وی با اشاره به سفرهای متعدد خود به حج تمتع اظهار داشت: تلاوت آیات الهی توسط قاریان قرآن در سرزمین وحی، آن‌هم با الحان و نغمات خوش تأثیرگذاری بسیاری بر زائران خانه خدا دارد، چرا که این مسئله غیر از ارزش معنوی و اجر اخروی، تعظیم الهی و تبلیغی برای اسلام و تشیع و همچنین جمهوری اسلامی ایران محسوب می‌شود.
فعالیت‌های کاروان نور محدود به اجرای برنامه برای کاروان‌های ایرانی نشود
دغاغله با بیان اینکه حضور قاریان ایرانی که قرآن را از قاریان عرب‌زبان زیباتر تلاوت می‌کنند می‌تواند تبلیغ خوبی برای فعالیت‌های قرآنی ایران در دیدگاه مسلمانان سایر کشورها باشد، ادامه داد: تلاوت قرآن ایرانیان با صدایی زیبا نشان دهنده اهمیت و اهتمام مردم کشورمان به یادگیری آموزه‌های قرآنی است، اما نکته مهمی که باید در این سفر معنوی به آن توجه شود گسترش ارتباطات کاروان نور با مسلمانان و بعثه کشورهای دیگر است که در این راستا باید رایزنی‌هایی صورت گیرد تا فعالان قرآنی ایران بتوانند در فضا و مکان‌های دیگری نیز به اجرای برنامه‌های قرآنی بپردازند.
این داور بین‌المللی قرآن، برگزاری برنامه‌های قرآنی در بین کاروان‌های ایرانی در مناسک حج را ضعفی بزرگ عنوان کرد و افزود: متاسفانه بیشتر برنامه‌های کاروان نور در بین کاروان‌های ایرانی صورت می‌گیرد، اما برای گسترش و تأثیرگذاری بیشتر باید این فعالیت‌ها و برنامه‌ها جنبه بین المللی پیدا کند تا بخشی از فعالیت‌های قرآنی ایران به جهانیان نشان داده شود.
وی درخصوص نخستین سفر خود به حج تمتع خاطرنشان کرد: پس از پیروزی انقلاب اسلامی و گسترش فعالیت‌های قرآنی اعزام فعالان قرآنی به حج تمتع پر رنگ‌تر شد. من در سال 64 زمانی که نوجوانی 17 ساله بودم در مسابقات سراسری اوقاف که در زنجان برگزار می‌شد، شرکت کردم و پس از آن برای نخستین بار با کاروان نور به سفر حج مشرف شدم.
نخستین باری که چشمم به خانه خدا افتاد یک ساعت با تضرع راز و نیاز می‌کردم
دغاغله با بیان اینکه در آن سال 72 نفر به حج اعزام شده بودند، گفت: در نخستین سفر به حج همه چیز برایم تازگی داشت و احساس غیرقابل وصفی داشتم به طوری که وقتی چشمم به خانه خدا افتاد حدود یک ساعت با حالت تضرع به راز و نیاز پرداختم و هیچ چیز اطرافم را جز کعبه نمی‌دیدم.
این قاری قرآن، تلاوت قرآن در مسجد الحرام و استقبال زائران را یکی از زیباترین خاطرات خود عنوان کرد و افزود: در حج سال 66که به حج خونین معروف شد نیز همراه با جمعی از قاریان قرآن به این سفر روحانی مشرف شدم. در آن سفر زمانی که آقای «شهریار پرهیزگار» مشغول تلاوت قرآن بود؛ جمعی از زائران دور ما حلقه زدند و پس از پایان مراسم چند نفر از قاریان مصری که با لهجه عربی و مصری غلیظ صحبت می‌کردند به طرف ایشان امدند تا با این قاری برجسته گفت‌وگویی داشته باشند اما چون آقای پرهیزگار تسلطی به زبان عربی نداشتند مرا فراخواندند تا صحبت‌های آن‌ها را ترجمه کنم اما ناگهان آن‌ها ناراحت شدند که چرا آقای پرهیزگار نمی‌خواهد با آن‌ها عربی صحبت کنند، چرا که تصور می‌کردند ایشان قاری عرب‌زبان مصری است.
