گروه بین‌الملل مشرق - منابع اطلاعاتي " صهیونیستی" تاكيد كردند كه ارتش سوريه در شب هفتم اكتبر حمله جديدي را اين بار در جنوب سوریه صورت داد. دو تيپ زرهي ( نزديك به 200 تانك و نفربر) به سوي القنيطره، حركت كردند. "صهیونیست ها" بر اين باورند كه هدف اصلي اين عمليات گسترده، به دست گرفتن مجدد كنترل مناطق همجوار بلندی های اشغالی جولان است که پیشتر کنترل آنها را گروه های مسلح به دست گرفته بودند.
انتظار مي رود، اين عمليات ارتباط گروه هاي مسلح را با ارتش رژیم صهیونیستی و امكان دريافت كمك هاي نظامي از این رژیم را قطع كند كه در صورت وقوع چنین امری این گروه ها به سمت مثلث استراتژيكي کشیده خواهند شد که مابین مرزهاي سرزمین های اشغالی – اسرائيل-، اردن و سوريه قرار دارد و استان درعا در سوریه را در بر می گیرد تا به این طریق بتوانند از یک سو به راه گريز و مفری به خارج دسترسی پیدا کنند و از سوی دیگر راه ورود و نفوذ گروه های مسلح به دمشق را نيز حفظ کنند. این درحالی است که اين منطقه از سوي نيروهاي هوايي سوريه نیز به شدت بمباران مي شود.
فرماندهي ارتش سوريه، تا پیش از اين از اجرای چنين عمليات بزرگي در اين منطقه خودداری می کرد، چون از این بیم داشت انجام چنین عملیاتی بهانه اي براي دخالت "رژیم صهیونیستی" يا اردن در سوریه را فراهم کند، اما تحليلگران نظامي براين باورند كه فرماندهي سوريه بعد از پذیرش طرح انهدام سلاح های شيميايي توسط نظام سوریه، هم اکنون روسيه را بیشتر از هر زمان دیگری براي دستيابي به پيروزي كامل در کنار خود می بیند.
اين اقدام موجب شده تا طرف اردني نیز دست به اقداماتی بزند، از جمله اینکه اردن اقدام به انتشار دو گردان نظامي در مرزهاي سوريه در پي داشته است، علاوه بر اين گروهي از تانك هاي عربستاني به منظور آماده شدن براي عبور سريع از طريق مرزهاي اردن به سوريه، در مرزهاي اردن مستقر شده اند. اين خبرها با خبرهاي ديگري در رسانه ها پيرامون اين موضوع تلاقی پیدا کرده كه عربستان سعودی گروه های مسلح شورشي در سوريه را به 100 دستگاه تانك در داخل سرزمين هاي اردن، مجهز كرده است. انتشار اين خبر این احتمال را افزایش داده كه دست كم يك تيپ زرهي سعودی به طور مستقيم در مرزهاي سوريه مستقر شده که برای عدم شناسایی پوشش نیروهای ارتش سوريه را بر تن كرده است.
اردن با توجه به موقعیت استراتژیکی که در منطقه دارد، متحد منطقه اي مهمی برای آمريكا به شمار می آید و سوریه بخش اصلي استراتژي این کشور را تشكيل مي دهد. این درحالی است که امان از اولين پايتخت هاي عربی به شمار می آمد که خواستار بركناري «بشار اسد»، رئیس جمهوری سوریه از قدرت شد که می توان این امر را در تاريخ و روابط پيچيده تاريخي ميان دو کشور ملاحظه کرد. اين درحالي است كه تاريخ دشمني ميان دو نظام به پدران رهبران فعلي این دو كشور یعنی «حافظ اسد» و «ملک حسين» بر مي گردد.
