گروه بین‌الملل مشرق - شبکه المنار لبنان در جنگ 33 روزه سردمداری مبارزه با دروغ پردازی ها و جنگ رسانه‌ای و روانی علیه رژیم صهیونیستی نقش مهمی را بر عهده داشت، نقش این شکبه خبری بدان حد بود که دشمن اسرائیلی بارها در طول این جنگ ساختمان مرکزی این شبکه را موشک‌باران کرد، اما جز چند ثانیه محدود، هرگز موفق نشد پخش این شبکه تلویزیونی و خبری را متوقف سازد.
دشمن به اشتباه تصور می‌کرد که ساختمان شبکه المنار که شامل تجهیزات و دستگاه های ضبط و پخش برنامه‌ها و اخبار است؛ تنها در حد همین اشیای مادی است، دشمن تصور می کرد که کارمندان این موسسه تنها خبرنگارانی هستند که برای کسب روزی در این مرکز کار می‌کنند؛ آنها به اشتباه تصور می کردند که هنگامی که این مرکز را موشک باران کنند، کارمندان المنار فراری می شود، آنها نمی دانستند که در این مرکز عناصری از مقاومت کار می کنند که صدای هواپیماهای اسرائیلی آنها را نمی ترساند و ریختن ساختمان‌های اطراف آنها نیز رعب در دلشان ایجاد نمی‌کند.
المنار چیزی بیشتر از یک شبکه تلویزیونی بود، عناصر این مرکز عناصری از مقاومت بودند که لباس غیر نظامی داشتند و سلاحی مهم داشتند که پشت جبهه‌های دشمن را هدف قرار داده بود، مقاومت المنار مانند مقاومت جهادی حزب‌الله است، در المنار قهرمانانی هستند که با قلم ها و صدای خود و دوربین‌هایشان روایت های مارون‌الرأس و عیناتا و سهل الخیام را منتشر کرده و پیروزی ها را به تصویر کشیدند و صلابت جنوب و بقاع و ضاحیه را در تمام طول 33 روز تجاوز صهیونیست‌ها علیه لبنان ثبت کردند.
اسرائیلی‌ها در روز 16 ژولای 2006 با حمله هوایی به ساختمان المنار سعی کردند تا ابزار اطلاع‌رسانی مقاومت و نوک پیکان جنگ روانی حزب‌الله لبنان علیه اسرائیل را ناکام بگذارند. اما المنار در برابر حملات موشکی اسرائیلی‌ها مقاومت کرد و این حملات نتوانست اراده آهنین مردان مقاومت در این مرکز اطلاع‌رسانی را بشکند.
عبدالله القصیر مدیر شبکه المنار در رابطه با تجاوزهای رژیم صهیونیستی به المنار در زمان جنگ 33روزه گفت: دشمن اسرائیلی تنها از طریق موشک‌باران به المنار تجاوز نمی‌کرد؛ بلکه از طریق لابی‌های صهیونیستی در آمریکا و اروپا فشار خود را برای پارازیت انداختن در این شبکه تلویزیونی و ممانعت از پخش این شبکه از طریق ماهواره‌های بین المللی اقدام کرده بود.
قصیر با اشاره به اینکه "ما احساس می کردیم هدف مستقیم اسرائیل قرار داریم"، تاکید کرد که اسرائیل می‌خواست المنار را هدف قرار دهد تا جنایت خود را در لبنان بدون وجود این شبکه خبری دنبال کند، چرا که المنار جنایات اسرائیل در این کشور را رسوا می‌کرد، اما رسانه‌ها هم بخش جدایی‌ناپذیر از این جنگ بودند و نقش آنها از نقش نیروهای نظامی کمتر نبود.
وی در گفتگو با المنار ادامه داد که این شبکه خبری موفق شد موشک‌باران را پشت سر بگذارد و با پایمردی موجود در نزد کارکنان خود از بین خرابه های باقیمانده در جنگ 33 روزه پخش برنامه های خود را ادامه دهد، به این ترتیب این شبکه موفق شد با همت بالای موجود در میان کادر خود در تمامی بخش‌ها و مدیریت ها، تهدید را به فرصت تبدیل کند. به این ترتیب بود که در تمام طول جنگ از معجزه المنار و ادامه پخش برنامه‌های این شبکه با وجود موشک باران ها سخن به میان می‌آمد و این شبکه شهرتی جهانی برای خود کسب کرده بود که آن را به اسطور‌ه‌ای در میان رسانه‌های دیگر تبدیل کرد.
