به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون ویژه های خود نوشت:
وقتی مسئولان دولتی تهیه‌کننده صدا و سیما هم می‌شوند
به گزارش مشرق، عزت‌الله ضرغامی با سه تن از مجریانی که در مراسم گزارش صد روزه دولت حضور داشتند دیدار کرد. رئیس رسانه ملی انتقادهای مطرح شده در فضای رسانه‌ها را به دلیل عدم اطلاع منتقدان از پشت صحنه برنامه گزارش 100 روزه دانست و در عین حال به دلایلی که شاید قابل فهم باشد از این پشت صحنه رمزگشایی نکرد.اما سایت‌های خبری به نقل از سردبیر جام‌جم مطلبی را نقل کردند که در آن آمده بود «در مورد مصاحبه اخیر نمی‌توان از رویکرد مسئولان دفتر رئیس‌جمهور و توقعات عجیب و غریب آنها چشم‌پوشی کرد. جالب است بدانید درباره حضور سه مجری در این مصاحبه بین نهاد و سازمان توافق شده بود. ساعت 2 بعد ازظهر از دفتر رئیس‌جمهور به صدا و سیما اعلام می‌کنند دو مجری کفایت می‌کند و آقای عابدینی نیاید. شب که خبرنگاران و تصویربرداران به دفتر روحانی می‌روند، متوجه می‌شوند دفتر ایشان خودشان راسا آقای احمدی افزادی که از مدیران فعلی دولت است را دعوت کرده‌اند. ضمنا به تیم سازمان می‌گویند ما خودمان تصویربردار هم آورده‌ایم و تصویر هم خودمان می‌گیریم! به مجریان هم می‌گویند قرار نیست مصاحبه و چالش و... باشد. دور همی است برای ارائه گزارش رئیس‌جمهور... بامزه‌تر این که از روز قبل اصرار داشتند بخش خبری 21 پخش نشود یا سریع در چند دقیقه خلاصه بشود که مصاحبه زودتر شروع شده و به آخر شب نیفتد.»
ضرغامی در دیدار مجریان برنامه گزارش صد روزگی دولت به‌طور سر بسته گفته بود که به مسئولان ذی‌ربط دولت، درباره یکطرفه بودن برنامه مورد نظر توضیح داده است.به نظر می‌رسد صدا و سیما نباید کفه احترام به دولت - چه دولت‌های سابق و چه دولت فعلی - را آن‌قدر سنگین کند که عملا وزنی برای کفه ملت و نخبگان و ضرورت پرسشگری و مطالبه‌گری رسانه‌ای باقی نماند. طبیعتا چاره این مشکل آن است که مجریان صدا و سیما از وضعیت میکروفونی و تریبونی محض خارج شوند و کارشناسان و خبره‌های هر حوزه را پای برنامه‌های گفت‌وگو با دولتمردان بنشانند. قطعا احترام واقعی دولتمردان به میزان احترامی است که در عمل به پرسش‌های نقادانه می‌گذارند و نه چیدن یک سویه میز مونولوگ با حضور یک یا چند دکور انسانی تحت عنوان مجری و بیرون از حوزه مسئولیت صدا و سیما.
مشاور اوباما: آمریکا هم‌پیمانان خود را به ایران نمی‌فروشد
مشاور سابق اوباما گفت: آمریکا هم‌پیمانان خود را به توافق با ایران نمی‌فروشد.دنیس راس در مصاحبه با روزنامه الحیات چاپ لندن گفت: توافقنامه چند مرحله‌ای ایران با گروه 5+1 در مورد برنامه هسته‌ای‌اش به معنای نقض اساسی قراردادهای قبلی آمریکا نیست بلکه این مکانیزمی است که شش ماه، ساعت هسته‌ای ایران را متوقف می‌کند تا طی این مدت، مذاکره برای راه‌حلی همه‌جانبه و فراگیر ادامه داشته باشد.دنیس راس افزود: اگر توافقنامه فراگیر و همه‌جانبه‌ای حاصل نشود، گزینه حمله نظامی به ایران به روی میز بازمی‌گردد و اوباما از سیاست جلوگیری به سیاست مهار ایران پناه نمی‌برد.مشاور صهیونیست اوباما گفت: در این میان طی شش ماه آینده، زمان خریده می‌شود و تدابیر شفاف‌سازی در این توافقنامه مرحله‌ای قدرتمندتر از هر زمانی است زیرا هر روز سایت‌های اصلی ایران رصد می‌شود و برای نخستین بار برای ما تسهیلاتی برای وارد شدن به اماکنی که دستگاه‌های سانتریفیوژ و انواع مختلف موتورها تولید می‌شود، وجود دارد و کاری که ما می‌توانیم انجام دهیم این است که تا زمانی که فکر می‌کنیم می‌توانیم به توافقنامه بزرگی با آنان دست یابیم می‌توانیم ساعت هسته‌ای ایران را متوقف یا به صورت جدی کُند کنیم.
