به گزارش مشرق، اوضاع برای پرسپولیس در چند فصل اخیر به ندرت خوب بوده است. تیمی مهم و تاثیرگذار در فوتبال ایران که بخش زیادی از هواداران را به خود اختصاص داده و سرنوشتش برای میلیون‌ها طرفدار فوتبال مهم است.
امسال اما وضعیت کمی فرق داشت. سرخ‌ها با علی دایی تمرین‌های پیش از فصل را زود شروع کردند و در طول فصل ثمره این را هم با صدرنشینی دیدند. با این حال نوبت به کمرکش مسابقات و جنگ با تیم‌های مدعی که رسید پرسپولیس (مقابل نفت، فولاد و استقلال) 7 امتیاز از دست داد تا خیلی راحت صدرنشینی را به رقیب دیرینه خود واگذار کند. فارغ از مسائل فنی که خود پرسپولیسی‌ها و پیشکسوتان این تیم مشکلی روی آن ندارند، اتفاقات درون باشگاه و به ویژه مسائل مالی برای سرخ‌ها دردسرساز شد آن هم نه یک دردسر معمولی که همانند یک غده سرطانی به جان تیم افتاده و اعتصاب و اعتراض هم چاره آن نیست.
چند سالی است که دولت‌های مختلف وعده واگذاری پرسپولیس و استقلال را به بخش خصوصی می‌دهند اما محقق شدن این وعده انگار از توافق ایران و غرب هم سخت‌تر است. برای پرسپولیسی که هر سال با یک مشکل روبروست این فصل ده‌ها حاشیه به وجود آمد. مسائل داخل باشگاه به خوبی مدیریت نشد و به خوبی واضح بود که برخی از درون باشگاه می‌خواهند هرچه زودتر به مدیریت رویانیان پایان دهند. "سردار" پرسپولیس هم طاقت نیاورد و بالاخره بار خود را بست و رفت. شاید هم برای همیشه از فوتبال اما این وسط پرسپولیس ماند و خروارها مشکل حل نشده.
اما یک سوال مهم. هیات مدیره پرسپولیس در کدام بخش از این ماجراست؟ چرا همه واکنش‌های اعضا و رئیس هیات مدیره به اتفاقات خوب و بد باشگاه هنوز بوی همان تعارفات خشک و خالی همیشگی را می‌دهد؟ چرا یک بار اعضای هیات مدیره برای آوردن پول به باشگاه کمک نکردند؟ چرا در جلسات خود بعد از صرف میوه و شیرینی فقط از عملکرد مدیرعامل و تیم تعریف می‌کنند؟ مگر غیر از این است که اگر کارشناسی می‌کردید حداقل بخشی از مشکلات پرسپولیس در این فصل حل می‌شد؟ تعریف و تمجید از وضعیت باشگاه خروجی همه جلسه‌های شما بود اما زمانی که رویانیان می‌رود در واکنش به شایعه بدهی 40 یا 60 میلیارد تومانی فقط می‌گوئید باید بررسی کنیم! اگر در طول فصل و در نشست‌های هیات مدیره درباره دخل و خرج مالی صحبت می‌کردید کار به این نقطه می‌رسید؟
طبق قانون فیفا هیات مدیره و مدیرعامل باشگاه‌های فوتبال باید افراد اقتصادی باشند که بتوانند به تیم منابع مالی قوی تزریق کنند. نگاهی می‌اندازیم به ترکیب هیات مدیره پرسپولیس. محمد صادق اکبری (معاون سابق ساماندهی امور جوانان وزارت ورزش)، محمد رویانیان، علی پروین، محمد جمشیدی (مدیرعامل سابق باشگاه پیکان) و محمد نامی (وزیر ارتباطات دولت دهم). وزارت ورزش قبلی با کدام تفکر و بر اساس کدام اصل این ترکیب را برای هیات مدیره انتخاب کرد؟ کدام یک توانستند در مسائل مالی به پرسپولیس کمک کنند؟
