار ایشان نشست که آن حضرت فرمود در همین حالتی که شما بر من وارد شدی، من بر پیامبر اکرم(ص) وارد شدم در حالی که در بستر بیماری بود؛ پیامبر به من فرمود که ای علی جان به مسجد برو و بگو الصلاة جامعه تا همه جمع شوند.
حضرت آیت‌الله سبحانی گفت: پیامبر اکرم(ص) به امام علی(ع) فرمودند که یک پله پایین‌تر از منبر بنشین و این پیام را به مردم برسان که خدا بر آق شده والدین لعنت کند، خدا بر هر غلامی که از مولایش فرار کند لعنت کند و خدا بر هر کسی که به کارگر ظلم کند لعنت کند.
وی با اشاره به اینکه امام علی(ع) پس از رساندن پیام رسول اکرم(ص) به مردم، چرایی مطلب را از پیامبر جویا شدند، اظهار کرد: پیامبر اکرم(ص) فرمودند اگر گفتم آق والدین، والدین حسی نبود، بلکه والدین روحی را گفتم؛ من و تو پدران این امت هستیم و مراد من غلام‌های ظاهری نیست که ما مولاهای این امت هستیم.
این مفسر برجسته قرآن کریم با بیان اینکه خداوند متعال امام علی(ع) را مولا قرار داده است، گفت: آنجا که پیامبر اکرم(ص) فرمودند هرکس کارگر را اذیت کند، منظور ایشان کارگر کارخانه‌ها نبود، بلکه تصریح کردند که ما برای این امت کار کرده‌ایم، هرکس حق ما را ندهد، لعنت خدا بر او باد.
حضرت آیت‌الله سبحانی از امام علی(ع) به عنوان مظلوم قرن و مظلوم عالم نام برد و افزود: هنگامی که آن حضرت وارد کوفه شدند و هنگامی که از کوفه می‌خواهند بروند، چیزی را نیندوختند؛ ایشان همان‌طور که پیامبر اکرم(ص) برای مسلمانان اسوه است، سر تا پا برای ما اسوه است.
وی که در بین طلاب غیرایرانی مجتمع آموزش عالی فقه قم سخن می‌گفت، با تسلیت ایام شهادت امام علی(ع)، اظهار کرد: امروز همه مردم کوفه به غیر از منافق‌ها جامه عزا بر تن کرده، گریه‌کنان، اشک‌ریزان و نوحه‌سرایان با تأثری بسیار شدید کنار خانه امام علی(ع) آمدند.
این مرجع تقلید با بیان اینکه متأسفانه همین مردم کوفه زمانی که امام علی(ع) زنده بود خون به دل ایشان کردند، افزود: امام حسن(ع) در بین این مردم خطبه‌ای خواند و فرمود «دیشب مردی از این جهان رفت که از طلا و نقره و از سفید و سیاه جز هفتصد درهم ترکه بیشتر نداشت».
حضرت آیت‌الله سبحانی تصریح کرد: امام علی(ع) با این هفتصد درهم می‌خواستند یک خادم برای خانواده خود بخرند در حالی که همه گنجینه‌های عالم در اختیار ایشان بود، حالا قیاس کنید با ثروتی که عثمان، زبیر و مانند اینها اندوخته بودند که تاریخ ثروت آنان را وحشتناک نقل می‌کند.
وی که در روز بیستم ماه مبارک رمضان نیز در منقبت امیرمؤمنان(ع) سخن گفته بود، ابراز کرد: مردم کوفه روز قبل از شهادت در خانه امام علی(ع) جمع شدند که ابن ملجم حتما باید اعدام شود، اما حضرت، امام حسن(ع) را فرستاد و فرمود به مردم بگویید که متفرق شوند، کار برخورد با ابن ملجم با من است اگر زنده ماندم می‌دانم چه کار کنم اما اگر زنده نماندم با وارث است که تصمیم بگیرد.
استاد خارج فقه حوزه علمیه قم افزود: وقتی امام حسن(ع) پیام را به مردم داد و آنان متفرق شدند، اصبغ بن نباته آمد و گفت که می‌خواهم در آخرین لحظات از امام(ع) حدیثی بشنوم، وارد خانه شد که دید امام(ع) از شدت سمّ شمشیر مرتب یک پا را جمع و پای دیگر را دراز می‌کند.
وی ادامه داد: نباته با اشاره امام علی(ع) کنار ایشان نشست که آن حضرت فرمود در همین حالتی که شما بر من وارد شدی، من بر پیامبر اکرم(ص) وارد شدم در حالی که در بستر بیماری بود؛ پیامبر به من فرمود که ای علی جان به مسجد برو و بگو الصلاة جامعه تا همه جمع شوند.
حضرت آیت‌الله سبحانی گفت: پیامبر اکرم(ص) به امام علی(ع) فرمودند که یک پله پایین‌تر از منبر بنشین و این پیام را به مردم برسان که خدا بر آق شده والدین لعنت کند، خدا بر هر غلامی که از مولایش فرار کند لعنت کند و خدا بر هر کسی که به کارگر ظلم کند لعنت کند.
وی با اشاره به اینکه امام علی(ع) پس از رساندن پیام رسول اکرم(ص) به مردم، چرایی مطلب را از پیامبر جویا شدند، اظهار کرد: پیامبر اکرم(ص) فرمودند اگر گفتم آق والدین، والدین حسی نبود، بلکه والدین روحی را گفتم؛ من و تو پدران این امت هستیم و مراد من غلام‌های ظاهری نیست که ما مولاهای این امت هستیم.
این مفسر برجسته قرآن کریم با بیان اینکه خداوند متعال امام علی(ع) را مولا قرار داده است، گفت: آنجا که پیامبر اکرم(ص) فرمودند هرکس کارگر را اذیت کند، منظور ایشان کارگر کارخانه‌ها نبود، بلکه تصریح کردند که ما برای این امت کار کرده‌ایم، هرکس حق ما را ندهد، لعنت خدا بر او باد.
حضرت آیت‌الله سبحانی از امام علی(ع) به عنوان مظلوم قرن و مظلوم عالم نام برد و افزود: هنگامی که آن حضرت وارد کوفه شدند و هنگامی که از کوفه می‌خواهند بروند، چیزی را نیندوختند؛ ایشان همان‌طور که پیامبر اکرم(ص) برای مسلمانان اسوه است، سر تا پا برای ما اسوه است.