کد خبر 246260
تاریخ انتشار: ۱۴ شهریور ۱۳۹۲ - ۰۸:۰۰

امام علی علیه السلام هنگام عیادت یکی یارانش که بیمار بود فرمود: در بيمارى پاداشى نيست اما گناهان را از بين مى برد، آن ها را چونان برگ پاييزى مى ريزد.

مشرق- امیرالمومنین امام علی علیه السلام به يكى از يارانش كه بيمار بود فرمود : خدا آنچه را كه از آن شكايت دارى (بيمارى) موجب كاستن گناهانت قرار داد، در بيمارى پاداشى نيست اما گناهان را از بين مى برد، آن ها را چونان برگ پاييزى مى ريزد و همانا پاداش در گفتار به زبان، و كردار با دست ها و قدم هاست، و خداى سبحان به خاطر نيت راست، و درون پاك، هركس از بندگانش را كه بخواهد وارد بهشت خواهد كرد .


متن حدیث:

قَالَ [عليه السلام] لِبَعْضِ أَصْحَابِهِ فِى عِلَّةٍ اعْتَلَّهَا جَعَلَ اللَّهُ مَا كَانَ مِنْ شَكْوَاكَ حَطّاً لِسَيِّئَاتِكَ فَإِنَّ الْمَرَضَ لَا أَجْرَ فِيهِ وَ لَكِنَّهُ يَحُطُّ السَّيِّئَاتِ وَ يَحُتُّهَا حَتَّ الْأَوْرَاقِ وَ إِنَّمَا الْأَجْرُ فِى الْقَوْلِ بِاللِّسَانِ وَ الْعَمَلِ بِالْأَيْدِى وَ الْأَقْدَامِ وَ إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ يُدْخِلُ بِصِدْقِ النِّيَّةِ وَ السَّرِيرَةِ الصَّالِحَةِ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ الْجَنَّةَ.
 


«نهج البلاغه،حکمت 42»