قصیر رمز موفقیت المنار در طول جنگ لبنان را دو نکته دانست و گفت: مورد اول توفیق و عنایت الهی بود، ما اعتقاد داشتیم که امدادهای غیبی و توفیق الهی در این مسیر موثر است، ما اعتقاد داشتیم که در خدمت آرمانی بر حق و عادلانه هستیم. دومین عنصر موفقیت المنار در این میدان، اراده آهنین و صلابت کارکنان آن بود.
وی درباره ترفندهای این شبکه برای ادامه پخش برنامه‌ها، همزمان با موشک باران اسرائیل گفت که بعد از موشک باران ساختمان المنار، کارمندان آن در بیش از 15 ساختمان مختلف که فاصله جغرافیای زیادی از هم داشت، مستقر شدند، البته هماهنگی و ارتباط بین این گروه‌ها به صورت مستمر همچنان در بالاترین حد خود بود. وی تاکید کرد که خود نیز با وجود تمامی هشدارهای امنیتی به صورت مستمر از کارمندان المنار بازدید می‌کرد، چرا که اعتقاد داشت وظیفه شرعی و اخلاقی وی این است که در محل کار کارمندان خود حضور داشته باشد، علاوه بر اینکه این اقدام وی روحیه خوبی به کارمندان المنار می‌داد و آنها را در مواضع خود ثابت قدم‌تر می‌کرد.
مدیر شکبه المنار با اشاره به اینکه این شبکه از تجربه جنگ 33 روزه استفاده کرده است، گفت که المنار الان آمادگی دارد تحت هر شرایط و وضعیتی به پخش برنامه های خود ادامه دهد، این ما را نسبت به هر جنگ و تجاوز احتمالی آینده مطمئن می کند و ما همچنان رسالت و وظیفه خود را به بهترین و بالاترین کیفیت ممکن دنبال خواهیم کرد.
وی تاکید کرد که هر اندازه ما در این مسیر تلاش کرده و موفقیت به دست آوریم، فضیلت اول و آخر این پیروزی‌ها برای شهدا و مجروحان و مجاهدانی است که در میدان حضور داشتند، چرا که المنار در واقع انعکاسی از خون‌های پاکی است که در این مسیر تقدیم شده است.
یکی از کارمندان المنار که در زمان موشک باران ساختمان اصلی در آن حضو داشت، درباره این حادثه گفت: روحیه کارمندان در جنگ 33 روزه عالی بود و بعد از موشک باران این شبکه بهتر هم شد. وی تاکید کرد که ایمان در نزد کادر المنار باعث شده بود با وجود موشک باران‌ها و ویرانی های موجود در اطراف آنها و با وجود موشک باران ساختمان در حالی که آنها در داخل آن بودند، به کار خود ادامه دهند.
وی تاکید کرد که این لطف الهی بود که تمامی کارمندان المنار در زمان حمله موشکی هواپیماهای صهیونیستی در حارة حریک شهید نشدند.
م. ش. از کارمندان المنار در بیان خاطره‌ای از این اتفاق می‌گوید که در زمان تخلیه این مرکز یکی از کارمندان برای تخلیه کامل ساختمان به داخل آن بازگشت؛ وی یکی از مهم ترین وسایلی که در کار ما نیاز است و حمل آن با دست ممکن است را برداشت، ما بعد از آن در محل جایگزین از این وسیله خیلی استفاده کردیم؛ این نشان می‌داد که این کارمند المنار، اهمیت زیادی و تمرکز عالی و اراده‌ای آهنین برای کار داشت و بقیه کارمندان المنار نیز به همین شکل هستند.
وی افزود که محمد عفیف مدیر اخبار آن روزهای المنار آخرین نفری بود که از ساختمان خارج شد، او بعد از اینکه از سلامتی تمام کارکنان و خارج شدن آنها از ساختمان اطمینان پیدا کرد، از آن خارج شد. این اقدام وی درس خوبی برای جوانان بود که از مرگ نترسند و تحت موشک باران ها و خرابی‌ها ثابت قدم بمانند.
وی می‌افزاید به این ترتیب بود که حمله موشکی عزم و اراده همه کارکنان را تقویت کرد و پایمردی ما را بیشتر کرد تا این مسیر را تا زمان پیروزی در این جنگ ادامه دهیم.
وی تاکید کرد که در تمام طول جنگ چه قبل از موشک باران ساختمان المنار، چه بعد از آن هیچ یک از کارکنان این شبکه از مسئولیت و تکلیف خود فرار نکردند، این پایمردی در تمامی جبهه‌های مقاومت قابل مشاهده بود و همین پایمردی بود که پیروزی بزرگ الهی را در سال 2006 رقم زد.
