به گزارش تسنیم، سایت «بلیچر ریپورت» آمریکا نوشت: این اولین باری نیست که نام فوتبالیستهای مطرح در برنامههای تلویزیونی آمریکا به کار گرفته میشود. پیش از این در قسمتی از سریال آمریکایی «Law & Order» از نام بازیکنانی همچون رومن پاولیوچنکو و آندری آرشاوین استفاده شده بود ولی استفاده از نام ناصر حجازی داستان متفاوتی دارد.
حجازی به طور حتم یکی از برجستهترین و محبوبترین ورزشکاران ایرانی به شمار میرود که به مدت 12 سال برای تیم ملی کشورش بازی کرده است که از آن جمله میتوان به حضور او در جام جهانی 1978 آرژانتین اشاره کرد. عملکرد درخشان این دروازهبان ایرانی در آرژانتین به خصوص در بازی ایران مقابل اسکاتلند که با نتیجه تساوی یک بر یک خاتمه یافت، باعث شد تا یکی از بهترین باشگاههای فوتبال انگلیس علاقمند به جذب او شود.
حجازی بعدها در خاطراتش یادآور شد: «برای بازی به انگلیس رفتم و باشگاه منچستریونایتد من را انتخاب کرد. به مدت 3 ماه آنجا بودم و در 5 بازی به عنوان بازیکن ذخیره به میدان رفتم».
براساس این گزارش، دیو ساکستون، سرمربی وقت شیاطین سرخ تحتتاثیر عملکرد ناصر حجازی قرار گرفت و میخواست با او قرارداد ببندد ولی برخی مشکلات مانع عملی شدن این انتقال شد.
جان دوردن، نویسنده ورزشی شبکه تلویزیونی «ESPN» آمریکا در خصوص انتقال حجازی به منچستریونایتد میگوید: «این انتقال کار سادهای نبود. از سال 1978 انقلاب ایران شروع شده بود و در ماه ژانویه 1979 با رفتن محمدرضا پهلوی، آیتالله خمینی جمهوری اسلامی ایران را بنا نهاد. پس از انقلاب تغییراتی در فدراسیون فوتبال ایران به وجود آمده بود و حکومت جدید اعلام کرد بازیکنان بالای 27 سال نمیتوانند در خارج از این کشور بازی کنند. حجازی هم در آن موقع 30 سالش بود و منچستریونایتد با دیدن این شرایط قید این سنگربان ایرانی را زد و گری بیلی، سنگربان اهل آفریقای جنوبی را جذب کرد».
حجازی دوران بازیگریاش را در بالاترین سطح به پایان برد ولی او در سطح مربیگری هم در چند باشگاه ایران به همان موفقیت و محبوبیت دست یافت. در سال 2011 بود که ناصر حجازی به دلیل سرطان ریه درگذشت. محبوبیت او به اندازهای بود که در حدود 25 هزار نفر در تشییع جنازهاش شرکت کردند.
هرچند هنوز هم به نیکی و احترام از عقاب آسیا در زادگاهش یاد میشود و با نمایش سریال «هوملند» چیزی از محبوبیت وی کم نمیشود ولی کسی خوشحال نمیشود که نام شخص محبوبی همچون ناصر حجازی در یک برنامه تلویزیونی غربی به عنوان یک تهدید تروریستی به کار گرفته شود.