آیا به نظر مسوولان مسکن این همه اما و اگر برای خرید یک واحد مسکونی آن هم درجه ۳، واقعا انصاف است؟!
آیا عدالتی وجود دارد؟
همچنین کارمند دیگری در این باره تصریح کرد: بنده و همسرم کارمند هستیم و حقوق دریافتی ماهانه ما در مجموع یک میلیون و ۱۰۰ هزار تومان است که ۴۰۰ هزار تومان برای اجاره بها پرداخت می‌کنیم و مابقی درآمدمان خرج گذران زندگی می‌شود با این تفاسیر چه کسی جرات می‌کند حتی به صاحب خانه شدن فکر کند چه برسد که اقدام به خرید کند؟
وی خاطر نشان کرد: اوضاع و توان مالی ما شاید تا آخر عمرهم نتواند منجر به صاحب خانه شدنمان شود.
زمان خانه‌دار شدن را محاسبه کنید؟
از طرف دیگر برخی از متقاضیان در بازار خرید مسکن زمان احتمالی خانه دار شدن شان را به مسوولان کنترل قیمت مسکن سپرده‌اند، چراکه آنها شرایط درآمد و سابقه کاری خود را اعلام کرده اند و منتظر پاسخ مسوولان به پرسش شان هستند.
برای مثال یک متقاضی به دنیای اقتصاد، می‌گوید: «بنده لیسانس حسابداری دارم و ۲۰ سال سابقه کار در شرکت‌های خصوصی را داشته‌ام. اکنون مبلغ حقوق من حدود ۷۰۰ هزار تومان است. حالا مسوولان با توجه به این اطلاعات محاسبه کنند که بنده بعد از چند سال صاحب خانه خواهم شد؟» وی تاکید کرد: ناگفته نماند که متقاضیانی همچون بنده در بازار مسکن بسیار زیادند.