معروف است كه کشور اردن از سوي طرف هاي خارجي به ويژه از سوي اطلاعات خارجي انگليس مورد استفاده قرار داشته و براي فعاليت هاي خرابكارانه عليه سوريه به خصوص در دهه شصت قرن گذشته مورد بهره برداری قرار گرفته است. از سال 1982 اردن به حیات خلوت فعاليت هاي "اخوان المسلمين" سوريه تبديل شد و عجيب نیست كه درگيري هاي مسلحانه فعلي در سوريه که در ماه مارس 2011 آغاز شد، از شهر درعا نشات گرفته باشد، چراکه درعا از جمله شهرهای مرزي مجاور اردن است و از حیث قاچاق سلاح و تردد عناصر مسلح در میان شهرهای سوریه جایگاه دوم را به خود اختصاص داده و از این شهر است که مهمترين كمك هاي نظامی و تسلیحاتی به دست گروه های مسلح در جنوب سوریه مي رسد.
انتقال مركز عمليات نظامي به جنوب سوريه به این معناست که فرماندهي نظامي سوريه، به رياست ژنرال الفريج، وزير دفاع این کشور بار ديگر بر بسياري از دشمنان با تجربه خود در پنتاگون كه حامي گروه هاي مسلح هستند، غلبه كرده است. ژنرال هاي سوري كه طي ماه هاي اندک گذشته عمليات های نظامي خود علیه گرو های مسلح را اطراف حلب در شمال كشور و حمص در مركز متمركز بودند، به نظر می رسد که به عمد می خواستند، اين احساس را در دشمنان خود به وجود آورند كه دمشق را ضعيف و بدون حامي به حال خود ترك كرده اند، چيزي كه تنها يك تصور فريبنده است.
اين تصور كه ارتش سوريه به طور كامل در شمال مشغول مقابله با گروه های مسلح است، گروه های مسلح و حامیان غربی و عربي آنها از جمله اردن را فریفت تا به شکل محرمانه و سری اقدام به گرد آوردن عاصر مسلح خود در منطقه کوچکی در نزدیکی پايتخت سوریه كه به سختي مساحت آن به صد كيلومتر می رسد و در نزدیکی مرزهاي اردن و سوريه قرار دارد.
از سوی دیگر فرماندهان ارتش سوريه به محض اطلاع از اين اقدام گروه های مسلح و حامیان آنها، عمليات خود در مرزهای تركيه و شمال سوریه را متوقف کردند و تا نیروهای خود را براي حمايت از دمشق، به سمت جنوب سوق دهند و در این منطقه متمركز كنند. براساس برآوردهاي موجود تا پايان ماه آگوست حدود 17 تا 25 هزار تروریست مسلح در دروازه های دمشق در دو بخش غوطه شرقی و غربی مستقر شده بودند تا به محض صدور فرمان حمله به دمشق را آغاز کنند و همانگونه كه پيش بيني شده بود، قرار بود، ورود عناصر مسلح از اردن به این مناطق همچنان ادامه پیدا کند.
عمليات شيميايي غوطه شرقی دمشق، در عمل روند آزاد سازی و غلبه بر گروه هاي سلفی جهادی مسلح مستقر اطراف پايتخت سوريه را کُند کرد، با این حال ارتش سوريه موفق شد، با ادامه عملیات های خود در این مناطق روستاهای آن را یکی پس از دیگری آزاد کند و نشان از عزم بالاي نظام براي از بين بردن تروریست های مسلحی بود كه از اردن وارد سوریه مي شدند. به خصوص كه فرماندهي ارتش سوريه نیز به خوبي مي دانست که اگرچه واشنگتن مجبور به پايان دادن به تهدیدات خود عليه سوریه شده، اما از برنامه هاي خود براي سرنگوني نظام دست برنداشته و به دنبال فرصتي مناسب برای تحقق این هدف است.
در شرايطي كه مرزهاي سوريه با تركيه تا مسافت طولانی در شرق تحت كنترل کمیته های دفاع مردمی كُردهاي سوریه بود و غرب تحت كنترل گروه هاي سلفی جهادي وابسته به سازمان "القاعده" قرار داشت، اجرای طرح آمريكا براي اشغال دمشق از طريق گروه های مسلح وابسته به غرب و در راس آنان ارتش آزاد سوريه، به جنوب منتقل و در اردن متمركز شد. گزارشي رسانه هاي عربي از عمليات انتشار يگان هاي اردني و آمريكايي در طول مرزهای مشترک اردن و سوریه به طول 370 كيلومتر سخن مي گفتند.
