واقعيت آن است كه مواضع آقاي روحانی دراين سفر، هرچند مانند اکثر قريب به اتفاق مواضع خارجي نظام جمهوري اسلامي با مطالبه گري و به چالش كشيدن قدرت هاي استكباري و حتي اكثر مواضع رئیس دولت نهم و دهم، با ادبيات پرسشگرانه و واداشتن جريان سلطه به پاسخگويي در برابر ظلم هاي بسياري كه به ملت هاي مظلوم جهان و از جمله ملت ايران كرده اند، نبود و ايشان نتوانست يا نخواست هویت استکباری نظام سلطه را با صراحت به چالش نکشید اما مانند حضور برخي روساي جمهور اسبق كه امروز نقطه اميد استكبار شده اند هم با وادادگی همراه نبود.

به گزارش مشرق به نقل از  سایت رسایی،نماینده تهران درنطق میان دستور خود در جلسه علنی امروز مجلس به ارزیابی سفر حسن روحانی و هیات همراه به نیویورک پرداخت که متن کامل آن را از نظر می گذرانید:

بسم الله الرحمن الرحيم. ملت شريف ايران و همكاران محترم؛ هفته گذشته رئيس جمهور محترم كشورمان جناب حجت الاسلام دكتر روحاني در شصت و هشتمين اجلاس سازمان ملل حضور يافت و در كنار چند سخنراني مهم خود در اين اجلاس با برخي رسانه ها گفتگو و با برخي از سران كشورها نشست داشت كه با فرصت ها و تهديدهايي مواجه شد.

طرح شعار «جهان علیه خشونت و افراطی گری» و طرح موضوع «ائتلاف برای صلح» در برابر «ائتلاف برای جنگ» توانست تا حدودی نظام سلطه را به چالش بکشد. آقاي روحانی در اظهارتش به خوبی نسبت به تحریم ظالمانه کشورمان اعتراض و از حقوق هسته ای ايران اسلامي دفاع کرد و با اشاره به صلح مبتنی بر آرای مردم در همه دنیا به دخالت هاي وحشيانه بيگانگان در فلسطين ، سوریه و بحرین اعتراض كند و راه حل نظامی برای حل اين موضوعات را به چالش بكشد.

البته در لابلاي سخنان رييس جمهور و پاسخ هاي وي به برخي رسانه هاي استكباري، نكات قابل تأمل - كه در جاي خود بايد نقد شود - نيز وجود داشت كه لازم است مشاوران و شخص رئيس جمهور محترم در برنامه هاي ديگر خود، با برطرف كردن اين ضعف ها ، دستآوردهاي بيشتر و بهتري را براي ملت عزتمند و انقلابي ايران اسلامي به ارمغان آورند.

واقعيت آن است كه مواضع آقاي روحانی دراين سفر، هرچند مانند اکثر قريب به اتفاق مواضع خارجي نظام جمهوري اسلامي با مطالبه گري و به چالش كشيدن قدرت هاي استكباري و حتي اكثر مواضع رئیس دولت نهم و دهم، با ادبيات پرسشگرانه و واداشتن جريان سلطه به پاسخگويي در برابر ظلم هاي بسياري كه به ملت هاي مظلوم جهان و از جمله ملت ايران كرده اند، نبود و ايشان نتوانست يا نخواست هویت استکباری نظام سلطه را با صراحت به چالش نکشید اما مانند حضور برخي روساي جمهور اسبق كه امروز نقطه اميد استكبار شده اند هم با وادادگی همراه نبود.

بنابراین ضمن نديده گرفتن برخي از مواضع حاشيه اي يا لكنت زبان هاي وي در پاسخ هاي ارائه شده، بي شك مي توان كليت مواضع ابراز شده در نشست سازمان ملل را مواضع حق طلبانه نظام جمهوري اسلامي و از جنس نرمش قهرمانانه دانست.

البته همه می دانیم و دکتر روحانی نیز نباید از یاد ببرد که همين ميزان عزت به دست آمده، حاصل گام نهادن در مسیری و نقشه راهی است که امام خامنه ای برای هیأت ایرانی تعیین نمودند. همه امید رسانه های غربی و حتی برخی از شخصيت ها و رسانه های واداده داخلی، این بود که رگه هایی از تز «جدایی دولت از حاکمیت» را در مواضع رئیس جمهور کشورمان در سازمان ملل مشاهده کنند، چیزی که در دوره يكي از رؤس كودتاي سال 88 در دوره رياست جمهوري اش از برخی رسانه های عمومی کشورمان و رسانه هاي استكباري بارها شنيده و با استقبال آنها مواجه شد.

