گروه فرهنگی مشرق به نقل از ایسنا نوشت: برخلاف تصور بسیاری از افراد که گرفتن اشتراک مطبوعات و نشریات را فرهنگی تازه رواج‌یافته در ایران تلقی می‌کنند، داشتن اشتراک مطبوعات با استناد به آنچه در روزنامه اطلاعات در سال ۱۳۰۶ آورده شده است، دست کم پیشینه‌ای ۸۶ ساله در ایران دارد.
 
روزنامه اطلاعات در حالی که در سال نخست فعالیت‌اش بود، قیمت اشتراک خود را در بالای این روزنامه در هر شماره درج می‌کرد. قیمت تک‌فروشی روزنامهٔ اطلاعات در سال ۱۳۰۶ «شش شاهی»، قیمت اشتراک برای تهران و ولایات برای یک سال «۱۰۰ قران»، هشت‌ماه «۵۰ قران» و سه‌ماه «۲۵ قران» بوده است. البته توزیع و اشتراک این روزنامه صرفا برای داخل کشور نبوده و روزنامهٔ اطلاعات برای مشترکان خارج از کشور هم امکان اشتراک قرار داده بود، قیمت اشتراک برای متقاضیان در کشورهای دیگر به مدت یک سال «۱۲۰ قران»، هشت‌ماه «۶۰ قران» و سه‌ماه «۳۰ قران» بوده است.

 اکنون حدود ۱۷۶ سال از ورود مطبوعات به ایران می‌گذرد و در شرایطی که بیشتر مطبوعات دنیا، بخش زیادی از منابع مالی خود را از طریق مشترکانشان به‌دست می‌آورند، فرهنگ اشتراک در کشور ما هنوز هم فرهنگ رایجی نشده و عوامل اقتصادی بیرونی به ضعیف شدن آن کمک می‌کند، حالا و با این سابقه، باید بررسی کرد که بر سر مطبوعات و فرهنگ اشتراک چه آمده است؟