به طور مثال، روزنامه " الراي" كويت نوشت كه يك گروه مسلح در مناطقي از شهر الرمثا متمركز شده كه متشکل از هزاران تروریست مسلح و ده ها تانك است. الرمثا، در چند كيلومتري شهر درعا در جنوب سوريه واقع شده است. همزمان با این خبر شبكه عربي " اسكاي نيوز" اعلام کرد كه نيروهاي مسلح اردني چند ماه است كه در حال آموزش ديدن براي نبرد در سوريه هستند تا عمليات ايجاد منطقه حائل در درعا به اجرا بگذارند.
برخي منابع عربي برخلاف اظهارات رسمي آمريكایی پيرامون ماهيت محدود عمليات نظامی این کشور در سوريه تاكيد کردند كه برنامه ريزي های صورت گرفته برای این عملیات در واقع چيزي فراتر و بزرگتر از حملات موشکی با "توماهوك" در دمشق و پايگاه هاي نظامي اطراف آن است. اين منابع تاكيد مي كنند كه گروهي از تانك ها ( گروهي از اردن و ديگري از عربستان) بر مرزهاي سوريه متمركز شده اند، از سوي ديگر 3000 نيروي مسلح از ارتش آزاد سوريه در ماه هاي گذشته براي آموزش از سوي مربيان آژانس اطلاعاتي آمريكا در اين مناطق حضور داشتند.
هدف از اين عمليات، تنها ايجاد يك "منطقه حائل" نبود، بلكه اعلام تشكيل دولت موقت در "مناطق آزاد شده" و ایجاد تهديدي مستقيم برای دمشق با همكاري گروه هاي سلفی جهادی مسلح بود. در طول مرزهای سوريه نیز سامانه موشک هاي پاتريوت نصب گردید تا در صورت هرگونه حمله انتقام جويانه از سوي دمشق، به مقابله با آن برخیزد. همچنين امكان استفاده از پايگاه هاي هوايي و ايستگاه هاي رادار در شمال اردن در صورت هرگونه حمله سوريه فراهم گردید. در همين زمان، خبرهايي مبني بر انتقال تعداد زيادي از جنگنده ها و هواپيماهاي بدون سرنشين به شمال اردن منتشر شد.
از سوي ديگر، روزنامه واشنگتن پست، به نقل از منابع خود نوشت كه آژانس اطلاعات مركزي آمریکا – سیا - در هفته هاي اندك گذشته، گروه نظامي دیگری را به پايگاه هاي سری خود در اردن براي كمك به شورشيان و افزايش سلاح هاي آمريكايي براي جنگجويان فرستاده است كه اين بیانگر نگراني آمريكا از كاهش قدرت و توان گروه های مسلح در نبردها بود.
به گفته منابع مطبوعاتی و گزارش روزنامه واشنگتن پست هدف عمليات آژانس اطلاعات مركزي موضع كاخ سفيد متشنج و ملتهب كردن شرايط به طوري بود كه هيچ گروهي پيروز ميدان نباشد.
اما واشنگتن پست نوشت، اگرچه حمايت آژانس اطلاعات مركزي براي تضمين عدم شكست گروه های مسلح در سوریه كافي است، اما براي تضمين پيروزي آنان كافي نيست. اینجاست که می توان هدف از رسيدن 1000 تفنگداران دريايي آمريكا در 26 ژوئن 2013 از طريق بندر "العقبه" و انتقال آنان به مرزهاي سوريه و اردن را دریافت.