به گفته سجادی معاون قهرمانی وزارت ورزش، هیات مدیره پرسپولیس گزارش مالی شفاف باشگاه در سال 91 و 92 را که از آنها خواسته شده به وزارت ارائه نکرده و این در حالی است که 3 ماه از این درخواست می‌گذرد. این هم دلیل دیگری است بر پرکار بودن هیات مدیره! چرا هیات مدیره در این چند وقت به این مساله نرسید تا پس از رفتن رویانیان، باشگاه به این روز بیفتد و پروین بگوید "وضعیت باشگاه ناجور است"؟ پس از رفتن رویانیان هرروز خبر یا اظهار نظری درباره میزان بدهی باشگاه اعلام می‌شود اما باید پرسید چرا هیات مدیره نمی‌آید در این رابطه شفاف‌سازی کرده و یک بار برای همیشه رقم قطعی بدهی‌ها را اعلام کند؟
خبرنگار ایسنا برای اینکه علت این موضوع را جویا شود با تمامی اعضای هیات مدیره تماس گرفت اما کسی پاسخگو نبود. در حال حاضر بازیکنان پرسپولیس که از بی‌پولی باشگاه تا پایان فصل مطلع شده‌اند بدون آرامش لازم به کار خود ادامه می‌دهند و در بازی با فجرسپاسی هم مشخص بود که مثل بازی‌های قبل جنگنده نیستند. خود دایی هم پذیرفته بود که تیمش "شل" بازی کرده است. این اتفاقات در شرایطی برای پرسپولیس افتاد که دایی و هواداران این تیم با توجه به 5 بازی باقیمانده تا پایان لیگ خیلی امیدوار بودند بتوانند جام قهرمانی را از آن خود کنند. اما دو امتیاز مهم مقابل فجرسپاسی از دست رفت تا روحیه سرخ ها از این هم بدتر شود.
شاید بهتر باشد برای آینده در انتخاب هیات مدیره و دستچین کردن یک ترکیب مناسب برای مدیریت باشگاه بزرگی مثل پرسپولیس دقت بیشتری شود. اگر هیات مدیره همین الان هم بجنبد و با برگزاری چند جلسه فکری برای مشکلات کند، حداقل در این فصل مقداری از مسائل حل می‌شود. نکته عجیب این است که هیات مدیره سرخ‌ها تا پیش از این هر ماه به صورت منظم یک جلسه برگزار می‌کرد اما از زمانی که پرسپولیسی‌ها اعتصاب کرده‌اند و نیاز به توجه مدیریت دارند یک بار هم این اعضا دور هم جمع نشده‌اند. حال که پروین انتخاب شده او به نوعی تنهاست و مشخص نیست دیگر چه اتفاقی باید بیفتد که برای وضعیت پرسپولیس فکری شود.
امسال اما وضعیت کمی فرق داشت. سرخ‌ها با علی دایی تمرین‌های پیش از فصل را زود شروع کردند و در طول فصل ثمره این را هم با صدرنشینی دیدند. با این حال نوبت به کمرکش مسابقات و جنگ با تیم‌های مدعی که رسید پرسپولیس (مقابل نفت، فولاد و استقلال) 7 امتیاز از دست داد تا خیلی راحت صدرنشینی را به رقیب دیرینه خود واگذار کند. فارغ از مسائل فنی که خود پرسپولیسی‌ها و پیشکسوتان این تیم مشکلی روی آن ندارند، اتفاقات درون باشگاه و به ویژه مسائل مالی برای سرخ‌ها دردسرساز شد آن هم نه یک دردسر معمولی که همانند یک غده سرطانی به جان تیم افتاده و اعتصاب و اعتراض هم چاره آن نیست.
چند سالی است که دولت‌های مختلف وعده واگذاری پرسپولیس و استقلال را به بخش خصوصی می‌دهند اما محقق شدن این وعده انگار از توافق ایران و غرب هم سخت‌تر است. برای پرسپولیسی که هر سال با یک مشکل روبروست این فصل ده‌ها حاشیه به وجود آمد. مسائل داخل باشگاه به خوبی مدیریت نشد و به خوبی واضح بود که برخی از درون باشگاه می‌خواهند هرچه زودتر به مدیریت رویانیان پایان دهند. "سردار" پرسپولیس هم طاقت نیاورد و بالاخره بار خود را بست و رفت. شاید هم برای همیشه از فوتبال اما این وسط پرسپولیس ماند و خروارها مشکل حل نشده.
