به گزارش مشرق به نقل از رجا، این استاندارد دوگانه البته مختص نهضت آزادی نبود بلکه در جای جای تاریخ بعد از پیروزی انقلاب همواره نیروهای لیبرال، اصلاح طلب و مدعی توجه به رای و نظر مردم در عمل هر جا که نظر مردم مطابق با خواست آنها بوده، از آن به عنوان یک سپر برای حذف مخالفان استفاده کرده اند و هر کجا نیز که نظر مردم مخالف با میل و خواست آنان بوده است، با تحقیر و حتی شورش علیه آن، در تلاش برای اثبات میل شخصی و گروهی خود به جای آرای ملت بوده اند و بهترین شاهد مثال برای این ادعا را می توان در فتنه سال ۸۸ مشاهده کرد که جریان شکست خورده در انتخابات نه تنها حاضر به پذیرش رای اکثریت ملت نگردید بلکه با لشکرکشی حیابانی درصدد وتوی رای مردم و تحمیل خواسته غیر منطقی خود بود.
اما این داستان ظاهرا سر پایان ندارد و در آخرین مورد اظهارات ضد و نقیض مقامات ارشد دولت جدید نیز نشان می دهد توجه به رای مردم تنها یک صحبت تزیینی است که هر آنجا که در برگیرنده خواسته های آنان باشد، با صدای بلند فریاد زده می شود و هر آنجا نیز که نظر مردم تطابقی با خواسته های دولتمردان نداشته باشد، با زبان تحقیر روبرو می شود.
به عنوان مثال در حالی که رییس جمهور در ۱۰ مهر ۱۳۹۲ در جمع خبرنگاران در پاستور از دستور خود برای نظرسنجی از مردم درباره مذاکره با امریکا سخن گفته بود، ۷۱ روز بعد محمود سریع القلم محمود سریع القلم مشاور ارشد و مغز مفتکر دولت تدبیر و امید در گفتگو با یکی از روزنامه های اصلاح طلبان با تحقیر همان مردم گفته است:
«صدا و سیمای ما هم متاسفانه به این جریان کمک می‌کند. از یک لبوفروش یا راننده تاکسی که تمام روز را سرگرم حل مشکلات معیشتی‌اش است، درباره جریان هسته‌ای نظرخواهی می‌کند. بنابراین صدا و سیما اصالتا یک نهاد پوپولیستی است.»
این اظهارات به خوبی نشانگر نوع نگاه این جریان به مردمی است که چند ماه قبل در ۲۴ خرداد ۱۳۹۲ با حضور در پای صندوق های رای، حسن روحانی را به عنوان رییس جمهور جدید انتخاب کرده اند، در واقع باید از آقای سریع القلم پرسید چگونه همان رانندگان تاکسی، لبو فروش ها و ... که امروز مورد تحقیر شما قرار گرفته و نباید درباره موضوع هسته ای اظهار نظر کنند چند ماه قبل باید رییس جمهور منتخب خود را انتخاب می کردند و چگونه است که باز همان مردم به فاصله چند ماه بعد از انتخابات باز باید درباره مذاکره یا عدم مذاکره با امریکا نظر بدهند اما زمانی که پای توافقات هسته ای به میان می آید و ممکن است نظری مخالف آنچه که دولتمردان تصور می کنند داشته باشند، با زبانی تحقیر آمیز و از بالا به پایین، بگونه ای توصیف می شوند که گویی هیچ فهمی از تحولات کلان کشور ندارند؟
گفتنی است تحولات ۳۵ ساله تاریخ بعد از انقلاب به خوبی نشان داده است که برخلاف نگاه های روشنفکرانه، از بالا به پایین و تحقیرآمیز به توده های مردم، همین مردم که بخش زیادی از آنها را هم رانندگان تاکسی، کارگران، لبوفروشان، کسبه، کارمندان و ... تشکیل می دهند فهم درست تر و عمیق تری از واقعیات و عرصه سیاسی- اجتماعی کشور داشتند بگونه ای که در طول ۸ سال جنگ تحمیلی نیز زمانی که همین مردم مشغول جنگ با دشمن و تقدیم جان خود بودند، همزمان سریع القلم ها در پی ادامه تحصیل برای کسب مدرک و تبدیل شدن به «دکتر»، «مهندس» و «حقوقدان» بودند.
اما این داستان ظاهرا سر پایان ندارد و در آخرین مورد اظهارات ضد و نقیض مقامات ارشد دولت جدید نیز نشان می دهد توجه به رای مردم تنها یک صحبت تزیینی است که هر آنجا که در برگیرنده خواسته های آنان باشد، با صدای بلند فریاد زده می شود و هر آنجا نیز که نظر مردم تطابقی با خواسته های دولتمردان نداشته باشد، با زبان تحقیر روبرو می شود.
به عنوان مثال در حالی که رییس جمهور در ۱۰ مهر ۱۳۹۲ در جمع خبرنگاران در پاستور از دستور خود برای نظرسنجی از مردم درباره مذاکره با امریکا سخن گفته بود، ۷۱ روز بعد محمود سریع القلم محمود سریع القلم مشاور ارشد و مغز مفتکر دولت تدبیر و امید در گفتگو با یکی از روزنامه های اصلاح طلبان با تحقیر همان مردم گفته است:
«صدا و سیمای ما هم متاسفانه به این جریان کمک می‌کند. از یک لبوفروش یا راننده تاکسی که تمام روز را سرگرم حل مشکلات معیشتی‌اش است، درباره جریان هسته‌ای نظرخواهی می‌کند. بنابراین صدا و سیما اصالتا یک نهاد پوپولیستی است.»
این اظهارات به خوبی نشانگر نوع نگاه این جریان به مردمی است که چند ماه قبل در ۲۴ خرداد ۱۳۹۲ با حضور در پای صندوق های رای، حسن روحانی را به عنوان رییس جمهور جدید انتخاب کرده اند، در واقع باید از آقای سریع القلم پرسید چگونه همان رانندگان تاکسی، لبو فروش ها و ... که امروز مورد تحقیر شما قرار گرفته و نباید درباره موضوع هسته ای اظهار نظر کنند چند ماه قبل باید رییس جمهور منتخب خود را انتخاب می کردند و چگونه است که باز همان مردم به فاصله چند ماه بعد از انتخابات باز باید درباره مذاکره یا عدم مذاکره با امریکا نظر بدهند اما زمانی که پای توافقات هسته ای به میان می آید و ممکن است نظری مخالف آنچه که دولتمردان تصور می کنند داشته باشند، با زبانی تحقیر آمیز و از بالا به پایین، بگونه ای توصیف می شوند که گویی هیچ فهمی از تحولات کلان کشور ندارند؟
گفتنی است تحولات ۳۵ ساله تاریخ بعد از انقلاب به خوبی نشان داده است که برخلاف نگاه های روشنفکرانه، از بالا به پایین و تحقیرآمیز به توده های مردم، همین مردم که بخش زیادی از آنها را هم رانندگان تاکسی، کارگران، لبوفروشان، کسبه، کارمندان و ... تشکیل می دهند فهم درست تر و عمیق تری از واقعیات و عرصه سیاسی- اجتماعی کشور داشتند بگونه ای که در طول ۸ سال جنگ تحمیلی نیز زمانی که همین مردم مشغول جنگ با دشمن و تقدیم جان خود بودند، همزمان سریع القلم ها در پی ادامه تحصیل برای کسب مدرک و تبدیل شدن به «دکتر»، «مهندس» و «حقوقدان» بودند.