اواخر سپتامبر گذشته، گروه های مسلح از مربياني آمريكایی استفاده کردند، درحالی که نيروهاي ارتش سوریه بر مناطق حلب، حمص و عمليات آزادسازي مناطق ریف دمشق متمرکز بودند و در این حین موفق شدند، بر گذرگاه مرزي ميان سوريه و اردن تسلط پیدا کنند و در برخي موارد كنترل خود بر مناطقی در استان درعا را افزايش دهند. فرماندهي ارتش آزاد سوريه اعلام كرد كه هدف آن كنترل بر معبر استراتژيك امان- دمشق است. با اين وجود، حمله اي كه ارتش سوریه آغاز كرد، چون پیروزی گروه های مسلح را در منطقه محدود می کرد.
در اينجا، ضمانت هاي غرب در خصوص حمايت و پشتيباني از گروه های مسلح ميانه رو در سوريه به هيچ وجه كامل نبود. در واقع نيروهاي غربي به طور گسترده همچنان بر گروه هاي سلفی جهادي تندرو متمرکز بود، به همین دلیل گزارشی كه روزنامه فرا منطقه ای "الحيات" درباره گروه هاي مسلح وابسته به "جبهه النصره" در به دست گرفتن كنترل گذرگاه مرزي سوريه و اردن منتشر کرد و اینکه این گروه ها در این امر نقش به سزايي داشتند، تعجب آور نيست. از اين رو ثابت می شود، اين اظهارات كه معارضان وابسته به غرب با سازمان القاعده همكاري نمي كنند و خود به موفقیت ها و پیروزی هایی دست يافته اند، تنها خرافه و دروغی بیش نبود.
نکته قابل تامل اینکه "محمد الشلبي"، معروف به "ابو سیاف" از رهبران سلفي های اردن كه در عمليات های مسلحانه علیه نظام سوريه در کنار دیگر گروه های مسلح می جنگیدند، به صراحت بيان كرده بود كه وي روياي سرنگوني رئيس جمهوری سوريه را در سر دارد و اینکه او و يارانش از گروه هاي معارض و مسلح وابسته به غرب خواهند خواست تا سلاح خود را هرچه سريع تر زمين بگذارند و به بنای امارت اسلامي اقدام کنند.
در همين راستا گفتنی است که گروه ابو سياف، در گذشته نه چندان دور، در سازماندهي حملات تروريستي عليه نيروهاي آمريكايي در اردن مشاركت داشت و به نظر مي رسد، عقايد و اعتقاداتش از آن زمان تاكنون تغيير نكرده است.
انتظار مي رود، اين عمليات ارتباط گروه هاي مسلح را با ارتش رژیم صهیونیستی و امكان دريافت كمك هاي نظامي از این رژیم را قطع كند كه در صورت وقوع چنین امری این گروه ها به سمت مثلث استراتژيكي کشیده خواهند شد که مابین مرزهاي سرزمین های اشغالی – اسرائيل-، اردن و سوريه قرار دارد و استان درعا در سوریه را در بر می گیرد تا به این طریق بتوانند از یک سو به راه گريز و مفری به خارج دسترسی پیدا کنند و از سوی دیگر راه ورود و نفوذ گروه های مسلح به دمشق را نيز حفظ کنند. این درحالی است که اين منطقه از سوي نيروهاي هوايي سوريه نیز به شدت بمباران مي شود.
فرماندهي ارتش سوريه، تا پیش از اين از اجرای چنين عمليات بزرگي در اين منطقه خودداری می کرد، چون از این بیم داشت انجام چنین عملیاتی بهانه اي براي دخالت "رژیم صهیونیستی" يا اردن در سوریه را فراهم کند، اما تحليلگران نظامي براين باورند كه فرماندهي سوريه بعد از پذیرش طرح انهدام سلاح های شيميايي توسط نظام سوریه، هم اکنون روسيه را بیشتر از هر زمان دیگری براي دستيابي به پيروزي كامل در کنار خود می بیند.
