گروه فرهنگی مشرق - در روز دوازدهم ربیع‌الثانی سال اول هجری به فرمان الهی توسط پیامبر اعظم(ص) به تعداد رکعات نماز اضافه شد. سال‌ها قبل و پیش از هجرت رسول اکرم(ص) به مدینه منوره هر یک از نمازهاى مسلمانان تنها «دو رکعت» بود، بنابراین تعداد کل رکعات نماز یومیه آن‌ها به 10 رکعت میرسید.
پس از آنکه حضرت رسول(ص) به مدینه هجرت کرد، همین رویه به مدت یک ماه ادامه داشت تا اینکه در روز 12 ربیعالثانى سال اول هجری قمری، آن حضرت با الهام از فرمان الهى، تعداد رکعاتِ چهار نماز از پنج نماز یومیه را افزایش داد.
به این صورت که دو رکعت بر نماز ظهر، دو رکعت بر نماز عصر، یک رکعت بر نماز مغرب و دو رکعت بر نماز عشا براى حاضران در شهر خود، افزوده شد. اما براى کسانى که به مسافرت مى‌روند (غیر از نماز مغرب) بقیه نمازهایشان شکسته و «دو رکعتى» خواهد بود؛ زیرا نماز مغرب، چه براى حاضران در شهر خود و چه براى مسافران، حکم واحد دارد و باید به «سه رکعت» خوانده شود.
*دو روایت درباره نحوه تعیین رکعات نماز
عامرى در کتاب کافى از حضرت ابى‌جعفر(ع) روایت کرده که فرمود: بعد از آنکه رسول خدا (ص) به معراج رفت در مراجعت ده رکعت نماز به جا آورد هر دو رکعت به یک سلام و چون حسن(ع) و حسین(ع) متولد شدند، حضرت رسول(ص) به شکرانه خدا هفت رکعت دیگر زیاد کرد و خداوند هم عمل او را امضاء فرمود و اگر در نماز صبح چیزى اضافه نکرد، براى این بود که در هنگام فجر، ملائکه شب مى‌رفتند و ملائکه روز مى‌آمدند.
و چون خداوند به پیامبر اکرم(ص) دستور داد تا در مسافرت نمازهایش را بشکند، رسول خدا (ص) همه را دو رکعتى کرد مگر مغرب را که از آن چیزى کم نکرد در نتیجه شش رکعت را بر امتش تخفیف داد و احکام سهو هم تنها مربوط به رکعت‌هایى است که ایشان اضافه کرد و اگر کسى در اصل واجب یعنى در دو رکعت اول شک کند باید نماز را از سر بگیرد.
روایت دیگری نیز وجود دارد که می‌گوید: مرحوم صدوق در کتاب «فقیه» به سند خود از سعید بن مسیب روایت کرده که وى از على بن الحسین(ع) پرسیده است، چه وقت نماز بدین طریق که امروز واجب است بر مسلمانان واجب شد؟
امام(ع) فرمود: در مدینه و بعد از ظهور اسلام و قوت گرفتن آن، که خداوند جهاد را بر مسلمانان واجب کرد، آن گاه رسول خدا(ص) هفت رکعت به آن اضافه کرد، دو رکعت در نماز ظهر و دو رکعت در عصر و یک رکعت در مغرب و دو رکعت در عشاء و نماز صبح را به حال خود به همان دو رکعتى که در مکه واجب شده بود باقى گذارد.
پس از آنکه حضرت رسول(ص) به مدینه هجرت کرد، همین رویه به مدت یک ماه ادامه داشت تا اینکه در روز 12 ربیعالثانى سال اول هجری قمری، آن حضرت با الهام از فرمان الهى، تعداد رکعاتِ چهار نماز از پنج نماز یومیه را افزایش داد.
به این صورت که دو رکعت بر نماز ظهر، دو رکعت بر نماز عصر، یک رکعت بر نماز مغرب و دو رکعت بر نماز عشا براى حاضران در شهر خود، افزوده شد. اما براى کسانى که به مسافرت مى‌روند (غیر از نماز مغرب) بقیه نمازهایشان شکسته و «دو رکعتى» خواهد بود؛ زیرا نماز مغرب، چه براى حاضران در شهر خود و چه براى مسافران، حکم واحد دارد و باید به «سه رکعت» خوانده شود.
*دو روایت درباره نحوه تعیین رکعات نماز
عامرى در کتاب کافى از حضرت ابى‌جعفر(ع) روایت کرده که فرمود: بعد از آنکه رسول خدا (ص) به معراج رفت در مراجعت ده رکعت نماز به جا آورد هر دو رکعت به یک سلام و چون حسن(ع) و حسین(ع) متولد شدند، حضرت رسول(ص) به شکرانه خدا هفت رکعت دیگر زیاد کرد و خداوند هم عمل او را امضاء فرمود و اگر در نماز صبح چیزى اضافه نکرد، براى این بود که در هنگام فجر، ملائکه شب مى‌رفتند و ملائکه روز مى‌آمدند.
و چون خداوند به پیامبر اکرم(ص) دستور داد تا در مسافرت نمازهایش را بشکند، رسول خدا (ص) همه را دو رکعتى کرد مگر مغرب را که از آن چیزى کم نکرد در نتیجه شش رکعت را بر امتش تخفیف داد و احکام سهو هم تنها مربوط به رکعت‌هایى است که ایشان اضافه کرد و اگر کسى در اصل واجب یعنى در دو رکعت اول شک کند باید نماز را از سر بگیرد.
روایت دیگری نیز وجود دارد که می‌گوید: مرحوم صدوق در کتاب «فقیه» به سند خود از سعید بن مسیب روایت کرده که وى از على بن الحسین(ع) پرسیده است، چه وقت نماز بدین طریق که امروز واجب است بر مسلمانان واجب شد؟
امام(ع) فرمود: در مدینه و بعد از ظهور اسلام و قوت گرفتن آن، که خداوند جهاد را بر مسلمانان واجب کرد، آن گاه رسول خدا(ص) هفت رکعت به آن اضافه کرد، دو رکعت در نماز ظهر و دو رکعت در عصر و یک رکعت در مغرب و دو رکعت در عشاء و نماز صبح را به حال خود به همان دو رکعتى که در مکه واجب شده بود باقى گذارد.