به گزارش گروه فرهنگی مشرق، آیت‌الله محمدعلی جاودان از اساتید اخلاق شهر تهران در جلسه اخلاق خود به بیان احادیثی در رابطه با مراتب انسانی که از آلودگی‌ها پاک شده پرداخت.

وی در ادامه مباحث جلسه قبل گفت: انسان در اولین مرحله باید گناه را ترک کند و تازه بعد از ترک گناه است که اعمال خیر انسان اثر می کند. بعد از آن، نماز کم کم قیمت پیدا می‌کند و حواس انسان در نماز جمع می‌شود. اگر دل انسان با نماز همراه نباشد تنها پوسته‌ای از آن باقی می‌ماند اما اگر دل با آن همراه شد نماز روح پیدا می کند. البته باید توجه داشت که اگر جسم نماز، نادرست باشد؛ یعنی نماز غلط خوانده شود، فرض اینکه روح داشته باشد وجود نخواهد داشت.

آیت‌الله جاودان اظهار داشت: نماز و سایر اعمال عبادی مانند دارو هستند و بیماری‌های نفس ما را مداوا می کنند. باید توجه داشت اگر بیماری مربوط به سالیان دراز است، نیاز به مداوای بیشتری دارد و این آلودگی ها باید برطرف شود. اگر انسان با ایمانی با این آلودگی‌ها از دنیا برود آلودگی هایش در عالم برزخ پاک خواهد شد. اما چقدر طول می‌کشد؟ به مقداری که به دنیا علاقه داشته است. اما اگر آلودگی‌ها را پاک کرده بود طبق آیه قرآن بعد از مرگ یکسره به بهشت خواهد رفت.

وی سپس با اشاره به حدیثی به معرفی مراتب انسانی که آلودگی‌ها را از قلبش پاک کرده پرداخت و خاطرنشان کرد: خداوند متعال در این حدیث می‌فرماید: اگر غالب بر بنده‌ای، مشغولیت با من باشد و تمام روز حواسش پیش من باشد، بهشت و نعمت و لذتش را در یاد خودم قرار می‌دهم؛ مشغولیت غالب به یاد خدا، تنها در سینه بی‌کینه ممکن است و خداوند در ادامه این حدیث می‌فرماید: حجاب را از بین خودم و او بر می‌دارم.

این استاد اخلاق با اشاره به بخشی از حدیث معراج یادآور شد: در بخشی از این حدیث پروردگار عالمیان از رسول خود می‌پرسد ای احمد! آیا می‌دانی چه عیشی گواراتر است و کدام زندگی باقی‌تر؟ حضرت رسول(ص) در پاسخ فرمودند: نه. -راز این نه گفتن این است که پیامبر(ص) در آن مرتبت می‌داند چیزی جز آنچه خدا به او آموخته نمی‌داند- در ادامه حدیث خداوند به پاسخ آنچه سوال کرده می‌پردازد و می‌فرماید: عیش گوارا مربوط به کسی است که صاحبش یک لحظه ذکر، یاد و نعمت مرا فراموش نمی‌کند و حق من را می‌شناسد و دائم در پی جلب رضای من است.

وی در توضیح این حدیث گفت: زندگی ما غرق نعمت است و وقتی متوجه یک نعمت می شویم که آن را از دست بدهیم. هر کدام از سلول‌های بدن ما صد هزار نعمت است. همچنین نشانه اینکه بنده‌ای حق خدا را می شناسد این است که به دنبال جلب رضایت او می گردد.

آیت‌الله جاودان تصریح کرد: ادامه حدیث به معرفی زندگی باقی‌تر می‌پردازد و می‌فرماید: این زندگی متعلق به کسی است که آنقدر برای خودش کار می‌کند که دنیا برایش کم ارزش می‌شود. ما هم کارهایی برای خودمان می‌کنیم اما نتیجه کارهایمان کوچک شدن دنیا نیست. بلکه برعکس هرچه می‌گذرد دنیا در نظرمان بزرگ‌تر و مهم‌تر می‌شود.

وی ادامه داد: خداوند متعال در ادامه حدیث معراج خطاب به پیامبر(ص) می‌فرماید: وقتی دنیا در چشم کسی کوچک می‌شود آخرت در نظرش بزرگ می‌شود و خواسته مرا بر خواسته خودش مقدم می‌دارد و رضای مرا طلب می کند. چنین شخصی عظمت مرا می‌شناسد و به یاد می آورد که من دائماً او را تحت نظر دارم.

این استاد اخلاق با اشاره به آیه 33 سوره مبارکه «رعد» مبنی بر «قَائِمٌ عَلَى کُلِّ نَفْسٍ بِمَا کَسَبَتْ» گفت: در این صورت است که انسان از ارتکاب به هر معصیت کوچک و بزرگی خودداری و دائماً روی قلب خودش کار می‌کند و وسوسه‌های شیطانی را دشمن می‌دارد و با آنها می‌جنگد.

آیت‌الله جاودان با بیان اینکه گناهی برای خیالات بدی که از خاطر انسان‌ها می‌گذرد نوشته نمی‌شود اما درون سینه را کثیف می‌کند، اظهار داشت: انسان نباید بگذارد این خیالات بد بر او غلبه کند، شیطان در صدد این است که بر قلب ما سلطنت پیدا کند و اگر به  این سلطنت برسد دیگر رها نمی‌کند. چنین انسانی نمی‌گذارد شیطان بر قلبش سلطنت پیدا کند.

وی تصریح کرد: خداوند در اثر این زحمات، محبت را در قلب انسان جایگزین می‌کند به طوری که قلبش مال او می‌شود و تمام فراقت و اشتغال خاطرش، همّ و غصه‌اش و سخنش، برای خدا می‌شود.

این استاد اخلاق گفت: وقتی بنده‌ای به این مرحله رسید خداوند می‌فرماید: من چشم و گوش دلش را باز می‌کنم؛ وقتی چنین شد شخص آخرت را می بیند، می‌فهمد یک عمل باطن دارد یا نه. در ادامه می فرماید وقتی چشم دلش باز شد به عظمت و جلال من نگاه می‌کند.