تلاوت استاد شهریاری قاریان مصری را شگفت‌زده کرد
وی ادامه داد: پس از اینکه به آن‌ها گفتم ما ایرانی هستم و آقای پرهیزگار نیز نمی‌تواند عربی صحبت کند، یکی از آن‌ها چند لطیفه خنده‌دار تعریف کرد تا عکس‌العمل آقای پرهیزگار را ببیند چرا که باور نداشتند یک ایرانی بتواند به این زیبایی قرآن را تلاوت کند، خلاصه پس از چندین نوع آزمایش قبول کردند که آقای پرهیزگار فارس است، سپس به من گفتند: «ما اصلا فکر نمی‌کردیم این تلاوت یک غیر عرب باشد، کاری که شما می‌کنید بسیار پیشرفته است و ما نمیتوانیم با چندین سال تمرین همچون شما باشیم، اگر ما چند سال هم تمرین کنیم تا مثل آوازهای ایرانی بخوانیم به طور حتم نخواهیم توانست اما شما آنقدر خوب قرآن را به زبان عربی می خوانید که انگار عرب زبان هستید»؛ و من هم در جواب از عشق و علاقه ایرانیان به قرآن گفتم و او نیز علاقه‌مند به فعالیت‌های قرآنی ایران شد.
دغاغله با اشاره به اهمیت اعزام قاریان خوش صدا در مناسک حج، تصریح کرد: در حال حاضر جایگاه مناسبی برای اعزام حافظان قران به حج تعریف نشده است البته باید متذکر شد که در عربستان حافظ قرآن بسیار و قاری خوش صدا کم است بنابراین نباید از مسئولان به دلیل اعزام قاریان به حج تمتع ناراضی بود چرا که متأسفانه جایگاه مناسبی برای حافظان قرآن در مناسک حج تعریف نشده است.
در مراسم حج قرآن و ادعیه به سبک عربی خوانده شود
وی که در سال‌های 85، 86 و 89 نیز در مراسم حج حضور داشته است، گقت: در سفر آخرم که سال 89 بود، در مدینه ارتباط خوبی با برادران اهل سنت مدینه برقرار کردیم به طوری که موفق شدیم همراه چند قاری در جلسات خصوصی آن‌ها شرکت کنیم و تاثیر بسیاری بر افکار آن‌ها نسبت به تشیع و ایرانیان بگذاریم.
دغاغله اظهار داشت: یک شب که تمامی کاروان ایرانیان مشغول خواندن دعای کمیل بودند، من و چند نفر از قاریان کشورمان در جمع برادران اهل سنت حاضر شدیم، آن‌ها مراسم خاصی داشتند پس از پایان مراسم من چند دقیقه‌ای از آن‌ها فرصت گرفتم تا سخنرانی داشته باشیم. در آنجا فرازهایی از دعای پرفیض کمیل را خواندم وقتی می‌خواندم آن‌ها با دل و جان گوش می‌دادند و اشک می‌ریختند، برخی از آن‌ها به من گفتند: « دعای کمیل چه دعای لطیفی است، شما چرا این دعاها را نمی‌خوانید و تفسیر آن را برای ما نمی‌گویید» بر حسب اتفاق در همان زمان کاروان ایرانی در حال خواندن دعای کمیل بودند و من گفتم که این همان دعایی است که ما شب‌های جمعه می‌خوانیم و اکنون نیز برادران ایرانی در حال خواندن آن هستند، یکی از آن‌ها با تعجب به من گفت: «واقعا این همان دعایی است که شما خواندید؟پس چرا ما متوجه نمی‌شویم چه می‌خوانند».
