به گزارش مشرق، چند سالی از جدایی باشگاه‌های تهرانی از استان تهران و پیوستن آنها به شهرستان‌هایی نظیر قزوین و همدان می‌گذرد. باشگاه‌هایی مانند پاس و پیکان که ریشه در خاک تهران داشتند. اما نمایندگان مجلس با کمک مسئولین دولتی دست در دست هم این تیم‌ها را از پایتخت جدا کردند. با گذشت چند سال اما هنوز هم پیشکسوتان این باشگاه منتظرند تیمی که سال‌ها برای آن زحمت کشیدند به خانه اصلی‌اش بازگردد. به گزارش بانک ورزش ناصر فریادشیران یکی از بازیکنان سابق این تیم تهرانی است که از مدت‌ها پیش به دنبال برگرداندن پاس به تهران بود. پیش از این نیز با پیگیری افرادی مانند او انتقال باشگاه نفت به اراک منتفی شده بود.
این روزها بحث بازگشت پاس از همدان به تهران است. به نظر شما این اتفاق رخ می‌دهد؟
انتقال تیمهای استان تهران به سایر استا‌ن‌ها یک کار مقطعی بود که متاسفانه در دوره آقای علی‌آبادی اتفاق افتاد. افراد پرنفوذ دولت و مجلس هر دو در این اتفاق نقش داشتند. با این کارها با آینده فوتبال باشگاهی و ملی بازی شد. کارگر٬ کارمند٬ مدیر٬ من مربی و همه آحاد جامعه در نظر سنجی برنامه ۹۰ اعلام کردیم با این کار مخالفیم. اگر به فرموده امام خمینی میزان رای ملت است؛ رای مردم این بود که تیمهای تهرانی از این شهر جدا نشوند. نه یک بار و دوبار٬ بلکه می‌خواستند ۵ - ۶ تیم را از استان تهران جدا کنند. افرادی که برای آن شهرها بودند قصد داشتند با این کار بگویند که ما به شهرمان خدمت کرده‌ایم و با این کارها در شهرشان پز بدهند. چند روز پیش وحید هاشمیان مصاحبه‌ای کرد (اینجا) و گفت انتقال تیم پاس تجاوز به یک شهر و تیم بود. این کار مانند این است که جنگل‌های شمال کشور را از ریشه در بیاورند و در کویر بکارند. فکر می‌کنم وحید بهترین تشبیه را برای این انتقال به کار برده است.
آیا کسانی در این قضیه ذی‌نفع هستند؟
وقتی می‌خواستند نفت را به تهران ببرند دیدیم که چه شد. افرادی برای مسائل قومی قبیله‌ای دانسته یا ندانسته خط می‌دهند تا این اتفاق‌ها بیفتد. حالا بعد از مدتی همه فهمیدند که این کار اشتباه بوده. نتیجه آن هم این است که در تهران تیمی نداریم و همه چشم‌‌ها به سمت استقلال و پرسپولیس است که میلیاردی هزینه دارند. من به ضرس قاطع می‌گویم بازیکنان ۴ تیمی که در تهران حضور دارند ۸۰ درصدشان شهرستانی هستند. در گذشته بالای ۴۰ تیم در تهران حضور داشت که اکثر آنها بازیکن ساز بودند. بازیکنانی که از نظر اخلاقی هم درجه یک بودند. این تیم‌ها به تیم ملی و سایر باشگاه‌های ایرانی بازیکن می‌دادند.
بازگشت پاس به تهران چقدر در رشد کیفی فوتبال ما تاثیر گذار است؟
باید ببینید پیش از این باشگاه پاس چه خدماتی به فوتبال ما کرده بود. همین امروز بازیکنانی مانند بیاتی‌نیا٬ شکوری و نکونام با اخلاق‌هایی هستند که از همان مکتب به فوتبال ما معرفی شده‌اند. در جام جهانی ۱۹۷۸ حشمت مهاجرانی و اصغر شرفی از این تیم بودند. بعد از مقدماتی المپیک مسکو تیم ملی کشورمان به دست پاسی‌ها اداره می‌شد. حسن حبیبی و همایون شاهرخی تیم ملی را در اختیار داشتند که آنها هم از باشگاه پاس بودند. بعد از آن مناجاتی٬ یاور و فرکی نقش اصلی در هدایت تیم ملی کشورمان داشتند. روسای فدراسیون فوتبال ۳ دوره از باشگاه پاس بوده‌اند. ناصر نوآموز ۲ دوره رییس فدراسیون و ۳ دوره دبیرکل فدراسیون فوتبال بوده است. بهروز صحابه نیز یک دوره ریاست فدراسیون را بر عهده داشته است. یک نسل عظیم برای فوتبال پاس زحمت کشیدند که همیشه تاثیر مستقیمی بر تیم ملی کشورمان داشت.
