به گزارش خبرنگار جنگ نرم مشرق، در جريان ناآرامي هاي اخير مصر، شبکه الجزيره گزارشي از فعاليت هاي آنلاين معترضين مصري در شبکه هاي اجتماعي را منتشر کرد.
الجزيره با تاکيد بر نقش شبکه هاي اجتماعي در شعله ور کردن آتش اعتراض مردم مصر گزارش داد: شبکههاي اجتماعي آنلاين توسط فعالان براي برقراري ارتباطات و سازماندهي اعتراضات ضد دولتي به کار گرفته شدند.
مقامات مصري اينترنت و خدمات تلفن همراه را براي سرکوبي و فرونشاندن اعتراضات ضد دولتي مسدود کردند اما اين اقدامات کمي دير به اجرا در آمدند.
معترضين اخبار آنلاين مربوط به اعتراضات روز جمعه (جمعه خشم) را منتشر کردند و ليست ميدانهاي عمومي که مردم بايد جمع ميشدند را به گوش همه رساندند.
اين فراخوانها در توئيتر و فيس بوک از ابتداي صبح جمعه منتشر شد.
يک کاربر توئيتر نوشت: معترضين مصري از مسجد و کليسا شروع کردند و هم مسلمانان و هم مسيحيان همه حضور داشتند.
کاربر ديگري در توئيت ديگري نوشت: خبرهاي خوبي از مصر به گوش ميرسد، دلگرمي در قاهره بالاست.
ساعتها قبل از اينکه اينترنت قطع شود، فعالان از رسانههاي اجتماعي داخل کشور استفاده کردند و با اتکا به آن پيامهايشان را به ديگر کشورها ارسال کردند.
فعالان آنلاين از تونس هم اطلاعات خود را درباره اينکه چگونه معترضين ميتوانند از نوشابه کوکاکولا به عنوان يک روش محافظت از خودشان در برابر گاز اشک آور پليس استفاده کنند، با ديگران به اشتراک گذاشتند. برخي نيز با ارائه ارقام اورژانسي در مواردي که معترضين بازداشت ميشدند به کمک معترضين شتافتند.
يک گروه از جوانان جنبشي که آن را "جنبش 6 آوريل" ناميدند؛ 20000 برشور در روز پنج شنبه توزيع کردند که به طور خلاصه جائيکه بايد بروند و آنچه که بايد فراهم کنند را در آن شرح ميداد. آنها مردم را تشويق کردند اطلاعات خود را از طريق ايميل به جاي فيس بوک و توئيتر منتشر کنند تا از مداخلات دولتي جلوگيري کنند.
بدون انقلاب دموکراسي هم نيست
ديگر کاربران توئيتر پيامهايي را براي بالا بردن دلگرمي معترضين ارسال کردند، و توئيتهايي براي حمايت و همبستگي بيشتر از جانب کشورهايي نظير ژاپن و ايالات متحده ارسال کردند.
کاربري به نام Takamit7 نوشت: بدون انقلاب، دموکراسي وجود ندارد. بدون اينترنت آزادي نيست. ما ژاپنيها از شما حمايت ميکنيم.
بعضي کاربران نيز ايدههايي درباره اينکه چگونه سختگيريهاي تکنولوژيکي دولت را با استفاده از سرورهاي پروکسي دور بزنند، ارائه کردند.
کاربران خارج از مصر نيز شهروندان را تحريک کردند به سياستمدارانشان بنويسند که دولت مصر را تحت فشار قرار دهند.
علي حبيب 1 نوشت: اگر شما در ايالات متحده هستيد، به نمايندگان کنگره بگوييد اينترنت و شبکههاي تلفن همراه را در مصر باز کنند.
بعضي ديگر که در خارج زندگي ميکنند گفتند که حسابهاي کاربري آنها در تمام مدت شبانه روز براي ارسال پيامهاي شما آنلاين است. روزنامه نگاري مانند مونا التاوي يکي از آنها بود که نوشت: اي مردم مصر؛ من روز جمعه صبح تا غروب در توئيتر خواهم بود؛ اگر هم رسانههاي اجتماعي مسدود بودند پيامهاي خود را به ايميلم بفرستيد تا آنها را منتشر کنم.
قاهره، گرفته و رعب آور
بعضي از مصريها که ارتباطات آنلاين داشتند چشم اندازي در مورد خيابانهاي قاهره ارائه کردند. يک کاربر گمنام نوشت: روز جمعه يک نگاه کوچک از پنجره به بيرون انداختم. همه چيز در ميدان تحرير کاملا آرام بود، من هيچ پليسي نديدم.
بعضيها از يک قاهره ي گرفته و ترس آور در توئيتهاي خود نوشتند.
اگر چه اوضاع بعد از نماز ظهرکاملا تغيير کرد. اوضاع به صورت آنلاين طنين انداز ميشد: بعد از 12:30 صبح جمعه، وقتي که دولت حکومت نظامي را آغاز کرد؛ توئيتر و فيس بوک تبديل به شهرهاي ارواح آنلاين شدند، و اغلب کاربران درون مصر در حال ناپديد شدن بودند.
حتي آيمن محي الدين خبرنگار الجزيره دقايقي قبل، از تعطيلي کامل اينترنت نوشت: سرويس اينترنت در همه جا از کار افتاده است، اما ما از روشهاي جايگزين در روز جمعه استفاده مي کنيم و پيامها را توئيت خواهيم کرد.
ديگران احساسات خود را ابراز کردند. مونا التاوي نوشت: جمعه 28 ژانويه روز تاريخي مصر؛ مبارکِ ديکتاتور بعد از 3 دهه محدوديت اينترنت، توسط اعتراضات سازماندهي شده جوانان مورد هدف قرار گرفت و تضعيف شد.