گروه فرهنگی مشرق؛ در طول روز چهره های فرهنگی کشور هر کدام به فراخور جایگاهشان درباره مشکلات، دغدغه ها و فعالیت های خود با رسانه های مختلف گفتگو می کنند. در ادامه توجه شما را به برخی مصاحبه های انجام شده فرهنگی در روز سه شنبه جلب می کنیم:
هیس! دخترها فریاد نمیزنند نام فیلمی است که این روزها نام پوران درخشنده را به تیتر اول بسیاری از رسانه ها تبدیل کرده است. تسنیم به همین بهانه به سراغ این کارگردان رفت و گفتگویی را با وی ترتیب داد. بخشی از مهمترین صحبت های درخشنده در ادامه تقدیم حضور مخاطبان خواهد شد:
*من اصلاً قبول ندارم که فیلم ما در مورد قصاص است. من از سال 63 از زمانی که کارم را شروع کردهام تا به الآن با نیت و دغدغه کار خیر به سینما آمدم. من آمدهام که آدمهایی را مطرح کنم که کسی مطرحشان نمیکند، از چیزهایی حرف بزنم که کسی به آن ها توجهی نمی کند و گفتههایم در نهایت طوری باشد که خدا را خوش بیاید، این نیت اصلی من برای ورود به سینما بوده است.
*فکر میکنم کسی که فیلمهایم را خوب دیده باشد خوب میداند که من برایم خانواده از همه چیز مهمتر است.در تمام این معضلات خانوادگی من نقش خانواده را دیده ام. حتی برای کسی که آسیب دیده نیست، مثل انسانی که معلولیت دارد. او هم برای اینکه بتواند به اعتماد به نفس برسد و خودش جوابگوی نیازهایش باشد و خودش را کم نبیند نیازمند خانواده است.
*دغدغه من برای ساخت این فیلم اساسا چیزی به نام قصاص نبود. فیلم «هیس! دخترها فریاد نمیزنند» پروژهای بود که سه سال به دنبال تحقیق در موردش بودم.
*واقعیت اینجاست که من به عنوان یک زن خیلی شرم داشتم از این که در جامعه ما فقط به عنوان یک جنسیت به زن نگاه میشود، یعنی وقتی کسی وارد دفترم میشد و میگفت خداروشکر که شما خانمی و بعد سر درددلش باز میشد و قصهای مشابه هیس را تعریف میکرد، من واقعا خجالت میکشیدم. به عنوان یک زن دائم با خودم میگفتم که پس چرا من به این شغل آمده ام؟ چرا به زنان اینگونه نگاه میشود؟ چرا و چرا و چراهای دیگر که روی هم جمع شدند. آن هم نه در طبقه جامعه هنری خودم که در تمام طبقات اجتماعی میدیدم که این چراها وجود دارد.
هیس! دخترها فریاد نمیزنند نام فیلمی است که این روزها نام پوران درخشنده را به تیتر اول بسیاری از رسانه ها تبدیل کرده است. تسنیم به همین بهانه به سراغ این کارگردان رفت و گفتگویی را با وی ترتیب داد. بخشی از مهمترین صحبت های درخشنده در ادامه تقدیم حضور مخاطبان خواهد شد:
*فکر میکنم کسی که فیلمهایم را خوب دیده باشد خوب میداند که من برایم خانواده از همه چیز مهمتر است.در تمام این معضلات خانوادگی من نقش خانواده را دیده ام. حتی برای کسی که آسیب دیده نیست، مثل انسانی که معلولیت دارد. او هم برای اینکه بتواند به اعتماد به نفس برسد و خودش جوابگوی نیازهایش باشد و خودش را کم نبیند نیازمند خانواده است.
*دغدغه من برای ساخت این فیلم اساسا چیزی به نام قصاص نبود. فیلم «هیس! دخترها فریاد نمیزنند» پروژهای بود که سه سال به دنبال تحقیق در موردش بودم.
