گفت: روزنامه آمریکایی «نیویورک تایمز» نوشته «اوباما یک دوست مکاتبه‌ای در ایران پیدا کرده است»!
گفتم: خب! که چی؟! منظورش چیست؟! کدام دوست مکاتبه‌ای؟!
گفت: منظورش نامه‌نگاری‌های اخیر اوباما خطاب به دکتر روحانی است.
گفتم: همان نامه‌ها که از طریق سفیر سوئیس در تهران رد‌و بدل شده است؟!
گفت: آره! چطور مگه؟!
گفتم: اوباما بیخودی دلش را به این نامه‌نگاری‌ها خوش کرده است! اینجور نامه‌نگاری‌ها عاقبت خوشی ندارد!
گفت: چرا؟!
گفتم: چه عرض کنم؟! یارو که نمی‌توانست به دیدن نامزدش بیاید، آنقدر برای او نامه نوشت که بالاخره نامزدش با پستچی ازدواج کرد!
گفتم: خب! که چی؟! منظورش چیست؟! کدام دوست مکاتبه‌ای؟!
گفت: منظورش نامه‌نگاری‌های اخیر اوباما خطاب به دکتر روحانی است.
گفتم: همان نامه‌ها که از طریق سفیر سوئیس در تهران رد‌و بدل شده است؟!
گفت: آره! چطور مگه؟!
گفتم: اوباما بیخودی دلش را به این نامه‌نگاری‌ها خوش کرده است! اینجور نامه‌نگاری‌ها عاقبت خوشی ندارد!
گفت: چرا؟!
گفتم: چه عرض کنم؟! یارو که نمی‌توانست به دیدن نامزدش بیاید، آنقدر برای او نامه نوشت که بالاخره نامزدش با پستچی ازدواج کرد!