به گزارش گروه فرهنگی مشرق، سالها است که کارشناسان، جامعه شناسان و افراد آشنا به امور ازدواج توصیه می کنند جوانان از انتخاب همسر مورد نظر خود در سایت های اینترنتی و عشق های دیجیتالی خودداری کرده و با اتکا به رسوم سنتی دست به این سنت پسندیده بزنند.
اما فعالیت قارچ‌گونه سایت های همسریابی ظاهرا چاره ای جز اعطای مجوز به برخی از این سایت ها باقی گذاشته و مسئولان فرهنگی به این نتیجه رسیده اند که باید بر روی این اتفاق سرمایه گذاری کرد.
خبرگزاری برنا امروز با یکی از کارشناسان فضای مجازی در مورد سایت های همسر یابی مصاحبه ای کرد که متوجه نشدیم در تایید یا رد این ماجرا بود. متن این مصاحبه با این شرح است:
به منظور روشن کردن ابعاد مختلف و همچنین آسیب‌شناسی سایت‌های همسریابی گفت و گویی را با محقق، پژوهشگر، کارشناس فضای مجازی و جرائم رایانه‌ای صورت دادیم که به شرح زیر است:
نظر و تحلیل شما از وجود سایت‌هایی با عنوان سایت‌های همسریابی چیست؟
اینترنت می‌تواند بستر مناسبی برای آشنایی‌های اولیهٔ قبل از ازدواج محسوب شود. البته به شرط‌ها و شروط‌ها. این سایت‌ها هم از لحاظ فنی و هم از لحاظ محتوایی باید تحتِ نظارتِ دقیقِ دستگاه‌هایِ مسئول باشند. اطلاعاتِ حیاتیِ مردم چیزی نیست که بتوان به سادگی آن‌ها را در اختیارِ دیگران قرار داد.
مدیران سایت‌های همسریابی باید دارای چه ویژگی‌هایی باشند؟
اداره‌کنندگان این سایت‌ها باید دارای ویژگی‌های خاصی باشند و آموزش های لازم را نیز دیده باشند. به عنوانِ مثال: متأهل باشند، آزمایش های عدم اعتیاد و... داده باشد، سوءپیشینه کیفری نداشته باشد، اهداف صرفاً اقتصادی نداشته باشد و صبغه فرهنگی داشته باشد، مدارک تحصیلی مرتبط با کار خود داشته باشد و تجربه کافی در این زمینه نیز داشته باشد، از مسائل فنی اطلاعات کافی داشته باشد.
اطلاعات شخصی کاربران در این سایت‌ها باید چگونه محافظت شوند؟
اطلاعات کاربران باید به وسیله نرم‌افزار خاصی که لازم است توسط وزارت ورزش و جوانان تدارک دیده شود در یک بانک متمرکز تجمیع شود و مدیران سایت‌ها نیز نتوانند مستقیماً امکان دسترسی به تمام بانک‌ها را داشته باشند، نظارت های دائمی و دوره‌ای باید وجود داشته باشد و مردم بتوانند به راحتی مشکلات این سایت‌ها را به مراجع ذیصلاح گزارش کنند و از آبروی خود نیز نترسند و موارد بسیار دیگر که در حوصله این مصاحبه نمی‌گنجد.
آیا آمار دقیقی از تعداد این سایت‌ها وجود دارد یا خیر؟
قطعاً تمامِ مدیران و حتی طراحان CMSها و ارائه‌دهندگان خدمات میزبانی این سایت‌ها شناسایی‌شده‌اند و مشخصاً بسیاری از این سایت‌ها علیرغم ظاهر متفاوتشان توسط یک نفر کنترل می‌شوند و تقریباً تمام آن‌ها انگیزه‌های سودجویانهٔ صرف دارند. تعداد این سایت‌ها بیش از 100 عنوان است که اغلب از یک هسته استفاده می‌کنند.