*واقعیت اینجاست که من به عنوان یک زن خیلی شرم داشتم از این که در جامعه ما فقط به عنوان یک جنسیت به زن نگاه میشود، یعنی وقتی کسی وارد دفترم میشد و میگفت خداروشکر که شما خانمی و بعد سر درددلش باز میشد و قصهای مشابه هیس را تعریف میکرد، من واقعا خجالت میکشیدم. به عنوان یک زن دائم با خودم میگفتم که پس چرا من به این شغل آمده ام؟ چرا به زنان اینگونه نگاه میشود؟ چرا و چرا و چراهای دیگر که روی هم جمع شدند. آن هم نه در طبقه جامعه هنری خودم که در تمام طبقات اجتماعی میدیدم که این چراها وجود دارد.
در دیگر گفتگوهای فرهنگی به سراغ جواد شمقدری میرویم که بخشی از اخبار فرهنگی امروز رسانهها را به خود اختصاص داده بود.
در خبرها آمده است که شمقدری بعد از فراقت از مسؤلیت سازمان سینمایی قرار شد به پیشه سابق خود که کارگردانی بود برگردد. به گفته خود آقای شمقدری دغدغه شخصی ایشان ساخت فیلمی درباره جنگ 22 روزه لبنان است که بودجه این کار فراهم شده است. بخشی از این گفتگو به شرح ذیل می باشد:
جواد شمقدری پس از خروج از سازمان سینمایی فعالیتهای خود را در حوزه فیلمسازی و تولید فیلمهایی که کارگردانان دیگر در همه این سالها کمتر بهدنبال آن بودند ادامه خواهم داد.
* در حال حاضر ساخت چند فیلم سینمایی مدنظرم است که براساس دغدغههای شخصی خود بهسراغ آنها خواهم رفت.
* تولید فیلمهایی با موضوع بیداری اسلامی، مقاومت و انقلاب اسلامی است.اعتقاد دارم که در این زمینه سینمای ایران کمکاری کرده است و حالا دیگر وقتش شده است که فیلمسازان ما بهسراغ این فیلمها بروند.
در خبرها آمده است که شمقدری بعد از فراقت از مسؤلیت سازمان سینمایی قرار شد به پیشه سابق خود که کارگردانی بود برگردد. به گفته خود آقای شمقدری دغدغه شخصی ایشان ساخت فیلمی درباره جنگ 22 روزه لبنان است که بودجه این کار فراهم شده است. بخشی از این گفتگو به شرح ذیل می باشد:
* در حال حاضر ساخت چند فیلم سینمایی مدنظرم است که براساس دغدغههای شخصی خود بهسراغ آنها خواهم رفت.
* تولید فیلمهایی با موضوع بیداری اسلامی، مقاومت و انقلاب اسلامی است.اعتقاد دارم که در این زمینه سینمای ایران کمکاری کرده است و حالا دیگر وقتش شده است که فیلمسازان ما بهسراغ این فیلمها بروند.
* شمقدری با بیان اینکه ساخت فیلم «22 روز» نیز جزیی از این دغدغههای خاص این روزهای اوست، اضافه کرد: دوست دارم که در این موضوع هم فیلم بسازم، و یکی از دغدغههای مهم من همین جنگ تاریخی است که سینمای ایران در مورد آن سکوت کرده است؛ اما منتظر فیلمنامه خوب، سرمایهگذاری و تأمین اعتبار و بودجه لازم برای تولید این آثار هستم.
شنیدها حكايت از تلاش نزديكان شمقدري براي فراهم كردن بودجه اين فيلم فاخر دارد. آخرين ساخته جواد شمقدري فيلم سينمايي «توفان شن» بود كه 18سال قبل اكران عمومي شد. او با روي كار آمدن دولت احمدي نژاد مشاور هنري رئيس جمهور و بعد به سمت معاونت سينمايي منصوب شد.
چندي قبل وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي در گفت و گويي از ساخت فيلم «22 روز» خبر داده و عنوان كرده بود: اعتبارات اين فيلم تامين شده است و در سال جاري به توليد ميرسد.
