گروه فرهنگی مشرق - "هر کی از ننهاش قهر می کنه میره خواننده می شه!" چند سال قبل زیاد این جمله را در مورد خواننده های نو ظهور و البته بی استعدادی می شنیدیم که با یک موج بزرگ و ناگهانی از موسیقی زیر زمینی به مردم معرفی شدند. در اوایل دهه هشتاد جوانان ایرانی این امکان را پیدا کردند که تنها با پول خرج کردن و البته با کمک دلال های موسیقی صدای خود را در کوتاه ترین زمان ممکن به گوش همه مردم کشور برسانند.
"تراک خواندن" یک معامله دو طرفه و البته پر سود است که تا امروز هم جیب عده زیادی را پر از پول کرده و هم چهره عده زیادتری را در ذهن من و شما ثبت کرده است.
استعداد و صدای خوب تنها چیزی است که در این مسیر خواننده شدن به درد کسی نمی خورد. یک خواننده در کنار جیب پر پول خودش یا احتمالا پدرش، باید قد و هیکل و چهره مناسبی داشته باشد و البته از دلقل بازی جلوی دوربین هم نترسد.
نمی دانم کار مافیاست یا تهاجم فرهنگی یا مسئولان پشت پرده ای که همیشه همان پشت خراب کاری می کنند! نمی دانم نامش را هنجار شکنی بگذارم یا یک جریان استعداد یابی سراسری! حتی نمی دانم میشود نام این مدل خواننده شدن را هنر گذاشت یا نه!
اما کافیست تا سری به شبکه های ماهواره ای پخش موسیقی و سایت های دانلود موزیک بزنید تا دستتان بیاید که در این ده سال چندین هزار دختر و پسر بوده اند که از مادرشان قهر کرده اند!
با آنهایی که در این راه شکست خوردند و احتمالا چون پولشان ته کشید نتوانستند بقیه پلههای ترقی را طی کنند کاری نداریم. اما آنهایی که مدام تراک خواندند و کلیپ تصویری ساختند و هر روز جلوی چشم ما بودند، تعدادشان آنقدر زیاد است که در طول هفته صدها اثر غیر مجاز در فضای مجازی از آنها منتشر می شود.
البته بی انصافی است اگر ظهور تعداد انگشت شماری استعداد درخشان را در این میان نادیده بگیریم؛ اما غالبا افرادی که به این ترتیب به شهرت می رسند، یا به کشورهای دیگر نقل مکان می کنند یا تلاش دارند تا با دریافت مجوز فعالیت خود را به رسمی ادامه بدهند.
تمام این افراد به فراخور تیپ و چهره و سبک خواندنشان طرفداران زیادی دارند و گاهی به سرشان می زند در میان آهنگ های بدون محتوایشان، قطعاتی هم در وصف ایران و وطن پرستی بخوانند. یکی از این خوانندگان که اسم فاخر و زیبایی هم برای خودش دست و پا کرده چند وقتی است که از ایران رفته و اخیرا از ولایت غربت آهنگی "ریلیز" نموده که حس وطن پرستی اش در تمام اعضا و جوارح آدم فرو می رود.
آقای امیر تتلو! در این آهنگ چند باری می گویند:
خونه خوبه خونه، مامانم امیده
خونه خوبه بوی مامانمُ میده
در بخش انتهایی این موسیقی فاخر نیز چنین آمده:
سلامتی همه اونایی که تو همین خاک متولد شدن
واسه همین خاک جنگیدن و جزوِ همین خاک شدن
سلامتی شهیدا!!!، حاج حسینا، تو دلی ها
سلامتی ناصر حجازی ها، ایرج قادری ها
سلامتی استعدادایی که، ستاره نشدن اما، ایرونی موندن و اسطوره میشن
سلامتی اسطوره هایی که با بی لطفی خدافظی کردن
آقا مهدوی کیا، علی آقا کریمی
خواندن این شعرها و آهنگها عادی شده، اما چیزی که توجه ما را به خود جلب کرد یک یادداشت بود! سردبیر یکی از سایت های سینمایی در یادداشت اخیر خود چند خطی درباره استعداد جوانان ایرانی نوشته و در آن از امیر تتلو به عنوان یکی از این استعداد ها یاد کرده که باید به او بها داد تا شکوفا بشود و اینها!
بها دادن به نوابغ خیلی هم خوب است و باید از آن استقبال کرد. چه مخترع باشد، چه بازیگر، چه نقاش، چه شاعر و البته خواننده. این همه خواننده مجاز داریم مه صبح تا شب برای مردم کنسرت های ارزان قیمت 100 هزار تومانی می گذارند. خب این امیر تتلو هم باشد. مگر ایرادی دارد؟
اصلا یک نگاهی به بیوگرافی این عزیز وطن پرست اگر بندازید شما هم طالب فیض می شوید:
آقای خواننده که هنوز در این چند سال شکوفا نشده و دلش می خواهد مجاز شود تا در برج میلاد کنسرت های قشنگ قشنگ برای مردم بگذارد بعضی وقت ها از روی بی شکوفایی می خواند:
ووووووی چه هلوووووووووویی
چه چشمای بلویییییی
لهجهتم خارجیه معلوم نیس چیچی میگویی
وووووووویییی
تو عشق تتلویی
ایشان در قطعه ادبی دیگری چنین می گوید:
درسته پول ندارم ولی خب دل که دارم
خط ثابت ندارم ولی ایرانسل که دارم
و همین طور در قطعه فاخری چنین آمده:
جیگیلیم همینه
خوشگلترین دختر روی کره زمینه
اونی که واسش خونه توی جردن میگیرم اینه
خیلی دلمان میخواست چند کلیپ و ویدئو از این خواننده مستعد و با وقار تقدیم حضور شما کنیم اما ترسیدیم یک وقت دوستان ما در سازمان فیلترینگ از دستمان ناراحت بشوند.
***سخن آخر
خیلی وقت است که دیگر کسی به خواندن این اراجیف کاری ندارد و حتی کسی از خودش سوال نمی کند که چطور می شود در یک آهنگ برای سلامتی شهدا دعا کرد. مگر شهدا نیاز به دعای "سلامتی" دارند؟ راستی همین طوری بیخودی یاد جشنواره مقاومت که چند روز پیش به پایان رسید افتادم که به نام شهدا و دفاع مقدس گروه های زیر زمینی را روی استیج آورد تا با گیتار برقی برج میلاد را بترکانند.