به این ترتیب بود که المنار به عنوان یک نور فروزان در تحقق نصرت الهی در سال 2006 نقش داشت و سید حسن نصرالله در یکی از سخنرانی‌های خود گفت که اگر المنار نبود پیروزی حزب الله از بین می‌رفت، این یک مدال افتخار است که بر سینه المنار و کارمندان آن نقش بسته است.
دشمن به اشتباه تصور می‌کرد که ساختمان شبکه المنار که شامل تجهیزات و دستگاه های ضبط و پخش برنامه‌ها و اخبار است؛ تنها در حد همین اشیای مادی است، دشمن تصور می کرد که کارمندان این موسسه تنها خبرنگارانی هستند که برای کسب روزی در این مرکز کار می‌کنند؛ آنها به اشتباه تصور می کردند که هنگامی که این مرکز را موشک باران کنند، کارمندان المنار فراری می شود، آنها نمی دانستند که در این مرکز عناصری از مقاومت کار می کنند که صدای هواپیماهای اسرائیلی آنها را نمی ترساند و ریختن ساختمان‌های اطراف آنها نیز رعب در دلشان ایجاد نمی‌کند.
المنار چیزی بیشتر از یک شبکه تلویزیونی بود، عناصر این مرکز عناصری از مقاومت بودند که لباس غیر نظامی داشتند و سلاحی مهم داشتند که پشت جبهه‌های دشمن را هدف قرار داده بود، مقاومت المنار مانند مقاومت جهادی حزب‌الله است، در المنار قهرمانانی هستند که با قلم ها و صدای خود و دوربین‌هایشان روایت های مارون‌الرأس و عیناتا و سهل الخیام را منتشر کرده و پیروزی ها را به تصویر کشیدند و صلابت جنوب و بقاع و ضاحیه را در تمام طول 33 روز تجاوز صهیونیست‌ها علیه لبنان ثبت کردند.
اسرائیلی‌ها در روز 16 ژولای 2006 با حمله هوایی به ساختمان المنار سعی کردند تا ابزار اطلاع‌رسانی مقاومت و نوک پیکان جنگ روانی حزب‌الله لبنان علیه اسرائیل را ناکام بگذارند. اما المنار در برابر حملات موشکی اسرائیلی‌ها مقاومت کرد و این حملات نتوانست اراده آهنین مردان مقاومت در این مرکز اطلاع‌رسانی را بشکند.
عبدالله القصیر مدیر شبکه المنار در رابطه با تجاوزهای رژیم صهیونیستی به المنار در زمان جنگ 33روزه گفت: دشمن اسرائیلی تنها از طریق موشک‌باران به المنار تجاوز نمی‌کرد؛ بلکه از طریق لابی‌های صهیونیستی در آمریکا و اروپا فشار خود را برای پارازیت انداختن در این شبکه تلویزیونی و ممانعت از پخش این شبکه از طریق ماهواره‌های بین المللی اقدام کرده بود.
قصیر با اشاره به اینکه "ما احساس می کردیم هدف مستقیم اسرائیل قرار داریم"، تاکید کرد که اسرائیل می‌خواست المنار را هدف قرار دهد تا جنایت خود را در لبنان بدون وجود این شبکه خبری دنبال کند، چرا که المنار جنایات اسرائیل در این کشور را رسوا می‌کرد، اما رسانه‌ها هم بخش جدایی‌ناپذیر از این جنگ بودند و نقش آنها از نقش نیروهای نظامی کمتر نبود.
وی در گفتگو با المنار ادامه داد که این شبکه خبری موفق شد موشک‌باران را پشت سر بگذارد و با پایمردی موجود در نزد کارکنان خود از بین خرابه های باقیمانده در جنگ 33 روزه پخش برنامه های خود را ادامه دهد، به این ترتیب این شبکه موفق شد با همت بالای موجود در میان کادر خود در تمامی بخش‌ها و مدیریت ها، تهدید را به فرصت تبدیل کند. به این ترتیب بود که در تمام طول جنگ از معجزه المنار و ادامه پخش برنامه‌های این شبکه با وجود موشک باران ها سخن به میان می‌آمد و این شبکه شهرتی جهانی برای خود کسب کرده بود که آن را به اسطور‌ه‌ای در میان رسانه‌های دیگر تبدیل کرد.
قصیر رمز موفقیت المنار در طول جنگ لبنان را دو نکته دانست و گفت: مورد اول توفیق و عنایت الهی بود، ما اعتقاد داشتیم که امدادهای غیبی و توفیق الهی در این مسیر موثر است، ما اعتقاد داشتیم که در خدمت آرمانی بر حق و عادلانه هستیم. دومین عنصر موفقیت المنار در این میدان، اراده آهنین و صلابت کارکنان آن بود.