با توجه به غیرمجاز بودن این سایت‌ها چرا روز به روز با رشد قارچ گونه این سایت‌ها مواجه هستیم؟
درآمدهای هنگفت و سود سرشارِ این شغل کثیف باعث شده است سوداگرانِ سودجو به فکر بیافتند و جوانان بسیاری را مورد سوءاستفاده قرار دهند. این فرصت به خاطر بیکاری و مسئولیت ناپذیری دستگاه‌های مسئول به این سوداگران داده‌شده است که مسئولین فعلی و گذشتهٔ مربوطه باید در برابر خداوند و مردم عزیز پاسخگوی کم کاری های خود باشند.
این سایت‌ها چه آسیب‌هایی را برای جوانان به دنبال خواهد داشت؟
این سایت‌ها معمولاً اطلاعات جذاب تعدادی کاربرِ دختر و پسر را به شکلی که واقعی جلوه کند در بانک اطلاعاتی نرم‌افزار خود وارد می‌کنند؛ بعد کاربر تازه عضو شده ناگهان با افراد زیادی مواجه می‌شود که از او درخواست ازدواج‌کرده‌اند. وقتی می‌خواهد اطلاعات بیشتری از آن‌ها ببیند، سایت به صورت نرم‌افزاری از او می‌خواهد مبلغی را به حساب مدیر سایت واریز کند تا اجازهٔ نمایش اطلاعات کاربر درخواست دهنده به وی داده شود!
با توجه به اینکه شما کارشناس جرائم رایانه‌ای هستید آیا با مورد خاصی در این سایت‌ها مواجه شده‌اید؟
من افرادی را می‌شناسم که چند سال است هر ماه مبلغی را به حساب این‌ها واریز می‌کنند و هنوز متأهل نشده‌اند! تصاویر مستهجن و آشنایی‌ها و ارتباطات نامناسب و بعضاً نامشروع در این میان شکل می‌گیرد و اندک افرادی هم که از این طریق ازدواج می‌کنند، کمتر شاهد موفقیت در زندگی آن‌ها بوده‌ایم، زیرا مبنای این‌گونه ازدواج‌ها «دروغ» است.
اطلاعاتی که افراد در این سایت‌ها به نمایش می‌گذارند تا چه اندازه قابل‌اطمینان است؟
*افراد در این‌گونه سایت‌ها، اطلاعاتی را از خود نمایش می‌دهند که اغلب صحیح نیست و تنها برای جذب طرف مقابل منتشر می‌شود. البته برخی شبکه‌های اجتماعی و به خصوص شبکه‌هایی مثل فیسبوک هم کارکردی مشابه دارند و افراد را به‌جای ازدواج به ابتذال می‌کشانند.
درآمد این سایت‌ها تقریباً چقدر است؟
بررسی حساب یکی از این سایت‌ها توسط مقام قضایی نشان می‌داد که آن سایت در یک سال نزدیک به 5 میلیارد تومان دریافتی داشته است. ماهانه مبلغی کمی بیشتر از 400 میلیون تومان.
به نظر شما بهترین متولی برای ساماندهی این‌گونه سایت‌ها باید چه سازمان و نهادی باشد؟
وزارت ورزش و جوانان می‌تواند متولی ایده آلی باشد، اما توان لازم در آن وزارتخانه دیده نمی‌شود. بنده معتقدم لازم است یک کمیته بین نهادی، با حضور مقام قضایی و ضابط قضایی، دارای بودجه و اختیارات مکفی، وظیفهٔ کنترل و نظارت بر این تارنماها را بر عهده گیرد و با سوداگران به شدت برخورد شود.
سایت‌هایی مانند حافظون و طوبی و ... که می‌گویند معتبر هستند، جوانان می‌توانند به برخی از آن‌ها اعتماد کنند یا خیر؟
قطعاً هیچ سایتِ غیرمجازی، معتبر نیست و جوانان دقت کنند این سایت‌ها به شدت سود طلب هستند و به راحتی زندگی و آینده آن‌ها را با مبلغی پول معامله می‌کنند. خطر بسیار بزرگ است. بسیار بزرگ تر از تصور من و شما...
نتیجه ای که ما از این گفتگو گرفتیم این بود که ازدواج اینترنتی خوب است به شرطی که پای یک وزارت خانه به نام "وزارت ورزش و جوانان" به آن باز بشود در غیر این صورت بد است!