وی افزود: در حال حاضر هدف این است که برنامه هسته‌ای ایران متوقف شود تا مشخص شود آیا توافق همه‌جانبه با ایران امکان‌پذیر است یا نه و اگر این توافق امکان‌پذیر باشد، در آن صورت ما در جایگاه متفاوت‌تری خواهیم بود و این یعنی این که برنامه هسته‌ای ایران کاملا محدود می‌شود اما اگر امکان توافق همه‌جانبه با ایران فراهم نشود، ما باید گزینه‌های دیگر و از جمله متوسل شدن به زور را بررسی کنیم.
این دیپلمات صهیونیست می‌گوید: تحریم‌های اساسی هنوز پابرجاست و با دوراندیشی و قدرت و با همکاری متحدان آمریکا اجرایی می‌شود زیرا این تحریم‌ها اهرم فشار و برگ برنده ما برای موفقیت این مذاکرات است.دنیس راس خاطرنشان کرد: ممکن است توافق شش ماهه کنونی بنا بر توافق طرفین شش ماه دیگر نیز تمدید شود و به نظر من رسیدن به توافق همه‌جانبه مستلزم مذاکرات یکساله است.
وی در پاسخ به سؤالی مبنی بر این که آمریکا ممکن است زمینه را برای تسلط ایران بر منطقه فراهم کند یا این که آمریکا ممکن است از متحدان خود دست بکشد، گفت: این ترس و بیم‌ها از مدت‌ها قبل و پیش از توافق با ایران و پیش از بحران سوریه نیز وجود داشته است و علت آن هم ترس از نقش‌آفرینی ایران در عراق، یمن، لبنان، سوریه و بحرین بوده است و به همین دلیل واشنگتن سعی می‌کند یک ساختار امنیتی، نظامی و سیاسی‌ای برای برخورد با این مسئله با متحدان خود ایجاد کند، آمریکا همکاری در حوزه امنیت دریایی و امور دفاعی با این کشورها را گسترش داده است و به همین دلیل است که می‌گوییم واشنگتن متحدان خود را نخواهد فروخت و توافقنامه‌ای که به ضرر متحدانش باشد، امضا نخواهد کرد، چیزی که واشنگتن سعی می‌کند بگوید این است که موضع‌گیری‌اش در مورد رفتار ایران تغییر نمی‌کند بلکه در پی راه‌حلی برای پرونده هسته‌ای ایران است اما برخی اینگونه برداشت می‌کنند که رابطه ما با ایران همانند زمان شاه خواهد شد اما این امکان‌پذیر نیست مگر اینکه ایران رفتارهایش را به طور کامل و 180 درجه در منطقه تغییر دهد.دنیس راس گفت: مذاکرات با ایران تنها در مورد برنامه هسته‌ای این کشور است.جملات اخیر این دیپلمات منتقد آمریکایی نشان می‌دهد رژیم استکباری آمریکا فقط توقع دارد ملت ایران از انقلاب اسلامی دست بکشند و رژیم نوکرمآب پهلوی اعاده شود!