علي رغم شيريني كه سفر رييس جمهور محترم به سازمان ملل داشت در دقايق پاياني سفر، اتفاقي رخ داد كه قابل تأمل و بررسي است. شكستن مقاومت 34 ساله مسئولان عالي نظام جمهوري اسلامي و نپذيرفتن مذاكره مستقيم با آمريكا به دليل جنايت هاي بسياري كه دولت استكباري آمريكا عليه ملت ما مرتكب شده، خطاي كوچكي نيست كه به راحتي از آن بگذريم . معلوم نيست جناب آقاي روحاني بر اساس چه استدلالي در پايان سفر خود در برابر درخواست طرف آمريكايي به مذاكره تلفني تن داده است و البته طرف آمريكايي حتي در همين اتفاق كوچك هم شيطنت و عدم صداقتش را به خوش باوران نشان داده است و ادعا مي كند كه اين مكالمه، خواسته رييس جمهور ايران بوده است.

آقاي روحاني هفته گذشته و در خلال برنامه هاي سفر چندين بار ادعا كرده كه با اختيار تام از جانب رهبري انقلاب در اين سفر حاضر شده ولي آنچه از بيانات متعدد و صريح رهبري در طول سال هاي گذشته و حتي ماه ها و روزهاي اخير مشخص است، ايشان هر نوع مذاكره اي را به شرط رعايت اصول عزت حكمت و مصلحت و در صورتي كه خدشه در اصول و آرما ن هاي انقلاب ايجاد نكند، اجازه داه اند و پرواضح است كه پذيرش مكالمه با طرف آمريكايي كه در اوضاع آشفته امروزش در منطقه و جهان، به شدت به آن نياز دارد، نه عزتي براي ما به ارمغان مي آورد، نه مبتني بر حكمت الهي و حتي حكمت دنيايي است و نه در شرايط فعلي به مصلحت است.

اكنون رئيس جمهور محترم بايد به صراحت پاسخ دهد كه با شكستن برند مقاومت 34 ساله حسن روحاني در"نه به آمريكا" چه چيزي به دست آورده است. در برابر آب نبات مكالمه تلفني اوباما و خداحافظ گفتن دست و پا شكسته عروسك صهيونيست ها - هرچند به درخواست آنها- چه قهرماني اي آفريده است. آقاي روحاني بدون تعارف شما بازي برد باخت اين سفر به نفع ايران اسلامي را در لحظه آخر به بازي برد برد براي دو طرف تبديل كرديد.

اتفاق دقايق پاياني سفر شما خاطره معامله اعطاي درّ غلطان و گرفتن آب نبات شيرن در مذاكرات هسته اي را زنده كرد در حالي كه اميد بود با عنايت به بيانات اخير رهبري انقلاب شمما فراموش نمي كرديد كه در برابر چه موجود شيطان صفتي نرمش مي كنيد.

آقاي روحاني از ياد نبريد با اصرار شما براي تحركات ديپلماتيك و استفاده از فرصت مذاكره به منظور كاهش برخي فشارها، رهبر معظم انقلاب راه كار "نرمش قهرمانانه" در اختيار دولت شما قرار دادند در حالي كه ايشان به ماهيت استكباري و دشمني آنها توجه دارند اما از ياد نبريد كه اعطاي فرصت نرمش قهرمانانه براي اين بود كه اين دولت و بخشي از بدنه جامعه، با تمام وجود درك كنند كه دشمني آمريكا با ما و ملت هاي مظلوم جهان از جنس لكنت ديپلماسي نيست بلكه به تعبير امام راحل از جنس گرگي و درندگي است. جنس ر‍‍ژ‍يم غاصب صهيونيستي از جنس كشتار بيگناهان و ظلم و ستم به ملت هاي ديگر است و از ياد نبريد كه آنها هر گز براي كمك به ما گامي برنخواهند داشت.

 يكي از اشتباهات استرات‍يك دولت يازدهم اين است كه براي رفع مشكلات داخلي تمام تخم مرغ هاي خود را در سبد كاهش تنش با آمريكا قرار داه است و بدون توجه به ظرفيت عظيم داخلي، تلاش مي كند تا در سايه ارتباط و يخ شدن عدم رابطه با برخي دولت ها در زندگي مردم گشايشي ايجاد كند و البته اين خطاست. همانطور كه ديديم بعد از مكالمه تلفني رئيس جمهور كشورمان با اوباما نه تنها بازار ارز خارجي تغييري نداشت بلكه افزايش داشت. شايد به همين دليل رهبر انقلاب در ديدار يك ماه قبل اعضاي دولت يازدهم خطاب به آنها فرمود:

"يك شاخص ديگر هم تكيه به ظرفيّت درون‌زاى كشور است؛ نگاهمان به بيرون نباشد. اين، توصيه‌ ما است؛ اين معنايش اين نيست كه از امكاناتى كه در بيرون هست استفاده نكنيم؛ اين دو حرف با هم اشتباه نشود. اميدمان را به بيرون از ظرفيّت داخلى كشور ندوزيم. در بيرون از مجموعه‌ كشور و نظام جمهورى اسلامى، جبهه‌ بزرگى وجود دارد كه با همه‌ توان از سى و چند سال پيش به اين طرف كوشيد، نگذارد كه اين انقلاب ريشه‌دار بشود، نگذارد كه اين نظام جمهورى اسلامى پايدار بماند، نگذارد كه پيشرفت كند، نگذارد كه در زمينه‌هاى گوناگون الگو بشود. نمي شود از دشمن و روش هاى خصمانه‌اى كه كرده، انتظار دوستى و محبّت و صميميّت داشت."

از ياد نبريم كه اگر رابطه و مذاكره با آمريكا حلال مشكلات دولت ها بود،‌ مردم عراق در دوره صدام، مردم مصر در دوره مبارك و بسياري از ملت هاي ديگر كه دولت هاي شان مستعمره آمريكا و كشورهاي سلطه گر هستند، در اين فلاكت و بدبختي نبودند.

آقاي روحاني رهبر انقلاب در ديدار هفته دولت با شما به يك شاخص مهم ديگر هم اشاره كردند و فرمودند:

"ما خوشبختانه براى اعتقاد درست و براى آنچه كه بايد آن را حق دانست، دچار ابهام و سردرگمى نيستيم؛ علاوه بر منابع اسلامى - كه حالا ممكن است از منابع اسلامى، افراد گوناگونى تلقّى‌هاى مختلفى داشته باشند - ما مجموعه  رهنمودهاى امام بزرگوار را داريم؛ امام، مورد اعتقاد و قبول و اذعان همه‌ ما است. خب، مجموعه‌ بيانات امام، مجموعه‌ موضع‌گيرى‌هاى امام، مجموعه‌ رهنمودهاى امام در اختيار ما است. اين شد آن شاخص؛ به اين بايد اعتقاد داشته باشيم؛ بر طبق اين بايد عمل بكنيم؛ در موارد اشتباه، به اين شاخص اصلى مراجعه بكنيم؛ اين مي شود سلامت اعتقادى. اصول و ارزش هاى انقلاب هم همينهاست."

وامام امت فرمود : "ان‏شاءاللّه‏ ما نخواهیم گذاشت از کعبه و حج، این منبر بزرگی که بر بلندای بام انسانیت باید صدای مظلومان را به همۀ عالم منعکس سازد و آوای توحید را طنین اندازد، صدای سازش با امریکا و شوروی و کفر و شرک نواخته شود و از خدا می‏خواهیم که این قدرت را به ما ارزانی دارد که نه تنها از کعبۀ مسلمین، که از کلیساهای جهان نیز ناقوس مرگ امریکا و شوروی را به صدا درآوریم.

اما خطاب به همه عزيزاني كه در طول 34 سال گذشته بابت برند انقلابي "مقاوكت در برابر آمريكا" هزينه داده اند مي گويم كه با رصد كردن اوضاع و احوال داخلي و بين المللي تمام حواس خود را به رهنمودها و نقشه راهي متمركز كنند كه توسط امام خامنه اي تبيين مي شود. ما نبايد از ياد ببريم كه اشتباهات يك مسئول اولا با فرصت جبران از سوي او مواجه است و ثانيا هر كس از آرمان ها و اصولي كه صدها هزار شهيد براي آن هزينه شده،‌عدول كند بي شك هزينه آن را خواهد پرداخت.

به آقاي اوباما هم توصيه مي كنم كه به چند دقيقه مكالمه تلفني با يك مسئول ايراني دلخوش نكند بلكه براي اين كه بداند نظام جمهوري اسلامي چه تعاملي با او خواهد كرد، كافي است به بيانات همين چند روز و چند ماه اخير رهبري معظم انقلاب مراجعه كند و تصميم خود را براي آينده بگيرد.

در آخر از دستگاه قضايي مي خواهم تا سريعتر در خصوص پرونده مهدي هاشمي تعيين تكليف كند. ادعاي نقصان پرونده تا كي بايد ادامه يابد؟ مردم سئوال مي كنند كه چرا اصول 19 و 20 قانون اساسي كه مي گويد همه در برابر قانون برابرند و هيچ نژادي بر ديگري برتر نيست، اعمال نمي شود؟ آيا با نقصان پرونده فرزند يك كشاورز يا كارمند يا كارگر هم همينطور مماشات مي شد.