فکر می‌کنید با انتقال پاس به همدان و اتفاقاتی که طی این چند سال رخ داد در صورت بازگشت پاس به تهران می‌تواند هویت سابق را بدست آورد؟
از آن جایی که بانک قوامین که زیر مجموعه ناجا است مدتی می‌شود که استادیوم دستگردی را خریداری کرده به نظر می‌رسد همه چیز برای بازگشت پاس فراهم است. همین الأن تیم پاس تهران در ورزش‌های دیگر موفق عمل می‌کند و در فوتبال نیز در رده پایه باشگاه پاس تهران همچنان فعالیت می‌کند. من به شخصه پاس همدان را قبول ندارم چرا که به جز سرمربی٬ اهالی تبانی در آنجا فعالیت می‌کنند. همه هم او را می‌شناسند. تیم اول همدان تیم الوند این شهر است و حتی در نظر سنجی که سایت فوتبال همدان برگزار کرد مردم این شهر با دادن بودجه به تیم الوند موافقت کرده بودند.
در صورت بازگشت پاس به تهران چه کسی مدیریت پاس را به عهده خواهد داشت؟ قرار است پیشکسوتان این تیم بیایند یا دوباره سیاسیون و غیر فوتبالی‌ها باشگاه را اداره می‌کنند؟
با توجه به تجربه افرادی مانند سردار آجرلو و سردار ملاحی آنها می‌توانند به هیات مدیره تیم برگردند. مدیر عامل باشگاه تیم همدان گفته بود پیشکسوتان این تیم با پاس کاری ندارند. این تیم هبه شده برای ۸۰۰۰ شهید استان همدان است. باید به او بگویم ما هر چه داریم از خانواده شهدا است. در دهه فجر هستیم و این روزها نیز روزهای عزیزی برای ماست ولی اگر به تعداد شهدا باشد استان تهران بیشتر از همدان شهید داده است. این مدیر استاد تبانی است. در جام یونس شاکری بزرگان پاس یک بار دیگر دور هم جمع شدند که در آن نشست آقای ظلی٬ آقای مهدی مناجاتی و سایر بزرگان پاس حضور داشتند. پاسی‌های قدیم منافعی نمی‌خواهند ما فقط به دنبال یک عمر خاطرمان با این تیم هستیم.
خاطراتی که یک شبه برای همه ما از بین رفت.این کار کار اشتباهی بوده که به هر صورت اتفاق افتاده. تیمهای دیگر نیز این گونه بدبخت شدند. مثلا نفت تهران که پرویز دهداری داشته٬ جعفر نامداری داشته و بزرگان دیگری در این تیم بوده‌اند ببینید در بازگشت به لیگ برتر چگونه بزرگی می‌کنند. مطمئن باشید اگر این تیم به اراک رفته بود در همان فصل به لیگ یک رفته بود. با شرایطی که ایجاد کرده‌اند بازیکنان بی‌استعداد با پول وارد آکادمی‌ها می‌شوند و یا استعدادهای بی‌پول بی‌انگیزه معلوم نیست چه بلایی بر سرشان خواهد آمد.
همین می‌شود که به دنبال بازیکنان خارجی می‌گردیم. اگر قرار باشد دادگاهی ورزشی برای باعث و بانی این اتفاق برگزار شود و من قاضی آن دادگاه بودم ۳۰ سال زندان برای آنها در نظر می‌گرفتم. من امیدوارم با تغییرات ایجاد شده و صحبت‌هایی که من با آقای خطیبی کرده‌ام این تیم به تهران برگردد. در صورت بازگشت نیز این تیم می‌تواند ظرف دو سال به جام باشگاه‌های آسیا راه پیدا کند.
منبع: بانک ورزش