وی درباره ترفندهای این شبکه برای ادامه پخش برنامه‌ها، همزمان با موشک باران اسرائیل گفت که بعد از موشک باران ساختمان المنار، کارمندان آن در بیش از 15 ساختمان مختلف که فاصله جغرافیای زیادی از هم داشت، مستقر شدند، البته هماهنگی و ارتباط بین این گروه‌ها به صورت مستمر همچنان در بالاترین حد خود بود. وی تاکید کرد که خود نیز با وجود تمامی هشدارهای امنیتی به صورت مستمر از کارمندان المنار بازدید می‌کرد، چرا که اعتقاد داشت وظیفه شرعی و اخلاقی وی این است که در محل کار کارمندان خود حضور داشته باشد، علاوه بر اینکه این اقدام وی روحیه خوبی به کارمندان المنار می‌داد و آنها را در مواضع خود ثابت قدم‌تر می‌کرد.
مدیر شکبه المنار با اشاره به اینکه این شبکه از تجربه جنگ 33 روزه استفاده کرده است، گفت که المنار الان آمادگی دارد تحت هر شرایط و وضعیتی به پخش برنامه های خود ادامه دهد، این ما را نسبت به هر جنگ و تجاوز احتمالی آینده مطمئن می کند و ما همچنان رسالت و وظیفه خود را به بهترین و بالاترین کیفیت ممکن دنبال خواهیم کرد.
وی تاکید کرد که هر اندازه ما در این مسیر تلاش کرده و موفقیت به دست آوریم، فضیلت اول و آخر این پیروزی‌ها برای شهدا و مجروحان و مجاهدانی است که در میدان حضور داشتند، چرا که المنار در واقع انعکاسی از خون‌های پاکی است که در این مسیر تقدیم شده است.
یکی از کارمندان المنار که در زمان موشک باران ساختمان اصلی در آن حضو داشت، درباره این حادثه گفت: روحیه کارمندان در جنگ 33 روزه عالی بود و بعد از موشک باران این شبکه بهتر هم شد. وی تاکید کرد که ایمان در نزد کادر المنار باعث شده بود با وجود موشک باران‌ها و ویرانی های موجود در اطراف آنها و با وجود موشک باران ساختمان در حالی که آنها در داخل آن بودند، به کار خود ادامه دهند.
وی تاکید کرد که این لطف الهی بود که تمامی کارمندان المنار در زمان حمله موشکی هواپیماهای صهیونیستی در حارة حریک شهید نشدند.
م. ش. از کارمندان المنار در بیان خاطره‌ای از این اتفاق می‌گوید که در زمان تخلیه این مرکز یکی از کارمندان برای تخلیه کامل ساختمان به داخل آن بازگشت؛ وی یکی از مهم ترین وسایلی که در کار ما نیاز است و حمل آن با دست ممکن است را برداشت، ما بعد از آن در محل جایگزین از این وسیله خیلی استفاده کردیم؛ این نشان می‌داد که این کارمند المنار، اهمیت زیادی و تمرکز عالی و اراده‌ای آهنین برای کار داشت و بقیه کارمندان المنار نیز به همین شکل هستند.
وی افزود که محمد عفیف مدیر اخبار آن روزهای المنار آخرین نفری بود که از ساختمان خارج شد، او بعد از اینکه از سلامتی تمام کارکنان و خارج شدن آنها از ساختمان اطمینان پیدا کرد، از آن خارج شد. این اقدام وی درس خوبی برای جوانان بود که از مرگ نترسند و تحت موشک باران ها و خرابی‌ها ثابت قدم بمانند.
وی می‌افزاید به این ترتیب بود که حمله موشکی عزم و اراده همه کارکنان را تقویت کرد و پایمردی ما را بیشتر کرد تا این مسیر را تا زمان پیروزی در این جنگ ادامه دهیم.
وی تاکید کرد که در تمام طول جنگ چه قبل از موشک باران ساختمان المنار، چه بعد از آن هیچ یک از کارکنان این شبکه از مسئولیت و تکلیف خود فرار نکردند، این پایمردی در تمامی جبهه‌های مقاومت قابل مشاهده بود و همین پایمردی بود که پیروزی بزرگ الهی را در سال 2006 رقم زد.
به این ترتیب بود که المنار به عنوان یک نور فروزان در تحقق نصرت الهی در سال 2006 نقش داشت و سید حسن نصرالله در یکی از سخنرانی‌های خود گفت که اگر المنار نبود پیروزی حزب الله از بین می‌رفت، این یک مدال افتخار است که بر سینه المنار و کارمندان آن نقش بسته است.