اين اقدام موجب شده تا طرف اردني نیز دست به اقداماتی بزند، از جمله اینکه اردن اقدام به انتشار دو گردان نظامي در مرزهاي سوريه در پي داشته است، علاوه بر اين گروهي از تانك هاي عربستاني به منظور آماده شدن براي عبور سريع از طريق مرزهاي اردن به سوريه، در مرزهاي اردن مستقر شده اند. اين خبرها با خبرهاي ديگري در رسانه ها پيرامون اين موضوع تلاقی پیدا کرده كه عربستان سعودی گروه های مسلح شورشي در سوريه را به 100 دستگاه تانك در داخل سرزمين هاي اردن، مجهز كرده است. انتشار اين خبر این احتمال را افزایش داده كه دست كم يك تيپ زرهي سعودی به طور مستقيم در مرزهاي سوريه مستقر شده که برای عدم شناسایی پوشش نیروهای ارتش سوريه را بر تن كرده است.
اردن با توجه به موقعیت استراتژیکی که در منطقه دارد، متحد منطقه اي مهمی برای آمريكا به شمار می آید و سوریه بخش اصلي استراتژي این کشور را تشكيل مي دهد. این درحالی است که امان از اولين پايتخت هاي عربی به شمار می آمد که خواستار بركناري «بشار اسد»، رئیس جمهوری سوریه از قدرت شد که می توان این امر را در تاريخ و روابط پيچيده تاريخي ميان دو کشور ملاحظه کرد. اين درحالي است كه تاريخ دشمني ميان دو نظام به پدران رهبران فعلي این دو كشور یعنی «حافظ اسد» و «ملک حسين» بر مي گردد.
معروف است كه کشور اردن از سوي طرف هاي خارجي به ويژه از سوي اطلاعات خارجي انگليس مورد استفاده قرار داشته و براي فعاليت هاي خرابكارانه عليه سوريه به خصوص در دهه شصت قرن گذشته مورد بهره برداری قرار گرفته است. از سال 1982 اردن به حیات خلوت فعاليت هاي "اخوان المسلمين" سوريه تبديل شد و عجيب نیست كه درگيري هاي مسلحانه فعلي در سوريه که در ماه مارس 2011 آغاز شد، از شهر درعا نشات گرفته باشد، چراکه درعا از جمله شهرهای مرزي مجاور اردن است و از حیث قاچاق سلاح و تردد عناصر مسلح در میان شهرهای سوریه جایگاه دوم را به خود اختصاص داده و از این شهر است که مهمترين كمك هاي نظامی و تسلیحاتی به دست گروه های مسلح در جنوب سوریه مي رسد.
انتقال مركز عمليات نظامي به جنوب سوريه به این معناست که فرماندهي نظامي سوريه، به رياست ژنرال الفريج، وزير دفاع این کشور بار ديگر بر بسياري از دشمنان با تجربه خود در پنتاگون كه حامي گروه هاي مسلح هستند، غلبه كرده است. ژنرال هاي سوري كه طي ماه هاي اندک گذشته عمليات های نظامي خود علیه گرو های مسلح را اطراف حلب در شمال كشور و حمص در مركز متمركز بودند، به نظر می رسد که به عمد می خواستند، اين احساس را در دشمنان خود به وجود آورند كه دمشق را ضعيف و بدون حامي به حال خود ترك كرده اند، چيزي كه تنها يك تصور فريبنده است.
اين تصور كه ارتش سوريه به طور كامل در شمال مشغول مقابله با گروه های مسلح است، گروه های مسلح و حامیان غربی و عربي آنها از جمله اردن را فریفت تا به شکل محرمانه و سری اقدام به گرد آوردن عاصر مسلح خود در منطقه کوچکی در نزدیکی پايتخت سوریه كه به سختي مساحت آن به صد كيلومتر می رسد و در نزدیکی مرزهاي اردن و سوريه قرار دارد.