اما فعالیت قارچ‌گونه سایت های همسریابی ظاهرا چاره ای جز اعطای مجوز به برخی از این سایت ها باقی گذاشته و مسئولان فرهنگی به این نتیجه رسیده اند که باید بر روی این اتفاق سرمایه گذاری کرد.
خبرگزاری برنا امروز با یکی از کارشناسان فضای مجازی در مورد سایت های همسر یابی مصاحبه ای کرد که متوجه نشدیم در تایید یا رد این ماجرا بود. متن این مصاحبه با این شرح است:
به منظور روشن کردن ابعاد مختلف و همچنین آسیب‌شناسی سایت‌های همسریابی گفت و گویی را با محقق، پژوهشگر، کارشناس فضای مجازی و جرائم رایانه‌ای صورت دادیم که به شرح زیر است:
نظر و تحلیل شما از وجود سایت‌هایی با عنوان سایت‌های همسریابی چیست؟
اینترنت می‌تواند بستر مناسبی برای آشنایی‌های اولیهٔ قبل از ازدواج محسوب شود. البته به شرط‌ها و شروط‌ها. این سایت‌ها هم از لحاظ فنی و هم از لحاظ محتوایی باید تحتِ نظارتِ دقیقِ دستگاه‌هایِ مسئول باشند. اطلاعاتِ حیاتیِ مردم چیزی نیست که بتوان به سادگی آن‌ها را در اختیارِ دیگران قرار داد.
مدیران سایت‌های همسریابی باید دارای چه ویژگی‌هایی باشند؟
اداره‌کنندگان این سایت‌ها باید دارای ویژگی‌های خاصی باشند و آموزش های لازم را نیز دیده باشند. به عنوانِ مثال: متأهل باشند، آزمایش های عدم اعتیاد و... داده باشد، سوءپیشینه کیفری نداشته باشد، اهداف صرفاً اقتصادی نداشته باشد و صبغه فرهنگی داشته باشد، مدارک تحصیلی مرتبط با کار خود داشته باشد و تجربه کافی در این زمینه نیز داشته باشد، از مسائل فنی اطلاعات کافی داشته باشد.
اطلاعات شخصی کاربران در این سایت‌ها باید چگونه محافظت شوند؟
اطلاعات کاربران باید به وسیله نرم‌افزار خاصی که لازم است توسط وزارت ورزش و جوانان تدارک دیده شود در یک بانک متمرکز تجمیع شود و مدیران سایت‌ها نیز نتوانند مستقیماً امکان دسترسی به تمام بانک‌ها را داشته باشند، نظارت های دائمی و دوره‌ای باید وجود داشته باشد و مردم بتوانند به راحتی مشکلات این سایت‌ها را به مراجع ذیصلاح گزارش کنند و از آبروی خود نیز نترسند و موارد بسیار دیگر که در حوصله این مصاحبه نمی‌گنجد.
آیا آمار دقیقی از تعداد این سایت‌ها وجود دارد یا خیر؟
قطعاً تمامِ مدیران و حتی طراحان CMSها و ارائه‌دهندگان خدمات میزبانی این سایت‌ها شناسایی‌شده‌اند و مشخصاً بسیاری از این سایت‌ها علیرغم ظاهر متفاوتشان توسط یک نفر کنترل می‌شوند و تقریباً تمام آن‌ها انگیزه‌های سودجویانهٔ صرف دارند. تعداد این سایت‌ها بیش از 100 عنوان است که اغلب از یک هسته استفاده می‌کنند.
با توجه به غیرمجاز بودن این سایت‌ها چرا روز به روز با رشد قارچ گونه این سایت‌ها مواجه هستیم؟
درآمدهای هنگفت و سود سرشارِ این شغل کثیف باعث شده است سوداگرانِ سودجو به فکر بیافتند و جوانان بسیاری را مورد سوءاستفاده قرار دهند. این فرصت به خاطر بیکاری و مسئولیت ناپذیری دستگاه‌های مسئول به این سوداگران داده‌شده است که مسئولین فعلی و گذشتهٔ مربوطه باید در برابر خداوند و مردم عزیز پاسخگوی کم کاری های خود باشند.