اما یک سوال مهم. هیات مدیره پرسپولیس در کدام بخش از این ماجراست؟ چرا همه واکنش‌های اعضا و رئیس هیات مدیره به اتفاقات خوب و بد باشگاه هنوز بوی همان تعارفات خشک و خالی همیشگی را می‌دهد؟ چرا یک بار اعضای هیات مدیره برای آوردن پول به باشگاه کمک نکردند؟ چرا در جلسات خود بعد از صرف میوه و شیرینی فقط از عملکرد مدیرعامل و تیم تعریف می‌کنند؟ مگر غیر از این است که اگر کارشناسی می‌کردید حداقل بخشی از مشکلات پرسپولیس در این فصل حل می‌شد؟ تعریف و تمجید از وضعیت باشگاه خروجی همه جلسه‌های شما بود اما زمانی که رویانیان می‌رود در واکنش به شایعه بدهی 40 یا 60 میلیارد تومانی فقط می‌گوئید باید بررسی کنیم! اگر در طول فصل و در نشست‌های هیات مدیره درباره دخل و خرج مالی صحبت می‌کردید کار به این نقطه می‌رسید؟
طبق قانون فیفا هیات مدیره و مدیرعامل باشگاه‌های فوتبال باید افراد اقتصادی باشند که بتوانند به تیم منابع مالی قوی تزریق کنند. نگاهی می‌اندازیم به ترکیب هیات مدیره پرسپولیس. محمد صادق اکبری (معاون سابق ساماندهی امور جوانان وزارت ورزش)، محمد رویانیان، علی پروین، محمد جمشیدی (مدیرعامل سابق باشگاه پیکان) و محمد نامی (وزیر ارتباطات دولت دهم). وزارت ورزش قبلی با کدام تفکر و بر اساس کدام اصل این ترکیب را برای هیات مدیره انتخاب کرد؟ کدام یک توانستند در مسائل مالی به پرسپولیس کمک کنند؟
به گفته سجادی معاون قهرمانی وزارت ورزش، هیات مدیره پرسپولیس گزارش مالی شفاف باشگاه در سال 91 و 92 را که از آنها خواسته شده به وزارت ارائه نکرده و این در حالی است که 3 ماه از این درخواست می‌گذرد. این هم دلیل دیگری است بر پرکار بودن هیات مدیره! چرا هیات مدیره در این چند وقت به این مساله نرسید تا پس از رفتن رویانیان، باشگاه به این روز بیفتد و پروین بگوید "وضعیت باشگاه ناجور است"؟ پس از رفتن رویانیان هرروز خبر یا اظهار نظری درباره میزان بدهی باشگاه اعلام می‌شود اما باید پرسید چرا هیات مدیره نمی‌آید در این رابطه شفاف‌سازی کرده و یک بار برای همیشه رقم قطعی بدهی‌ها را اعلام کند؟
خبرنگار ایسنا برای اینکه علت این موضوع را جویا شود با تمامی اعضای هیات مدیره تماس گرفت اما کسی پاسخگو نبود. در حال حاضر بازیکنان پرسپولیس که از بی‌پولی باشگاه تا پایان فصل مطلع شده‌اند بدون آرامش لازم به کار خود ادامه می‌دهند و در بازی با فجرسپاسی هم مشخص بود که مثل بازی‌های قبل جنگنده نیستند. خود دایی هم پذیرفته بود که تیمش "شل" بازی کرده است. این اتفاقات در شرایطی برای پرسپولیس افتاد که دایی و هواداران این تیم با توجه به 5 بازی باقیمانده تا پایان لیگ خیلی امیدوار بودند بتوانند جام قهرمانی را از آن خود کنند. اما دو امتیاز مهم مقابل فجرسپاسی از دست رفت تا روحیه سرخ ها از این هم بدتر شود.
شاید بهتر باشد برای آینده در انتخاب هیات مدیره و دستچین کردن یک ترکیب مناسب برای مدیریت باشگاه بزرگی مثل پرسپولیس دقت بیشتری شود. اگر هیات مدیره همین الان هم بجنبد و با برگزاری چند جلسه فکری برای مشکلات کند، حداقل در این فصل مقداری از مسائل حل می‌شود. نکته عجیب این است که هیات مدیره سرخ‌ها تا پیش از این هر ماه به صورت منظم یک جلسه برگزار می‌کرد اما از زمانی که پرسپولیسی‌ها اعتصاب کرده‌اند و نیاز به توجه مدیریت دارند یک بار هم این اعضا دور هم جمع نشده‌اند. حال که پروین انتخاب شده او به نوعی تنهاست و مشخص نیست دیگر چه اتفاقی باید بیفتد که برای وضعیت پرسپولیس فکری شود.