از سوی دیگر فرماندهان ارتش سوريه به محض اطلاع از اين اقدام گروه های مسلح و حامیان آنها، عمليات خود در مرزهای تركيه و شمال سوریه را متوقف کردند و تا نیروهای خود را براي حمايت از دمشق، به سمت جنوب سوق دهند و در این منطقه متمركز كنند. براساس برآوردهاي موجود تا پايان ماه آگوست حدود 17 تا 25 هزار تروریست مسلح در دروازه های دمشق در دو بخش غوطه شرقی و غربی مستقر شده بودند تا به محض صدور فرمان حمله به دمشق را آغاز کنند و همانگونه كه پيش بيني شده بود، قرار بود، ورود عناصر مسلح از اردن به این مناطق همچنان ادامه پیدا کند.
عمليات شيميايي غوطه شرقی دمشق، در عمل روند آزاد سازی و غلبه بر گروه هاي سلفی جهادی مسلح مستقر اطراف پايتخت سوريه را کُند کرد، با این حال ارتش سوريه موفق شد، با ادامه عملیات های خود در این مناطق روستاهای آن را یکی پس از دیگری آزاد کند و نشان از عزم بالاي نظام براي از بين بردن تروریست های مسلحی بود كه از اردن وارد سوریه مي شدند. به خصوص كه فرماندهي ارتش سوريه نیز به خوبي مي دانست که اگرچه واشنگتن مجبور به پايان دادن به تهدیدات خود عليه سوریه شده، اما از برنامه هاي خود براي سرنگوني نظام دست برنداشته و به دنبال فرصتي مناسب برای تحقق این هدف است.
در شرايطي كه مرزهاي سوريه با تركيه تا مسافت طولانی در شرق تحت كنترل کمیته های دفاع مردمی كُردهاي سوریه بود و غرب تحت كنترل گروه هاي سلفی جهادي وابسته به سازمان "القاعده" قرار داشت، اجرای طرح آمريكا براي اشغال دمشق از طريق گروه های مسلح وابسته به غرب و در راس آنان ارتش آزاد سوريه، به جنوب منتقل و در اردن متمركز شد. گزارشي رسانه هاي عربي از عمليات انتشار يگان هاي اردني و آمريكايي در طول مرزهای مشترک اردن و سوریه به طول 370 كيلومتر سخن مي گفتند.
به طور مثال، روزنامه " الراي" كويت نوشت كه يك گروه مسلح در مناطقي از شهر الرمثا متمركز شده كه متشکل از هزاران تروریست مسلح و ده ها تانك است. الرمثا، در چند كيلومتري شهر درعا در جنوب سوريه واقع شده است. همزمان با این خبر شبكه عربي " اسكاي نيوز" اعلام کرد كه نيروهاي مسلح اردني چند ماه است كه در حال آموزش ديدن براي نبرد در سوريه هستند تا عمليات ايجاد منطقه حائل در درعا به اجرا بگذارند.
برخي منابع عربي برخلاف اظهارات رسمي آمريكایی پيرامون ماهيت محدود عمليات نظامی این کشور در سوريه تاكيد کردند كه برنامه ريزي های صورت گرفته برای این عملیات در واقع چيزي فراتر و بزرگتر از حملات موشکی با "توماهوك" در دمشق و پايگاه هاي نظامي اطراف آن است. اين منابع تاكيد مي كنند كه گروهي از تانك ها ( گروهي از اردن و ديگري از عربستان) بر مرزهاي سوريه متمركز شده اند، از سوي ديگر 3000 نيروي مسلح از ارتش آزاد سوريه در ماه هاي گذشته براي آموزش از سوي مربيان آژانس اطلاعاتي آمريكا در اين مناطق حضور داشتند.
هدف از اين عمليات، تنها ايجاد يك "منطقه حائل" نبود، بلكه اعلام تشكيل دولت موقت در "مناطق آزاد شده" و ایجاد تهديدي مستقيم برای دمشق با همكاري گروه هاي سلفی جهادی مسلح بود. در طول مرزهای سوريه نیز سامانه موشک هاي پاتريوت نصب گردید تا در صورت هرگونه حمله انتقام جويانه از سوي دمشق، به مقابله با آن برخیزد. همچنين امكان استفاده از پايگاه هاي هوايي و ايستگاه هاي رادار در شمال اردن در صورت هرگونه حمله سوريه فراهم گردید. در همين زمان، خبرهايي مبني بر انتقال تعداد زيادي از جنگنده ها و هواپيماهاي بدون سرنشين به شمال اردن منتشر شد.
