وی با بیان این که مفاهیم ممتاز و درجه اولی در احادیث، دعاها و زیارتنامه‌های شیعه وجود دارد که در هیچ کجای دیگر یافت نمی‌شود، به این حدیث امیرالمؤمنین اشاره کرد: إِلهِى! إِنَّهُ مَنْ لَمْ یَشْغَلْهُ الوَلُوعُ بِذِکْرِکَ، وَلَمْ یَزْوِهِ السَّفَرُ بِقُرْبِکَ، کانَتْ حَیاتُهُ عَلَیْهِ مَیْتَةً، وَ مَیْتَتُهُ عَلَیْهِ حَسْرَةً.

این استاد اخلاق در ادامه، به شرح این حدیث پرداخت و گفت: کسی که به ولع ذکر خدا مشغول نباشد، صد نوع ولع دیگر دارد و گویی برای هر کاری سفری می‌کند که به هیچ جا نمی‌رود. اگر تمام مشغولیت‌های انسان اینگونه باشد که به قرب خدا منتهی نشود زندگی‌اش هیچ فرقی با مرگ ندارد و همه‌اش حسرت خواهد بود.

این استاد اخلاق به نقلی از آیت‌الله حق‌شناس اشاره کرد و اظهار داشت: دنیا دارالتجاره‌ای است که با مرگ درش بسته می‌شود و دیگر هیچ سودی به انسان نمی‌رسد. پس کسی که زندگی‌اش با مرگ هیچ فری ندارد هم درِ دارالتجاره‌اش بسته است و هیچ سودی نخواهد داشت.

وی در ادامه با اشاره به حدیثی از رسول خدا مبتنی بر «هیچ ساعتی بر فرزند آدم نمی‌گذرد که در آن خدا را یاد نکرده باشد مگر اینکه روزی حسرت آن ساعت را خواهد خورد» تصریح کرد: برای نجات از این حسرت راهی هست. هرچه انسان به طاعت خدا بپردازد گویی در یاد خدا بوده هرچند که آن لحظات دقیقاً به یاد خدا نبوده باشد.

آیت‌الله جاودان در توضیح این مطلب افزود: ممکن است مادر شما بگوید من تنها هستم و به جلسه اخلاق نرو. اگر نزدش بمانی طاعت خدا را انجام دادی. ولو اینکه در خانه نشسته‌ای و به کار دیگری مشغول هستی؛ بنابراین اگر هرکاری که انجام می‌دهی مطابق با وظیفه باشد، طاعت خدا را کرده‌ای و اگر روزت به طاعت خدا گذشت، گویی تمام روز در یاد خدا بودی.

وی به بیان حدیث دیگری از حضرت رسول(ص) مبنی بر «همانا اهل بهشت حسرت هیچ چیز از امور دنیا را نمی خورند مگر ساعتی که بر آنها گذشته و در آن به یاد خدا نبوده‌اند» پرداخت و خاطرنشان کرد: ما در این دنیا برای چیزهای بسیاری مانند بیماری حسرت می خوریم. اما حسرت واقعی در روز قیامت، حسرت آن ساعتی است که از یاد خدا غافل بوده‌ایم. آیت‌الله حق‌شناس که در طول عمر به انواع بیماری‌ها دچار بودند نقل کردند که شبی گله کردند و خوابیدند. در خواب به او گفتند که وقتی دچار فلان مرض شدی فلان چیز را به تو دادیم و دانه دانه شمردند و او از گله‌مندی خود پشیمان شد و عذر خواست.

این استاد اخلاق در ادامه خطاب به حاضران در جلسه گفت: آیا این دل‌های معمولی امکان دوام در ذکر خدا را دارد؟ دل‌هایی که در نماز که مرکز اصلی ذکر خداست، در بازار و کلاس و کتاب و ... است. دل اگر چکش خورده باشد و کار کرده باشد و بلا دیده باشد و زحمت کشیده باشد، می‌تواند به آن ذکر برسد. اگر توانایی یاد خدا به دوام را پیدا کرد، به بهشت نقد می‌رسد.

وی افزود: بهشت نقد، بهشتی است که از همین دنیا آغاز می‌شود. هرکس به مرحوم آیت‌الله بهجت مراجعه می‌کرد ایشان می‌فرمود ذکر استغفار بگویید. ذکر استغفار آن کاری است که می‌تواند دل انسان را به اینجا برساند. هیچ چیز دیگری هم لازم نیست. البته استغفاری که با توجه باشد. استغفار دردِ دل زحمت نکشیده و چکش نخورده را دوا می‌کند.

مخاطبان محترم گروه فرهنگی مشرق می توانند مقالات، اشعار، مطالب طنز، تصاویر و هر آن چیزی که در قالب فرهنگ و هنر جای می گیرد را به آدرس culture@mashreghnews.ir ارسال کنند تا در سریع ترین زمان ممکن به نام خودشان و به عنوان یکی از مطالب ویژه مشرق منتشر شود.