گروه ورزشی مشرق، وقتی در خیابان های شهر قدم می زنی، در هر گوشه ای می توانی مسجدی را ببینی؛ گاهی کوچک است و گاهی بزرگ. اما نکته مهم این است که به راحتی می توان جایی را پیدا کرد و برای لحظاتی با خدا خلوت کرد.


مساجدی که همیشه باز است
یکی از مهمترین ویژگی های مساجد در پالم بانگ و دیگر نقاط اندونزی این است که در طول روز باز است. همین هم باعث شده تا صرفا محلی برای خواندن نماز نباشد؛ بلکه بسیاری به آنجا بیایند و جمع هایی را تشکیل دهند و گپ و گفتی داشته باشند. همیشه در مساجد باز است و مردم به آن رفت و آمد دارند. در حقیقت، مساجد به بخشی از زندگی افراد تبدیل شده است.

در کنار عموم مساجد، عموما چهار چرخ ها یا دکان های کوچک خوراکی نیز می توان پیدا کرد که همین هم توقف افراد را طولانی تر می کند. خیلی ها بعد از خواندن نماز، در گوشه ای از حیاط مسجد می نشینند و نوشیدنی یا خوراکی کوچکی می خورند. همین هم باعث می شود تا دقایقی از روز را در چنین محیطی بگذرانند و به عبارتی، مسجدی باشند.


البته، مساجد پایگاه فرهنگی نیز به شمار می روند که مردم می توانند در زمینه مسائل مذهبی، قرآنی و خیریه فعال باشند. در عموم مساجد، کلاس های منظم تلاوت قرآن، تفسیر، سخنرانی های مذهبی و ... برقرار است؛ به خصوص بین اذان مغرب و عشا که در کشورهای سنی مذهب، فاصله ای حدود یک ساعته وجود دارد. اوج فعالیت ها در این ساعت است که افراد مختلفی نیز حضور دارند و در برنامه ها فعال هستند.

مساجدی که مردم اداره می کنند
در نزدیکی محل اقامتمان، مسجد کوچکی قرار دارد به نام استقامت. استقامت نامی است که به ایستادن در هنگام نماز می گویند. مسجدی کوچک؛ اما شلوغ. یک وضوخانه دارد که افراد پا برهنه واردش می شوند و وضو گرفته و از آنجا وارد محل اقامه نماز می شوند. همین موجب می شود تا محلی خوش بو باشد. رفتار حاضران نیز بسیار گرم و صمیمی است.

فوضی عثمان، مدیر مسجد است که همه تاکید دارند که حاجی است. او نیز همیشه خنده ای بر لب دارد و به گرمی با ما روبرو می شود. البته، انگلیسی را به سختی صحبت می کند و عموما فرد جوانی که کنارش است، حرف هایش را بیشتر توضیح می دهد تا بدانیم که منظور حاج فوضی چیست. البته پیش می آید که با هم اختلاف نظر هم داشته باشند.


جالب آن است که دولت کمک چندانی به مساجد نمی کند. فوضی عثمان می گوید: "برخی مواقع پول می دهند؛ اما همیشگی نیست. اداره با کمک مردم است که کار ما را راحت می کند." البته این در حالی است که مسجد در اندونزی منابع درآمدی خاصی مثل غذاپزی یا اجاره برای برگزاری مراسم ختم ندارد. در واقع، کمک مردم تنها محل درآمد و گردش مسجد است.

× مساجدی با صف های نماز و قرآن
وقتی صدای اذان پخش می شود، مردم به سرعت سرازیر مساجد می شوند. این موضوع تا بدانجاست که گاهی پیش می آید که در یک مسجد، چند بار نماز جماعت اقامه بشود. البته، در وقت هایی که امکان اقامه جماعت اول وقت نیز نباشد، افراد به سرعت صف تشکیل داده و از اقامه نماز به شکل انفرادی خودداری می کنند.


از دیگر نکات جالب مساجد، ساده بودن و بی پیرایگی آنهاست. به جز چند تصویر یا دست نوشته قرآنی، نکته دیگری دیده نمی شود. البته، گاها منبری نیز وجود دارد که در آن سخنرانی صورت می گیرد. همین سادگی نیز موجب می شود تا فرد احساس نزدیکی و راحتی در مساجد داشتهباشد.

آنچه می توان ره آوردی از این سفر و گشتی در مساجد دانست، این است که جزئی از زندگی مردم این شهر است. حضور در مسجد و اقامه نماز جماعت، تلاوت قرآن، آموختن احکام و اخلاق و ...، جزو برنامه روزانه مردم پالم بانگ است ...