از سوي ديگر، روزنامه واشنگتن پست، به نقل از منابع خود نوشت كه آژانس اطلاعات مركزي آمریکا – سیا - در هفته هاي اندك گذشته، گروه نظامي دیگری را به پايگاه هاي سری خود در اردن براي كمك به شورشيان و افزايش سلاح هاي آمريكايي براي جنگجويان فرستاده است كه اين بیانگر نگراني آمريكا از كاهش قدرت و توان گروه های مسلح در نبردها بود.
به گفته منابع مطبوعاتی و گزارش روزنامه واشنگتن پست هدف عمليات آژانس اطلاعات مركزي موضع كاخ سفيد متشنج و ملتهب كردن شرايط به طوري بود كه هيچ گروهي پيروز ميدان نباشد.
اما واشنگتن پست نوشت، اگرچه حمايت آژانس اطلاعات مركزي براي تضمين عدم شكست گروه های مسلح در سوریه كافي است، اما براي تضمين پيروزي آنان كافي نيست. اینجاست که می توان هدف از رسيدن 1000 تفنگداران دريايي آمريكا در 26 ژوئن 2013 از طريق بندر "العقبه" و انتقال آنان به مرزهاي سوريه و اردن را دریافت.
اواخر سپتامبر گذشته، گروه های مسلح از مربياني آمريكایی استفاده کردند، درحالی که نيروهاي ارتش سوریه بر مناطق حلب، حمص و عمليات آزادسازي مناطق ریف دمشق متمرکز بودند و در این حین موفق شدند، بر گذرگاه مرزي ميان سوريه و اردن تسلط پیدا کنند و در برخي موارد كنترل خود بر مناطقی در استان درعا را افزايش دهند. فرماندهي ارتش آزاد سوريه اعلام كرد كه هدف آن كنترل بر معبر استراتژيك امان- دمشق است. با اين وجود، حمله اي كه ارتش سوریه آغاز كرد، چون پیروزی گروه های مسلح را در منطقه محدود می کرد.
در اينجا، ضمانت هاي غرب در خصوص حمايت و پشتيباني از گروه های مسلح ميانه رو در سوريه به هيچ وجه كامل نبود. در واقع نيروهاي غربي به طور گسترده همچنان بر گروه هاي سلفی جهادي تندرو متمرکز بود، به همین دلیل گزارشی كه روزنامه فرا منطقه ای "الحيات" درباره گروه هاي مسلح وابسته به "جبهه النصره" در به دست گرفتن كنترل گذرگاه مرزي سوريه و اردن منتشر کرد و اینکه این گروه ها در این امر نقش به سزايي داشتند، تعجب آور نيست. از اين رو ثابت می شود، اين اظهارات كه معارضان وابسته به غرب با سازمان القاعده همكاري نمي كنند و خود به موفقیت ها و پیروزی هایی دست يافته اند، تنها خرافه و دروغی بیش نبود.
نکته قابل تامل اینکه "محمد الشلبي"، معروف به "ابو سیاف" از رهبران سلفي های اردن كه در عمليات های مسلحانه علیه نظام سوريه در کنار دیگر گروه های مسلح می جنگیدند، به صراحت بيان كرده بود كه وي روياي سرنگوني رئيس جمهوری سوريه را در سر دارد و اینکه او و يارانش از گروه هاي معارض و مسلح وابسته به غرب خواهند خواست تا سلاح خود را هرچه سريع تر زمين بگذارند و به بنای امارت اسلامي اقدام کنند.
در همين راستا گفتنی است که گروه ابو سياف، در گذشته نه چندان دور، در سازماندهي حملات تروريستي عليه نيروهاي آمريكايي در اردن مشاركت داشت و به نظر مي رسد، عقايد و اعتقاداتش از آن زمان تاكنون تغيير نكرده است.