پیش از این ایسنا گفتگویی با زم ترتیب داد و نظر او را در مورد این سمت جویا شد که البته وی این خبر را تکذیب کرد:
*کسی از من برای ریاست سازمان سینمایی دعوت نکرده است. مسائل زیادی هستند که باید در اولویت قرار بگیرند. در میان آنها دو اتفاق بزرگ باید در سینما بیفتد که یکی از آنها سالن سازی است.
*وقتی سالن سینما به اندازهی کافی وجود داشته باشد پس از میتوان از سینماگران انتظار داشت که فیلم خوب، غیر رانتی، غیریارانهای و غیر دولتی بسازند.
در شرایط کنونی و در سینمای غیردولتی حرف مردم مطرح میشود و خود مردم هم حضور خواهند داشت. طبیعتا سینما به یک مکان متعلق به مردم تبدیل میشود که نیازهایشان در آنجا تأمین میشود بنابراین توسعه ساخت سینما و ساخت فیلم خوب دو اولویت مهم مدیر بعدی سینما است.
موضوع خانه سینما آنقدر ابتدایی و پیش پا افتاده است که متاسفانه آن را به یک موضوع بزرگ تبدیل کردهاند. به دلیل کوچک بودنش اصلا دربارهی آن حرف نمیزنم تا خیلیهای دیگر هم حرف نزنند. وقتی حرف نزنند، در خانه سینما باز میشود و وضعیت آن درست خواهد شد.
*رسیدگی و ساماندهی صنوف سینمایی باید از اولویتهای نخست مدیریت جدید سازمان سینمایی باشد تا در سایه این ساماندهی منافع بهحق اکثریت اعضای صنوف، تامین شود. در همین راستا باید ساماندهی صنفی در اولویت اول فعالیت مدیر سینمایی در بدو ورود قرار گیرد. در واقع باید ساماندهی صنوف به شکلی صورت گیرد به شکلی که شوراهای مرکزی اصناف، منافع اکثریت اعضا را نمایندگی کنند.
* مدیریت جامعه اصناف سینمایی باید حرفهای باشد و آشنایی کامل به مسائل مربوط به سرمایهگذاری، تولید، توزیع، نمایش و ممیزی داشته باشد تا بتواند به رابطه مجموعه سینما با نهادهای جانبی چون تلویزیون، حوزه هنری، شهرداری و ارشاد سر و سامان دهند.
*از دیگر اولویتهای مهم در حوزه سینما جلوگیری از سرقت، قاچاق و تکثیر غیرقانونی فیلمهای ایرانی در سطح کشور است. همچنین از دیگر کارهایی که باید به فوریت انجام شود، اقدام سریع برای رایانهای شدن گیشههای فروش بلیت در سراسر کشور است تا صاحبان فیلمها به شکل آنلاین در جریان آمار دقیق فروش فیلمهایشان قرار گیرد. همچنین لازم است با در نظر گرفتن معافیتهایی برای برق و گاز سالنهای سینما شرایط ادامه فعالیت های آنها در این وضعیت رکود، میسر کند.
* توسعه، ترمیم و بازسازی ظرفیت های نمایشی از جمله فعالیتهایی است که میتوان در چند سال اول انجام فعالیتها به انجام رسانید. به این معنا که در حال حاضر ده ها میلیون مخاطب فارسیزبان توسط بازار سیاه قاچاق ویدیو و کانال های ماهواره ای که سریال ها و فیلم های دوبله شده نشان میدهند به تاراج رفته اند.
*هیچ شناختی از علی جنتی وزیر ارشاد پیشنهاد شده دولت یازدهم ندارم و نمی دانم چه نسبتی با هنر و رسانه دارد همچنین هیچ تصوری از برخورد وی با مجموعه فرهنگ و هنر و رسانه و سینما نیز ندارم اما آنچه مسلم است منظومه رسانه ای و هنری کشور در وضعیت انفعالی و تقریبا ورشکسته قرار گرفته و رقبا و حریفان جهانی توانسته اند مخاطبان فارسی زبان را در ایران و همه جای جهان به تاراج ببرند.