توافق ژنو شکننده است آمریکا حق ایران را نخواهد پذیرفت
«توافق هسته‌ای ژنو یک توافق تاریخی اما بی‌ثبات و شکننده است. هیچ کس توهم ندارد که این پایان بحران است.»روزنامه فرانسوی لیبراسیون در تحلیلی به قلم مارک سمو و زان پیرپرن نوشت: توافق 6 ماهه ژنو، شکننده است. در ازای کاستن از تحریم‌ها، تهران باید غنی‌سازی اورانیوم را به میزانی که برای استفاده نظامی کاربرد دارد، متوقف کند؛ یک توافق تاریخی اما بی‌ثبات. موضوع، فقط یک قرارداد موقتی است. نکته بارز این توافق توقف فعالیت‌های غنی‌سازی اورانیوم به میزان بیش از 5 درصد برای جمهوری اسلامی، در ازای تعلیق یا امکان تجدیدنظر بخشی از تحریم‌های نفس‌گیر اقتصاد ایران است.لیبراسیون می‌افزاید: باراک اوباما با گفتن اینکه «برای اولین بار در طول حدود ده سال، ما پیشرفت برنامه هسته‌ای ایران را متوقف کردیم.» ابراز رضایت کرده است.
توافق چه چیزی را پیش‌بینی می‌کند؟ نویسندگان لیبراسیون در پاسخ به این پرسش خاطرنشان می‌کنند: این توافق گذر زمان را متوقف می‌کند. این توافق موقتی در مورد تعهدات تهران بسیار دقیق است. یک دیپلمات با لحنی طعنه‌آمیز می‌گوید«متنی است با کمربند و تسمه.» ایران وعده داده که تمام فعالیت غنی‌سازی اورانیوم را تا بیش از 5 درصد به مدت شش ماه متوقف کند. به علاوه، متعهد است که اورانیوم غنی شده تا 20 درصد را که در اختیار دارد، خنثی‌سازی کند. ایران سانتریفیوژ اورانیوم جدید نمی‌سازد، جلوی پیشرفت راه‌اندازی رآکتور آب سنگین اراک را می‌گیرد، همچنین اجازه تولید پلوتونیوم غنی‌شده را نمی‌دهد. این نکته یکی از حساس‌ترین نکات توافقنامه است.
به علاوه، تهران باید دسترسی روزانه سایت‌های هسته‌ای خود- غیر از اراک- را برای متخصصان آژانس بین‌المللی انرژي اتمی فراهم کند. در مقابل، اعضای «1+5» متعهد می‌شوند که تحریم‌ها را به ارزشی معادل 7 میلیارد دلار ( یا 1/5 میلیارد یورو) کاهش دهند اما «به صورتی محدود، موقتی و هدفمند که قابل انحلال است.» به نظر برونو ترتره عضو مؤسسه تحقیقات استراتژیک « این یک پیشرفت مسلم است؛ چرا که توافق، هیچ کدام از خطوط قرمزی را که کشورهای غربی در فرآیند مذاکره تدوین کرده بودند، با ملاحظه خطوط اصلی آنچه که می‌تواند به یک توافق نهایی برسد، زیر پا نمی‌گذارد.»
لیبراسیون ادامه می‌دهد: حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران می‌گوید «حق غنی‌سازی اورانیوم در خاک ایران پذیرفته شده است.»، چیزی که جان کری با لحنی خشک آن را رد می‌کند. در واقع، به رسمیت شناختن حقوقی «حق غنی‌سازی» مفروض، الگوی خطرناکی به وجود خواهد آورد و متن هم به هیچ وجه به آن اشاره‌ای نکرده است.روزنامه فرانسوی در پاسخ این پرسش که آیا این پایان بحران اتمی ایران است؟ تصریح کرد: هیچ کس چنین توهمی ندارد. کار سخت از همین حال و مذاکره برای رسیدن به توافق نهایی آغاز شده است. به نظر کنت پولاک کارشناس مسائل ایران در مؤسسه بروکینگز در واشنگتن «این مرحله سخت‌تر از این توافقی است که بر سر آن مذاکره شده و امتیازاتی که هر یک از دو طرف باید بپردازد.»
در پایان این تحلیل آمده است: همچنین برای غربی‌ها هم خیلی سخت خواهد بود که به تعهدات خود پایبند باشند، مخصوصاً در مورد مدت زمان کم کردن تحریم‌های ضربه زننده به ایران که دلایل تکنیکی هم دارد. تهران تا این لحظه از جانب خود، چیزی را نگسیخته و از فریز کردن آن چه که موفق شده بود در طول ده سال گذشته به انجام برساند، راضی است. در واقع، تبدیل شدن به کشوری که حدوداً می‌توان گفت «در آستانه» قرار گرفته است، یعنی توانایی علمی و صنعتی برای دستیابی به بمب هسته‌ای را دارد.(!)
یک اثر کاملا خودجوش از عضو هیئت مدیره منطقه آزاد کیش!