این داور بین‌المللی قرآن افزود: نحوه تلاوت قرآن و ادعیه در مراسم حج که جمع کثیری از مسلمانان کشورهای مختلف حضور دارند باید به شیوه عربی باشد نه به سبک فارسی، اما متأسفانه در آن زمان یکی از مداحان مشغول خواندن دعای کمیل بود به طوری که جز ایرانیان کسی نمی توانست متوجه مفاهیم دعای کمیل شود، بنابراین باید در مراسم حج از قاریان و افرادی که با لهجه عربی دعاها را قرائتزمی‌کنند استفاده شود تا تأثیرگذاری بیشتری داشته باشد چراکه در این اجتماع عظیم باید از تمامی فرصت‌ها برای تبلیغ استفاده کرد.
علاقه «عثمان‌طه» به ایرانیان او را بدون دعوت به ایران می‌کشاند
دغاغله با اشاره به یکی دیگر از خاطرات خود در مراسم حج که نقطه عطفی در فعالیت‌های قرآنی این استاد قرآنی بود، خاطرنشان کرد: در سفر سال 85 توسط یکی از برادران اهل سنت به منزل «عثمان طه» خطاط معروف قرآن کریم رفتیم که ایشان روز بعد ما را برای صرف ناهار به منزل خود مجدد دعوت کرد. دیدار با این استاد برجسته و همچنین دیدارهای بعدی در سفرهای متعدد رابطه دوستی ما را محکم‌تر کرد به طوری که اکنون نیز به صورت تلفنی با هم ارتباط داریم و درخصوص رسم الخط ایران و موارد دیگر تبادل نظر می‌کنیم.
وی با اشاره به علاقه عثمان طه به ایران و ایرانیان، ادامه داد: این خطاط قرآن که تسلط کاملی به زبان فارسی دارد و این زبان را شکر می‌داند، آنقدر به ایران علاقه‌مند بود که گفت: «من برای 20 سال با عربستان قرارداد دارم و نمی‌توانم از کشور خارج شوم اما قول می‌دهم پس از پایان قراردادم حتی بدون دعوت به ایران بیایم».
نگارش نهج‌البلاغه توسط عثمان طه در ایران پس از اتمام قرارداد با عربستان
دغاغله می‌گوید: وقتی از عثمان طه درباره بزرگترین خط از حیث حجم کاری و نحوه آشنایی با این خط پرسیدم، وی گفت:«من در سن 30 سالگی نگارش قرآن و رسم الخط عثمانی را از روی یک قرآن قدیمی مصری که در زمان ملک فاروق نوشته شده بود، آغاز کردم که مورد استقبال حافظ اسد واقع شد و او از من تقدیر کرد من رسم الخط عثمانی را از روی یک قران قدیم مصری که در زمان ملک فاروق نوشته شده بود، نوشتم، پس از آن دولت لبنان از من خواست بر روی دیوارهای داخلی و خارجی مسجد الحریری در بیروت آیاتی از قرآن را بنویسم، من در آنجا به متراژ 800 متر با خط ثلث آیات قرآن را نوشتم که از کارهای ماندگار بنده است».
این داور بین‌المللی قرآن با اشاره به اهمیت زیبایی‌های خط استاد «عثمان طه» تصریح کرد: من پس از قرآن به نهج البلاغه علاقه خاصی دارم به همین دلیل از عثمان طه درباره شرایطش برای نگارش نهج‌البلاغه پرسیدم که وی گفت که دوست دارد نهج‌البلاغه را نیز با خط خودش بنویسد و در صورت اتمام قراردادم با عربستان علاقه دارم که به ایران بیایم و این کار را در ایران انجام دهم.
مخاطبان محترم گروه فرهنگی مشرق می توانند مقالات، اشعار، مطالب طنز، تصاویر و هر آن چیزی که در قالب فرهنگ و هنر جای می گیرد را به آدرس culture@mashreghnews.ir ارسال کنند تا در سریع ترین زمان ممکن به نام خودشان و به عنوان یکی از مطالب ویژه مشرق منتشر شود.