این سایت‌ها چه آسیب‌هایی را برای جوانان به دنبال خواهد داشت؟
این سایت‌ها معمولاً اطلاعات جذاب تعدادی کاربرِ دختر و پسر را به شکلی که واقعی جلوه کند در بانک اطلاعاتی نرم‌افزار خود وارد می‌کنند؛ بعد کاربر تازه عضو شده ناگهان با افراد زیادی مواجه می‌شود که از او درخواست ازدواج‌کرده‌اند. وقتی می‌خواهد اطلاعات بیشتری از آن‌ها ببیند، سایت به صورت نرم‌افزاری از او می‌خواهد مبلغی را به حساب مدیر سایت واریز کند تا اجازهٔ نمایش اطلاعات کاربر درخواست دهنده به وی داده شود!
با توجه به اینکه شما کارشناس جرائم رایانه‌ای هستید آیا با مورد خاصی در این سایت‌ها مواجه شده‌اید؟
من افرادی را می‌شناسم که چند سال است هر ماه مبلغی را به حساب این‌ها واریز می‌کنند و هنوز متأهل نشده‌اند! تصاویر مستهجن و آشنایی‌ها و ارتباطات نامناسب و بعضاً نامشروع در این میان شکل می‌گیرد و اندک افرادی هم که از این طریق ازدواج می‌کنند، کمتر شاهد موفقیت در زندگی آن‌ها بوده‌ایم، زیرا مبنای این‌گونه ازدواج‌ها «دروغ» است.
اطلاعاتی که افراد در این سایت‌ها به نمایش می‌گذارند تا چه اندازه قابل‌اطمینان است؟
*افراد در این‌گونه سایت‌ها، اطلاعاتی را از خود نمایش می‌دهند که اغلب صحیح نیست و تنها برای جذب طرف مقابل منتشر می‌شود. البته برخی شبکه‌های اجتماعی و به خصوص شبکه‌هایی مثل فیسبوک هم کارکردی مشابه دارند و افراد را به‌جای ازدواج به ابتذال می‌کشانند.
درآمد این سایت‌ها تقریباً چقدر است؟
بررسی حساب یکی از این سایت‌ها توسط مقام قضایی نشان می‌داد که آن سایت در یک سال نزدیک به 5 میلیارد تومان دریافتی داشته است. ماهانه مبلغی کمی بیشتر از 400 میلیون تومان.
به نظر شما بهترین متولی برای ساماندهی این‌گونه سایت‌ها باید چه سازمان و نهادی باشد؟
وزارت ورزش و جوانان می‌تواند متولی ایده آلی باشد، اما توان لازم در آن وزارتخانه دیده نمی‌شود. بنده معتقدم لازم است یک کمیته بین نهادی، با حضور مقام قضایی و ضابط قضایی، دارای بودجه و اختیارات مکفی، وظیفهٔ کنترل و نظارت بر این تارنماها را بر عهده گیرد و با سوداگران به شدت برخورد شود.
سایت‌هایی مانند حافظون و طوبی و ... که می‌گویند معتبر هستند، جوانان می‌توانند به برخی از آن‌ها اعتماد کنند یا خیر؟
قطعاً هیچ سایتِ غیرمجازی، معتبر نیست و جوانان دقت کنند این سایت‌ها به شدت سود طلب هستند و به راحتی زندگی و آینده آن‌ها را با مبلغی پول معامله می‌کنند. خطر بسیار بزرگ است. بسیار بزرگ تر از تصور من و شما...
نتیجه ای که ما از این گفتگو گرفتیم این بود که ازدواج اینترنتی خوب است به شرطی که پای یک وزارت خانه به نام "وزارت ورزش و جوانان" به آن باز بشود در غیر این صورت بد است!
مخاطبان محترم گروه فرهنگی مشرق می توانند مقالات، اشعار، مطالب طنز، تصاویر و هر آن چیزی که در قالب فرهنگ و هنر جای می گیرد را به آدرس culture@mashreghnews.ir ارسال کنند تا در سریع ترین زمان ممکن به نام خودشان و به عنوان یکی از مطالب ویژه مشرق منتشر شود.