کلیپ تعریفی صد روزگی دولت، تقلبی از آب درآمد و آوازه این کپی‌برداری مبتذل به آمریکا هم رسید!«حسین- د» سازنده کلیپ تبلیغاتی موسوم به «نوسفر» مقارن با انتشار این کلیپ از سوی اسحاق جهانگیری به عضویت هیئت مدیره سازمان منطقه آزاد کیش درآمد. کلیپ نوسفر با تقلید کامل از یک کلیپ تبلیغاتی اوباما ساخته شده است.نشریه آمریکایی فارین پالیسی در همین زمینه نوشت: تیم رسانه‌ای رئیس جمهور ایران از نماهنگ اوباما تقلید کرد. تولیدکننده تبلیغات انتخاباتی حسن روحانی ویدیویی منتشر کرد تحت عنوان «نوسفر» که تا حد زیادی تحت تاثیر لحن کلیپ باراک اوباما در سال 2008 است. در این نماهنگ به جای استفاده از جمله «آیا می‌توانم» و حضور 30 تن از هنرمندان حامی اوباما که بر روی زمینه یکی از سخنرانی‌های الهام‌بخش او آواز می‌خوانند، از سخنرانی روحانی استفاده شده است.فارین پالیسی می‌افزاید تولیدکننده این نماهنگ، اثر مذکور را «خودجوش» توصیف کرده است، اما کاملا مشخص است که این نام از واقعیت به دور است. نماهنگ مذکور کاملا با کمپین روحانی و مشاورانش مطابقت دارد.
گلایه یک سایت زنجیره‌ای از تیم رسانه‌ای دولت
مسئول ساماندهی سیستم رسانه‌ای دولت مشخص نیست و همین امر خود را در گزارش صد روزه دولت نشان داد.سایت انتخاب درباره این تحلیل خود با اشاره به اینکه دولت نتوانسته کار رسانه‌ای خود را سامان دهد، می‌نویسد: از یک سو بخشهای مختلف رسانه‌ای دولت در صف نظیر ایرنا، ایسنا، برنا، پانا، مؤسسه ایران و سایر روزنامه‌های دولتی و نشریات روابط عمومی با بحران در تولید محتوای مناسب در جهت ارائه خدمات دولت مواجهند و از سوی دیگر بخشهای ستادی رسانه‌ای دولت، نظیر معاونت ارتباطات نهاد ریاست جمهوری، معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد و شورای اطلاع‌رسانی دولت نیز نتوانسته‌اند در حوزه ساماندهی رسانه‌ای جریان حامی دولت موفق عمل کنند و اکثریت قریب به اتفاق فعالان رسانه‌ای حامی جریان اعتدال و اصلاح‌طلب، از این سردرگمی و فقدان توجه و راهبری ناراضی هستند. از سوی دیگر، نبود دانش و توانمندی رسانه‌ای مناسب در فعالیت‌های رسانه‌ای دولت که بخشی از آن در گفتگوی تلویزیونی رئیس‌جمهور با ضعف در ایجاد ارتباط رسانه‌ای میان مسئولان دولتی با افکار عمومی نمودار گردیده است، نشان می‌دهد که هنوز دولت اعتدال فاقد راهبرد رسانه‌ای است.
انتخاب می‌افزاید: «به نظر می‌رسد این شرایط، بیش از هر مسئله دیگری معلول تعدد مدیریت درحوزه رسانه است و مشخص نیست از میان مشاور رسانه‌ای رئیس جمهور، رئیس شورای اطلاع‌رسانی دولت (رئیس دفتر رئیس جمهور)، مشاور فرهنگی رئیس جمهور، معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد و معاون ارتباطات نهاد ریاست جمهوری و دستیار ویژه رئیس جمهور، چه کسی مسئولیت ساماندهی و مدیریت سیستم رسانه‌ای دولت را برعهده دارد».گفتنی است برخی خبرها از رقابت شدید در میان گروه‌های مدعی حمایت از دولت برای تصدی رسانه‌های دولتی حکایت می‌کند. در عین حال شماری از نشریات زنجیره‌ای به شدت در تلاشند که عملاً به دولت خط بدهند و با فضاسازی و قالب‌بندی، آنها را در کانال‌های پیش‌ساخته راه ببرند.