فیلا در این گزارش پس از اشاره به عملکرد امید نوروزی در مسابقات جهانی 2009 نوشته است: بر خلاف بسیاری از کشتی‌گیران ایرانی که از منطقه شمالی کشور بر می‌خیزند نوروزی در شیراز یکی از شهرهای جنوبی ایران رشد پیدا کرد و مانند بسیاری از کشتی‌گیران ایرانی در خانواده‌ای که ثروت چندانی نداشت بزرگ شد. او در سن 9 سالگی رو به کشتی آورد و توسط اعضای خانواده‌اش به کشتی ترغیب شد. نوروزی کشتی فرنگی را انتخاب کرد، چون او از فنون پرتابی آن لذت می‌برد.
نوروزی در این باره گفت: "پسر عمو‌های من کشتی‌گیر بودند و من نیز همیشه آنها را همراهی می‌کردم . این دلیلی است که من کشتی‌گیر هستم. من کشتی فرنگی را ترجیح دادم چرا که از کشتی آزاد جذاب تر است. تکنیک‌های کشتی فرنگی زیباتر از آزاد هستند. کشتی‌های حسن رنگرز (قهرمان جهان در سال 2001) مرا به این رشته جلب کرد. در میان کشتی‌گیران خارجی نیز من سبک آرمن نازاریان (دارنده دو طلای المپیک از بلغارستان) را دوست دارم."
فیلا در ادامه به کشتی نوروزی در سن 20 سالگی و در رده جوانان اشاره کرد. "من عضو تیم ملی جوانان بودم،اما نتوانستم در مسابقات جهانی و آسیایی 2006 شرکت کنم. پس از آن نیز به خدمت سربازی رفتم و تقریبا دو سال دور شدم و تنها تمرینات شخصی داشتم. اما پس از خدمت سربازی در رده بزرگسالان قهرمان مسابقات انتخابی ایران شدم."
نوروزی پس از خدمت سربازی رشد سریعی داشت و به جمع نخبگان پیوست. به طوری که سریعا صاحب جایگاه تیم ملی بزرگسالان شد. او پس از این که در مسابقات جهانی 2009 دهم شد و در سال 2010 در رده نهم قرار گرفت، در بازی‌های آسیایی گوانگ‌جو اولین مدال طلای کشتی فرنگی ایران پس از یازده سال را تصاحب کرد.
او سپس در مسابقات جهانی 2011 بر سکوی قهرمانی جهان ایستاد و عملکردی بهتر از همیشه داشت. در المپیک لندن نیز او در تیم پر ستاره ایران جای گرفت اما کار سختی در مقابل او قرار گرفته بود. وی در لندن در دور اول حریف چینی‌اش که نفر پنجم المپیک پکن بود را برد. او سپس به ترتیب دارنده سه مدال جهانی را برد که هر مسابقه برای او مانند یک فینال بود. این سه حریف از بلغارستان، قزاقستان و ژاپن بودند که شاید این سه مسابقه در کمتر از نیم ساعت برگزار شد. حالا او به فینال رسیده و باید با رواز لاشخی از گرجستان مسابقه دهد؛ کشتی گیری که او را در اولین حضور جهانی‌اش(2009 دانمارک) به انتهای خط رسانده بود، اما این دفعه هیچ چیزی جلودار نوروزی نبود، چرا که کشتی او در این سه سال پیشرفت کرده بود و حریف گرجی پاسخی به حملات او نداشت تا قهرمان ایرانی در دو تایم متوالی به پیروزی برسد.
او پس از رسیدن به مدال طلای المپیک افتخارش را به خانواده و کشورش تقدیم کرد. نوروزی پس از قهرمانی در المپیک گفت: "امیدوارم که پدر و مادرم را خوشحال کرده باشم. من به آنها مدیونم و دوست دارم با این مدال طلا آنها را خوشحال کرده باشم. من مانند یک سرباز برای وطنم در تمامی رقابت‌های جهانی و المپیک مبارزه می‌کنم."
شاید نوروزی دوست داشته باشد که تفریحات بیشتری مانند ماهیگیری، شکار یا درس خواندن در رشته تربیت بدنی داشته باشد، اما در حال حاضر تمام وقت او صرف تمرین برای المپیک 2016 می‌شود. شاید وقت برای استراحت همیشه باشد، اما حالا نوروزی در فکر این است که به سوی آینده قدم بردارد. او کسی است که می‌خواهد مانند یک سرباز برای کشورش صاحب افتخار شود.